Na een lange reis (Brussel-Madrid-Cali) van 24 u kwamen we aan in warme en vochtige, tropische lucht. Met de bus reden we nog naar het hotel San Fernando Real en als welkomstgast een kakkerlak op de kamer. Dat zou die week niet het enige beest geweest zijn, we hebben ook nog een leguaan gezien en hagedissen. Als we naar de piste gingen om te trainen was dit telkens onder politiebegeleiding. In Cali wonen ook veel arme mensen, en er wordt veel gestolen en gemoord. Dus ja, met die agenten voel je je toch iets veiliger. Hoewel de mensen daar echt heel vriendelijk zijn! De eerste vijf dagen had ik wel last van de hoogte en de temperatuur. Zo een benauwend gevoel, precies of je zat een hele dag in een sauna. Binnen en buiten was het dezelfde temperatuur, je deed de raam open voor een frisse neus, maar dat kwam niet....dat fris briesje met zuurstof. Na de trainingen had ik ook hoofdpijn en was ik misselijk. Maar na vijf dagen was het al een stuk beter en was ik uitgerust en fris op training. Dit gaf me weer vertrouwen. Donderdag 27 februari was het dan zover: de ploegenachtervolging met vier meisjes over vier kilometer. Als startster Jolien D'hoore , dan Kelly Druyts, ik en als vierde Lotte Kopecky. Een sterk team, allemaal aan elkaar gewaagd en klaar om een hoog tempo aan te houden. De trainingen verliepen goed en vooropgestelde tijden werden gereden. Na het opwarmingsprotocol met een goed muziekje stonden we met vier aan de start klaar. Ik was meteen goed mee weg, we hadden een goed tempo te pakken, niet te snel....zonder te ontploffen. Het voelde goed vanaf het begin. Toch is ploegenachtervolging een teamsport en er mag geen foutje worden gemaakt en iedereen moet 100% goed zijn op dat moment en op die dag... Al snel waren we met drie, daar hadden we niet op gerekend dat we zo snel met drie zouden zijn. Maar we hadden niemand horen roepen dat we maar met drie waren, en er wordt afgelost voor vier personen....en het meisje dat toen moest aflossen moet meteen een gaatje laten omdat ze er van uitging dat we met vier waren. Dus we waren nog maar met twee meisjes aan het rondrijden met een derde op achtervolging aangewezen. Je moet met drie aankomen dus we moesten wachten op het derde meisje. Resultaat: 10de plek en een slechte tijd. Dit was wel een teleurstelling voor iedereen: heel de winter trainen en afzien om dan in vier minuten alles kwijt te zijn. Top 8 had er wel ingezeten. De dag erna had ik nog individuele achtervolging waarbij ik mijn pr heb verbroken: 3'43". Dus dit was een leuke afsluiter met bevestiging van mijn goede form. Nu twee a drie weken rust en dan begint het wegseizoen voor mij. Ik houd jullie nog op de hoogte!
Thuisgekomen van Spanje, en jawel, drie daagjes thuis! :) Toch staan deze dagen al volgepland met check ups: Naar de sportdokter voor controle van het bloed. Geen tekorten, dus ik ben klaar voor de volgende zware periode van intensieve pistetrainingen. Dan naar Bernd Smet te Halle-Zoersel, mijn osteopaat. De laatste dag van de stage in Spanje had ik last van mijn knie. En nog wat andere stijve spiertjes en mn nek waar wat spanning op stond. De laatste dagen van de stage waren ook wel zwaar, en dan kan het gebeuren dat je wat schever op de fiets gaat zitten waardoor overbelasting kan ontstaan. Dus dan ga ik graag naar Bernd voor een volledige check up, ik ken Bernd al van toen ik atletiek deed, hij kent me ondertussen goed. Als topsporter is het toch belangrijk dat je enkele mensen rondom je hebt waarbij je je goed voelt en waarvan je weet dat ze meehelpen aan het leveren van goede prestaties. Zo ga ik ook zeker één keer per week naar Chantal Geysen bij Bodyworxx te Dessel (zie foto en onderstaande bijlagen) . Zij is mijn vaste masseur. Bij haar heb ik telkens het gevoel goed gemasseerd te zijn. Ook is ze gespecialiseerd in taping, dus bij een stresspuntje op het lichaam of andere kwetsuren weet ze meteen wat te doen. Ook masseert en soigneert ze Elke Vanhoof, een bmx-ster die internationaal goed presteerd. Elke is een toffe meid, ik heb ze leren kennen op BOIC stage te Lanzarote. Ook zij traint voor een olympische selectie. Chantal Geysen is ondertussen ook verzorgster bij het nationale bmx team. Achtereen gaat Chantal dus ook de wereld rondreizen voor internationale bmx wedstrijden. In bijlage kan je de foto zien van de praktijk van Chantal. Nu nog genieten van een rustig zondagje, nog effe opladen vooraleer de volgende trainingsblok kan beginnen op de piste van de Blaarmeersen te Gent.
Ziezo, Hier zit ik weer op mijn hotelkamer. Deze keer deel ik de kamer met Sarah Inghelbrecht. Het is leuk om met haar op de kamer te liggen, een verschil met anders: ze heeft haar studieboeken niet bij. De examens zijn voor haar gedaan. Dus nu kan ze ook uitrusten op het bed na de training. Zonet ben ik nog in de Yakuzzi geweest om mijn beentjes te laten losbrubbelen. Gisteren massage gehad, maar we hebben niet elke dag massage dus kan een yakuzzi ook wel ontspannend werken. Op deze stage rijden we iets intensiever bergop, we zijn namelijk in voorbereiding op het WK dat eind februari plaatsvindt,dus nu voel je de intensiteit wel in de benen. Het is zowel fysiek als mentaal geen gemakkelijke periode. Fysiek met je jezelf bewijzen, en steeds beter worden. Op mentaal vlak is het ook niet altijd evident om lang van huis te zijn. Zeker nu met mijn mama. Ze heeft sinds drie jaar kanker. Vorig jaar was ze voor de eerste keer hervallen. Nu is ze voor de tweede keer hervallen. Het nieuws had ik twee weken geleden te horen gekregen in Mojacar. Ik had plots geen moraal meer. Nu vandaag werd ze geopereerd, maar ik ben blij dat de training toch goed ging. Ik heb geprobeerd om er niet te veel aan te denken, en ons mama is ook een vechter, vandaar dat ik op training ook even sterk kan zijn als haar. Als ik pijn in de benen heb dan denk ik, maar nee, ons mama heeft nog meer pijn, dus dan voel ik het niet. Soms haal ik veel sterkte uit haar ziekte, maar soms zijn er ook dagen dat ik wat emotioneler ben. Ik zou graag iets doen voor borstkanker te ondersteunen op mijn fiets. Ik denk dat ik al wel koerskousen ga kopen van Think Pink. Straks ga ik eens skypen met de familie zodat ik meer weet hoe het met ons mama verloopt. De komende dagen ga ik hier nog hard trainen. Voor de foto heb ik een ander fotootje genomen dan een blauwe lucht met de zee en de zon, sommige mensen denken 'oh leuk, weer naar de zon'. Maar het is hier trainen, en als je vaak van huis bent skype ik wel eens zoals hier op de foto :). Ook andere profploegen zitten hier zoals Belkin. Ik heb net gesproken met een mecaniecer van de ploeg. Ze hebben meer staff dan renners: 4 masseurs, 4 mecaniekers, een voedingsdeskundige enz... De coureurs worden elke dag gemasseerd! Ik zal blij zijn dat ik één keer per week gemasseerd wordt. Wij hebben dan ook maar 1 verzorger bij, hoewel er vrijdag nog een verzorger bij komt. Ze doen hun uiterste best om iedereen zo goed mogelijk te 'soigneren'. Ook de mecaniekers van Belkin zijn heel de dag bezig aan de fietsen, nog afstellen, weer andere zadels erop naar wens van de coureur enz... Het is wel motiverend om te zien hoe professioneel ze bezig zijn. Dit is dan ook een proffessionele mannenploeg. Het vrouwenwielrennen heeft niet het geld voor al die middelen, daarom ben ik dankbaar dat we toch goede sponsors hebben zodat wij ook het uiterste uit de kan kunnen halen. Zo zie ik dan dat in onze ploeg van Topsport Vlaanderen ook professioneel wordt gewerkt. Ook begeleiding vanuit Bakala te Leuven voor voeding en testen, Gregory onze mecanieker heeft ook al veel overuren gemaakt om de fietsen in orde te maken...Chirstel Herremans die voor de sponsoring zorgt, en Saar onze verzorgster, Davy Wynant als ploegleider.We zijn goed bezig!
Tijdens het teamweekend hebben we nog heel wat materiaal gekregen. We hebben de nieuwe fietsen afgesteld. De Ridley fietsen voelen dit jaar nog lichter aan met de Fast Forward wielen erbij. Alles is mooi afgesteld in de kleuren zwart, oranje en wit. De blikvanger van onze tenue is de flashy oranje helm van Lazer, met lichtje in verwerkt. Dat is superveilig in het verkeer. Daarnaast hebben we nog een set verzorgingsproducten gekregen van QM: warmtezalf, frictioncream enz... Ook mocht een set haarproducten van een van onze hoofdsponsors niet ontbreken. Bedankt Pro Duo voor de haarproducten, want elke dag een helm op en door weer en wind rijden is niet altijd bevorderlijk voor de coupe:). Ook bedankt aan de BenB Paellepelhoeve te Nederhasselt, leuke kamers en een leefruimte waar we heel wat afgelachen hebben. Ook het eten was picobello in orde. En dat zijn toch twee belangrijke zaken voor wielrenners: Goed slapen en eten, en een plek om te rusten en ontspannen na de trainingen. Dankzij de ligging van deze B&B zitten we ook direct op het parcours van het voorjaar: Omloop het Nieuwsblad en Ronde Van Vlaanderen enz.... Maar Omloop het Nieuwsblad zal niet voor mij weggelegd zijn want dit valt samen met het wereldkampioenschap te Cali voor de piste. Het WK Cali is toch een hoofddoel voor mij, dus ik ga komende weken nog goed trainen te Mojacar met de pisteploeg zodat er een selectie voor de ploegenachtervolging in zit. Voor de mensen die ook graag een steentje bijdragen voor de ploeg en eveneens reclame willen maken voor hun eigen zaakis er iets nieuws: Dit jaar delen we mooie boekjes uit waarin foto's van de rensters staan. Naast de pagina van een foto met een renster is er nog een pagina vrij waarop je reclame kan maken. De mensen die deze boekjes verkrijgen kunnen hele mooie prijzen winnen zoals bijvoorbeeld een pakket van Pro Duo enz... Bekijk onze site van de ploeg: http://www.cyclingteam-damesvlaanderen.be/ voor meer informatie, foto's enz.
Deze week zijn we voor drie dagen te gast in de paellepelhoeve te Nederhasselt. Gisteren hebben we gesprekken gehad over de doestellingen, vanmorgen trekken we foto's van de ploeg en individueel. Dit voor de website van de ploeg en voor de fotokaartjes die je tijdens het seizoen kan kopen bij de teambus. Zodadelijk gaan we ook nog trainen, hopelijk regent het niet te veel want het ziet er maar grijs uit buiten.
omdat ik de wereldbeker te mexico mis vanwege mijn hoogteproblemen heb ik toch de kans gekregen om mijn basisconditie op pijl te houden en mijn krachttraining te onderhouden. En dit in het zuiden van Spanje te Mojacar. De foto is het uitzicht vanuit onze kamer. We hebben al mooi weer gehad, vandaag was het bewolkt maar toch warm en lastig genoeg om goed te zweten. We hadden dan ook geluk vandaag, een andere ploeg die hier aanwezig is heeft regen gehad en ze zijn met vijf man tegen de grond gegaan. En bij aankomst is het toch meestal lekker eten hier in het hotel. Met mezelf gaat het ook goed, de eerste dagen terug aanpassen aan de bergen en dan doen de benen goed zeer, maar na enkele dagen draait het al heel wat beter. Nog twee dagen te gaan en dan ben ik weer eventjes thuis. Volgende week is het teambuilding met de ploeg waarbij er ook foto's genomen worden en waar we een promotiefilm gaan maken tussen de trainingen door. Maar eerst nog afzien in de bergen hier !
Heel de week zit ik hier in de Bakala Academy van Leuven om hoogtetesten te doen. Ik reageer heel gevoelig op de hoogte, vandaar dat ik de twee laatste wereldbekers te Mexico moet missen. Eerst willen we nagaan hoe ik me het best voorbereid op wedstrijden/trainingen op hoogte. De voorbije twee jaar heb ik al twee keer een negatieve ervaring gehad met hoogte met telkens één of ander virus als gevolg waardoor ik een maand of twee maanden niet kon trainen. Al die ziektes en virussen wil ik niet meer meemaken vandaar dat er maatregelen genomen moesten worden. 1) Ik ben naar een diëtiste geweest omdat ik toch een zwakke weerstand had. Christine Tobback herkende mijn verhaal en heeft fructosemalabsorptie vastgesteld. Nu volg ik de tips van Christine goed op en voel me hier heel goed bij. 2) Wereldbekers Mexico (1800m) overslaan en eerst onderzoeken hoe ik me moet voorbereiden, en hoe lang aanpassingstijd nodig is om op hoogte te verblijven. Dus ik blijf niet bij de pakken zitten, het belangrijkste is nu goed trainen, basisconditie opdoen en naar mijn lichaam luisteren. Ik voel dat mijn lichaam pas de laatste twee maanden aan het herstellen is van mijn twee darmvirussen van vorig jaar. Dus hopelijk blijft mijn conditie in stijgende lijn gaan! De komende twee maanden dienen nog als voorbereiding op het wereldkampioenschap te Cali. Er zijn verschillende stages gepland in Mojacar. Eentje met de nationale vrouwenploeg, en dan nog twee weken met de pisteploeg. Voor de rest zal het trainen worden op de piste te Gent en in Cali. En ik hoop in Cali in topvorm te zijn. Alsook dat heel onze ploeg in topvorm zal zijn om een top 8 plaats te behalen op het WK! Zo werkt iedereen van onze ploeg hard voor de 4km. Go Belgian Puppy Bulldogs! ( = Else Belmans, Kelly Druyts, Gilke Croket, Evelyn Arys, Lotte Kopecky, Sarah Inghelbrecht, Jolien D'hoore)
Welkom op mijn blog. Mijn website www.else-belmans.com was niet up tot date, vandaar een blog zodat jullie telkens de resultaten en nieuws hier kunnen terugvinden. Ook kunnen jullie nog altijd terecht op de site van mijn ploeg: www.cyclingteam-damesvlaanderen.be. Op facebook en twitter kan je soms ook wel dingen lezen, maar deze blog zal het meest up to date zijn! Groetjes, Else
Ik ben Else Belmans
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Wielrenster Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
Ik ben geboren op 30/03/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schilderen.
Wielrenster vanaf 2009 bij Topsport Vlaanderen Pro Duo Ridley.
www.cyclingteam-damesvlaanderen.be
Hoofddiscipline: Tra
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek