Vandaag had ik een ontmoeting met Lisa, Mary's jongere zus. Deze knappe, intelligente jonge dame woont al enige jaren in België en spreekt al een aardig mondje Vlaams. Ze heeft zich vrijwillig aangeboden om mij morgen over acht dagen naar het vliegveld te voeren. Het is een heerlijk gesprek geworden. Mijn studio is niet de meest aangename plaats om een knappe vrouw voor het eerst te ontmoeten dus zijn we met haar auto naar het enige nette café dat Sint Amandsberg nog rijk gereden. Voor mij werden het twee leerzame uren. Zij heeft me toch grotendeels wegwijs gemaakt in de gebruiken en zeden in Kenia en mij er met nadruk op gewezen dat het grootste gevaar, vooral in safariparken, de malariamug is. Ik weet nu ook hoe malaria te voorkomen. In wezen is dat vrij eenvoudig het vraagt gewoon een klein beetje dicipline. Voornaamste is een malaria kuur kopen bij de apotheek en die goed opvolgen. Verder raadt zij aan om niet teveel in de buurt van stilstaand water en plassen te vertoeven en een muskietennet boven het bed. Vooral voeten, enkels en benen beschermen. De geur van, vooral onverzorgde, voeten schijnt aantrekkelijk te zijn voor die beestjes. Het was een mooie namiddag en mijn gezellin is een goeie verteller met een fijn gevoel voor humor. Volgende week zondag zie ik haar terug en ik kan mij echt geen elegantere chauffeur voorstellen.
Het is nog 10 dagen vooraleer ik vertrek en ik heb hier op deze blog nog niet veel gepresteerd. Ik ben van nature lui maar het is niet zo erg dat ik de afgelopen 2 weken niets gepresteerd heb. aangezien er niemand achter me aan zit doe ik alles heel kalm aan. Zo wil ik de 11de oktober toch in een min of meer proper huis terugkomen, dus elke dag poets ik een stukje. Het meest vervelende, ramen lappen en gordijnen wassen en terug hangen, is al achter de rug. Er is nog veel te doen maar als ik niet gedaan krijg is dat ook geen probleem, ik kan ermee leven en voor bezoekers moet ik het niet doen want die krijg ik toch nooit. Morgen moet het wel min of meer om aan te zien zijn want dan komt Lisa. Lisa is een jongere zus van Mary, reeds verscheidene jaren getrouwd met een Belg die in Mombasa gewerkt heeft, en ze woont in Lede. Ze kent Sint Amandsberg. In het begin van haar huwelijk hebben zij en haar man hier een paar honderd meter verder in de Schoolstraat gewoond. Zij heeft, via Mary, spontaan aangeboden om mij de 19de naar het vliegveld te voeren. Morgen maken we kennis en meer kan ik voorlopig over haar niet vertellen. De reis op zichzelf is zo goed als volledig georganiseerd. De boeking, het paspoort, het visum, de vaccinaties tegen tropische ziekten, het is allemaal in orde en betaald en mijn geld is zo goed als op. Ik heb een kredietlijn bij de bank maar die zou ik liever niet aanspreken. In het slechtste geval zit er in mijn reisverzekering nog een dekking voor financieel onvermogen; Ik mag 25kg in mijn valies meenemen en nog eens 10kg in mijn handbagage. Dat zal ook wel lukken want veel kleren neem ik niet mee. Die schilderdoos die ik meeneem voor Diana, Mary's 8 jarig dochtertje, neem echter nogal veel plaats. Er gaan ook heel wat computertoebehoren en CD roms mee want het is toch deels de bedoeling om Mary toch wat bij te scholen in het gebruik van haar computer. Ze heeft een eigen bedrijf maar behalve e-mail en chatten kan ze met haar computer niet veel doen. Ik heb een checklist gemaakt daar staan ongeveer 40 artikelen welke ik wens mee te nemen en ik zie het wel te lukken. Washandjes en badhanddoeken schijnen daar een luxe te zijn, daar neem ik zoveel mogelijk van mee. Ik heb er toch genoeg. Nog nieuwe die overgebleven zijn uit een Duracell aktie van 20 jaar geleden. Er zal ook wel één en ander van ginder komen. Ik wil graag een nette overjas met veel zakken en ik heb er één gezien bij AS Adventure in de Veldstraat, onbetaalbaar duur. Volgens Mary vind ik dat in Mombasa voor 50.
