Deze morgen eten we bitter (chi ku) tijdens een lange, ongeveer 6 uur durende, training waarvan een hele tijd jibengong. Maar, zoals meestal, is het toch weer een hele goede training.
Het regent deze morgen. De mogelijkheden om tijdens regen te trainen zijn redelijk beperkt in Daning park. Ik probeer eerst te trainen in een overdekt paviljoentje, maar dat stroomt al snel vol met oudere mensen. Ik verplaats me dan maar naar een overdekte galerij. Er is minder volk. Rechts van mij doet een dame Qi Gong, ze lijkt in een soort van extase te zijn, ze heeft een grote onwereldse glimlach op haar gezicht. Links van mij is een Xin Yi groepje aan het schuilen. Een van hen is de kung fu broer van mijn Chen stijl leraar.
Ik beperk mij tot `buiten` oefeningen. Als ik de snelle vorm train, komen de Xn Yi mensen vragen wat ik doe. We praten een tijdje. De leraar, in het park beter bekent als de brilleman, is een stevige kerel met een sterke energie. Hij zegt dat hij 37 jaar dagelijks oefent maar nog steeds niet erg goed is. Ze vragen of ik die Australier ken die in Zha Bei park Xin Yi oefent, ik heb hem eens ontmoet maar ken hem niet echt. We praten over mijn ex Xin Yi leraar en zijn nieuwe leraar (his shit is fake) over Wang Wen Long (hij voegt veel toe aan zijn taiji) over Shen Tiegen (die kleine man, en hoeveel vraagt hij voor een les). Een van de beoefenaars vraagt mij om de snelle vorm te demonstreren. Hij zegt dat ik verkeerd bezig ben. Ik lach hem vriendelijk uit, zeg dat ik dat zo heb geleerd en het niet ander wil doen, en hij druip af
Na 2 uurtjes onder voortdurende observatie van de Xin yi beoefenaars geoefend te hebben, zij oefenen niet maar kettingroken en praten, heb ik er genoeg van en vertrek nnar de internetbar.
