Ondertussen ben ik bijna 36u thuis. Het afscheid in Mombasa was emotioneel. We wilden allemaal dat ik kon blijven. De vlucht vertrok stipt op tijd en verliep zonder problemen. Ik had het geluk aan een raam te mogen zitten zo kon ik toch veel zien want het was open en zonnig weer. Mijn buurman was een in Belgisch Limburg wonende Hollander die veel meer ervaring had met vliegen dan ik en over zijn reizen vertelde op een aangename manier zonder opschepperig te zijn. In Brussel werd ik opgewacht door mijn dochters Usly en Naomi en zo arriveerde ik een uur later in Sint Amandsberg. De temperatuur is hier zowat 15° lager. Het enige + punt daaraan is dat ik minder zweet en beter kan slapen. Hier zijn geen hanen die om 4.30u op twee meter van mijn bed beginnen kraaien en hier zijn geen moslims die op een toren kruipen en met grote luidsprekers de ganse goegemeente wakker brullen. De chauffage in dit huis is nog niet opgestart het is hier ongezellig koud. Ik hoop zo snel mogelijk weer te kunnen vertrekken naar dat zonnige land met al zijn mooie zwarte vrouwen.
