Toen ik de laatste keer naar huis moest komen heeft Mary geprobeerd om me tegen te houden. Het heeft me zeer veel overredingskracht en 20 euro gekost om mij naar het vliegveld te voeren. Eigenlijk was het haar helemaal te doen om mijn financiele bijdrage aan haar kleine gezinnetje. Mijn laatste verblijf in haar woning heeft me in totaal 700 euro gekost, de reiskosten niet inbegrepen. Met dat geld heb ik hout, schroeven, lijm en vernis gekocht om een hoogst noodzakelijk meubelstuk te maken en hebben we met z'n allen een ganse maand gegeten en met de auto gereden. De reis naar Thika, voor de begrafenis van haar moeder, heeft hotel inbegrepen 250 euro gekost. Voor die begrafenis heeft ze haar bedrijf verwaarloosd en daar kwam natuurlijk een weerslag van. Ze wou per sé de "godmother" van de familie zijn en tonen dat zij de sterkste is. Ze is een zeer trotse vrouw en wilde haar falen absoluut niet toegeven. Naarmate de dag van mijn vertrek naderde voelde ik meer en meer dat ze in financiele verlegenheid kwam te zitten maar ze zei niets. Toen ze merkte dat ik bij het maken van mijn valies al de kleren inpakte die ik daar bij mijn eerste reis had achter gelaten (T shirts en shorts die ik hier nooit gebruik) voelde ze dat ik niet meer zou terugkomen en toen barste de bom. Enerzijds beschuldigde ze mij ervan een profiteur te zijn maar anderszijds wou ze me niet laten gaan. Ondertussen zijn de plooien min of meer gladgestreken maar ik heb mijn vertrouwen verloren. Ze heeft Diana op een kostschool in Nairobi geplaatst en woont nu heel alleen in dat grote huis. Ik heb nog contact met haar via yahoo chat maar ze heeft blijkbaar geen webcam meer en ik kan dus niet zien of ze werkelijk nog in datzelfde huis woont en als ze nog werkt met haar eigen computer die ik helemaal in orde heb gesteld. Bij mijn volgende reis ga ik toch eens een tuktuk huren en een verrassingsbezoekje brengen.
Zondag 13 maart vertrek ik weer voor 14 dagen. Tussen begin april en half september kost het vliegtuig meer dan mijnen bruinen kan trekken. Deze keer is het de bedoeling om in een zeer goedkoop hotelletje te logeren. Voorlopig denk ik dat het het "Royal Comfort Hotel" wordt in Mombasa North Coast vlakbij Bamburi waar ik de weg reeds ken. Volgens mijn informatie zou dat 18 euro per dag kosten ontbijt inbegrepen. Het is dichtbij de kust en op wandelafstand van "Nakumatt Nyali" een groot shopping center. Ook deze keer zal ik een plaatselijke dame aan mijn zijde hebben. Ze heet "Christine" en is administratief medewerkster van een polytechnische hogeschool in Mombasa. Ik ontmoette haar op het internet een paar dagen nadat ik mijn reis had geboekt en zij heeft een deel van haar jaarlijks verlof opgenomen om mij te vergezellen en te begeleiden op mijn tochten. Het wordt een korte reis waarvan ik hoop iets meer van Mombasa en Kenia te zien en minder betrokken te worden in de aangelegenheden van één familie.
Het enige wat mij nog rest te doen hier is mijn valies pakken. Ik ben klaar voor een nieuw avontuur.
