Nadat Naomi en Usly me perfect op tijd naar de vlieghaven hadden gebracht begon het nieuwe avontuur al direct met een klein probleempje. Bij het inchecken bleek mijn begage enkele kilo's te zwaar te zijn. Waarschijnlijk omdat ik aan het begin van de rij stond, ze te laat waren begonnen met inchecken en bij overgewicht nogal veel paperassen te pas komen heeft het meisje me toch laten vertrekken zonder een meerprijs aan te rekenen.
Ons vliegtuig was te laat teruggekomen uit Shri Lanka dus ons vertrek, voorzien om 21.25 u, werd verlaat naar 22.15u. Ergens een meevaller want het reisschema werd gewijzigd en we zijn eerst naar Mombasa gevlogen inplaats van een tussenlanding te maken op Zanzibar. Tot nog toe is het mijn meest comfortabele vlucht geworden. Het vliegtuig was niet vol en ik had drie zitplaatsen ter beschikking voor mij alleen.
Op Mombasa International Airport verging het mij echter slechter. Het douanemeisje vond mijn bagage nogal groot en zwaar en op haar vraag: 'Nothing to declare?' kon ik moeilijk nee zeggen. Ik legde haar uit dat ik een computermonitor en een boormachiene bijhad om mijn Keniaanse vriendin te helpen en wat in haar huis te klussen. Als je gecontroleerd wordt geef ze iets heeft een wijze vriend me ooit eens gezegd. Ik gaf de twee grootste stukken aan en verzweeg al de kleinere spullen die ter bescherming allemaal in kleren en textiel gewikkeld waren.
Zijn het mijn mooie blauwe ogen, mijn innemende persoonlijkheid of mijn natuurlijke charme, ze trapte erin en heeft mijn koffer niet verder doorzocht. Met de boormachiene had ze geen problemen, het was om mijn vriendin te helpen. Dat computerscherm zou ook geen probleem geweest zijn als het nieuw was geweest. Bij mij vraag om uitleg antwoordde ze dat nieuw materiaal Kenia vooruit helpt maar dat we er niet moeten aan denken om onze oude rommel hier te dumpen.
Ik heb 50euro invoertaks moeten betalen en ben er al bij al goed vanaf gekomen. Een andere Belg kreeg het aan de stok met haar mannelijke collega, hij sprak notabene geen gebenedijt woord Engels en stond te ruziën en te leuteren in gebrekkig Frans. Terwijl ik mijn boete betaalde werd hij afgevoerd naar het kantoor van de luchthavenpolitie.
Terwijl ik, eenmaal buiten, drie opdringerige taxichauffeurs aan het afwimpelen was kwam Diana me redden en bracht me naar de auto waar mary op me wachtte. Het was een fantastisch weerzien, ik werd ontvangen als een koning.
Hier, in Bamburi, is niet veel veranderd. Ik merk wel dat het huis beter onderhouden word en dat Alice er properder, en gezonder bijloopt en dat ze zich beter verzorgd.
Op gebied van voeding zijn ze op hun oude routine teruggevallen, er is hier nog heel wat werk aan de winkel.