over running (inlopen, duurlopen, intervallopen, tempolopen, hardlopen, berglopen en... uitlopen) en andere sporten en nieuwtjes
17-06-2012
thimougies
LES CRETES DU TOURNAISIS zaterdag 16 juni; een wedstrijd in het kader van acrho-loopcriterium; al veel positieve zaken over gehoord; vooral wat sfeer, parcours en organisatie betreft; wou dit dus ook wel eens meemaken en van naderbij gaan bekijken; geen of in ieder geval weinig verwachtingen; de training van woensdag, en de werkdagen nadien, zaten duidelijk nog in de benen; ik vond de recuperatie niet zoals die zou moeten zijn; het kan natuurlijk ook net dat beetje te veel geweest zijn; het gewicht is nochtans ok; sta eigenlijk op een 'marathon'gewicht van 61 kg rond; dus dat is perfect; de zomerperiode is, ondanks dit toch minder goede weer, natuurlijk wel het moment om er altijd een paar kilo'tjes af te knijpen - mij dus rond de middag toch maar naar het 'verre' wallonië begeven; de afstand valt nog wel mee; niet verder dan naar oostende bijvoorbeeld; maar wel iets minder goed bereikbaar; oostende is een uurtje bollen; naar thimougies deed ik er, weliswaar rustig aan, toch iets langer over; maar dit had allicht ook te maken met het minder goed kennen van deze streek; mooi rijden was het in ieder geval; aan de hotondberg bijvoorbeeld (is of was dit niet een deel van de ronde van vlaanderen) krijg je bijvoorbeeld wel een heel mooi uitzicht over de vallei en over ronse; van daar af gaat het richting leuze-en-hainaut om daarna richting doornik te rijden; ergens halverwege vind je dan thimougies; mooi dorpje, omgeven door andere mooie plaatsjes zoals beclers, melles en maulde - dus tijdig ter plaatse; altijd heel erg leuk; vooral als je de looporganisatie nog wat wil bekijken; waar is de inschrijving, waar de kleedkamers, waar vertrekken we, welke richting lopen we uit, en dergelijke zaken meer; er stond een grote feesttent waar de inschrijving was; en er waren heel wat kraampjes waar men heel wat artisanale producten verkocht zoals kaas, vlees, en dergelijke meer; dus wel gezellig om eens wat rond te kuieren; maar ik moest ook nog de bijna 14 km lange wedstrijd lopen en de benen bleven vermoeid aanvoelen; dus het vooraf toch maar rustig gehouden; ik zag ook dat er een viertal bewegwijzerde wandelingen vertrokken vanuit de dorpplaats; en alhoewel ik wel zin had om er meteen eentje te doen heb ik dat toch maar wijselijk niet gedaan - doordat ik het de laatste uren voor de wedstrijd rustig aan deed voelden de benen bij de start toch al iets beter aan; niet super, nee; maar ik zag het toch al weer iets meer zitten om deze wedstrijd aan te vangen; positief en makkelijk was ook dat hier echt niks moest en alles mocht; eens geen klassering of plaats te verdedigen; neen, hier kon ik ècht ontspannen lopen; dit moest een goede training worden; niks meer, niks minder - aan de start een 700-tal deelnemers; deze wedstrijden zijn altijd druk bezet; ik plaatste mij bewust niet vooraan de groep; ik zou het vandaag wel even eens allemaal van de tweede rij bekijken; ik stond wel vlak aan de startlijn die op de weg getrokken was; maar op het moment van de start staan er opeens zo'n 200 lopers voor je; dat zijn toestanden die we onderhand wel al kennen; het begin van de wedstrijd, en nagenoeg ook tijdens het verdere verloop ervan, was het dan bijna uitsluitend andere atleten inhalen; en eigenlijk is dat wel leuk lopen; in het begin was het wat chaotisch op een lange weg die in het midden bestond uit kasseien omgeven door wat asfaltwerk; iedereen zocht immers die asfalt op; ik schokte dan maar over de kasseien; na een goede 500 meter mochten we dan toch rechts indraaien en kwam er wat meer structuur, wat meer overzicht in het geheel - ik liep eigenlijk de eerste kilometers van groepje naar groepje; de eerste liep ik tamelijk vlug voorbij en bleef ik er niet aan 'plakken'; naarmate het iets verder ging deed ik dat soms wel en schuilde ik wat achter een tweetal atleten; er stond immers toch wel wat wind in die open gebieden rond thimougies; bovendien is het daar, zoals uit de titel van de loop al blijkt, best wel heuvelachtig; en naarmate die heuvelkes elkaar meer opvolgen, worden ze ook moeilijker verteerbaar; bergop liep het nochtans goed bij mij en het was vooral dan dan ik mijn metgezellen in de steek liet en op zoek ging naar een volgend groepje; en met zoveel deelnemers heb je wel het voordeel dat je vrij vlug terug iemand in het vizier krijgt - naar het einde van de wedstrijd toe (zowat na km 10) krijg je dan uiteindelijk toch wel enkele atleten die zowat je tempo lopen; de laatste kilometers waren we nog met drie; en dat ging een tijdje goed; de ene liep beter bergaf, de andere bergop; maar zo bleven we toch samen tot zowat de laatste kilometer; dan moest ik er eentje laten gaan; en iemand moest ook mij loslaten; na nog een laatste klimmetje (na ja, toch wel terug enkele honderden meter bergop!) draaiden we richting dorp en bereikte ik de finish op een 31e plaats in een tijd van 56:07; dat betekent net geen 15 km/u maar op dit parcours is dit echt niet onlogisch; mijn laatste metgezellen, JEAN-LUC MESPLOMP en PATRICK SOLDAI eindigden respectievelijk in een tijd van 55:40 en 56:25 - conclusie: aangename wedstrijd op een zwaar maar echt schitterend parcours; dus echt voor herhaling vatbaar
storm aan de spuikom de spuikom in oostende was het decor voor deze vuurtorenloop; wat mij betreft mag die gerust in de benaming van de wedstrijd worden opgenomen: de vuurtoren-spuikom-loop of zoiets; het parcours was zo simpel als maar zijn kon: 3 maal het water rond lopen; niks meer, maar ook niks minder; 'het water rond', inderdaad, want een spuikom is in feite een kunstmatige waterplas; hier is die zo'n 80 ha groot;een spuikom is eigenlijk een 'bassin' die in verbinding staat met een zeehaven via een spuisluis; men liet die vroeger vollopen bij hoogwater om ze bij laagwater te ledigen; overtollig slib kon alzo uit de haven worden verwijderd; in oostende werd de spuikom evenwel nooit gebruikt voor dit doel; op het einde van WO1 werd de spui-inrichting vernietigd en werd die niet meer hersteld - ik zei het donderdag al: dat wordt daar afzien in oostende; maar dat het gisteren zo erg zou worden had ik toch niet kunnen vermoeden; nu waait het daar altijd wel redelijk in dat open gebied maar wat we gisteren op onze boterham kregen was toch iets speciaal; uiteindelijk is niemand door de hevige wind in het water beland en dit op zich mag al een succes genoemd worden; het was dus telkenmale één tot anderhalve kilometer met meewind en eenzelfde afstand met tegenwind; snelheid wind mee schat ik op 17 à 18 km/u; wind tegen 12 à 13; sommigen zijn letterlijk uit de uitslag gewaaid - ik liep tot de laatste ronde betrekkelijk goed mee in een groepje van tien; tot we een laatste keer draaiden en de wind voluit in het aangezicht kregen; een strookje van een tiental (maximum) meter bergop deed me dan evenwel kraken; ik moest enkele meters prijsgeven en toen wist ik dat het gebeurd was; ik zou op eigen tempo de strook tegenwind moeten afleggen; ik hoopte nog even dat er nog een paar atleten uit het groepje zouden lossen maar dit gebeurde niet meer; het groepje kleefde aan elkaar; ik kreeg gelukkig wel steun van metgezel GINO PUYSTJENS die op die eigenste plek ook even in moeilijkheden was gekomen - volledig stilvallen deden we dus niet maar dat was niet voldoende om nog atleten in te halen; toch tevreden met mijn wedstrijd; ik mag zeker niet klagen; de conditie is behoorlijk; en wat mij betreft mogen er nog zo'n wedstrijden georganiseerd worden; enig parcours eigenlijk; superlastig dat wel; maar je hebt constant een mooi overzicht van wie er voor en achter je zit; en het verlangen om enkele rijdende auto's en een grote steenweg (eduard moreauxlaan) te zien is zelden zo groot geweest; dan wist ik immers dat we konden afdraaien naar de aankomst toe en de strijd zo goed als gestreden was - ondanks het stormweer toch nog een viertal kilometer uitgelopen; ja, ik wou nog eens dat rondje 'spuikom' doen; maar dan was het wel aan een rustiger tempo; heerlijk uitwaaien dus - prijsuitreiking verliep, zoals we het gewoon zijn in oostende, weer heel vlot; het cafétje misschien wel wat klein voor zo'n groep lopers maar dat zorgde niet voor noemnswaardige problemen; we kregen een flesje wijn en een fruitmand; met deze lekkernijen kunnen we nog eens rustig terugdenken aan 'die stormavond op vrijdag 8 juni, in oostende aan de spuikom'
20 km brussel - 27 mei 2012 - 1:20:34 - 371e gisteren stierf arthur decabooter; een gewezen profwielrenner; min of meer één van mijn idolen uit mijn prille kinderjaren; wielrennen heeft mij van kindsbeen geïnteresseerd; met vader ging ik regelmatig kijken naar wedstrijden van familielid FERDINAND HERMIE; achterop de bromfiets; zo ging dat nog in die tijd; vaak zag ik ook decabooter; niet de eerste de beste trouwens, die arthur; won onder meer de ronde van vlaanderen als beroepsrenner, maar ook de omloop het volk (het huidige gent-gent, omloop het nieuwsblad), kuurne-brussel-kuurne, enz.; won trouwens ook nog het puntenklassement in de ronde van spanje; toch was hij geen absolute winnaar zoals bijvoorbeeld klasbak rik van looy; maar toch, door zijn karakter sprak hij mij van jongsaf aan; ik herinner mij dat ik soms wielerwedstrijden nabootste met een aantal spelkaarten; elke kaart kreeg een naam van een wielrenner; decabooter mocht er één van zijn; door de kaarten één voor één voort te duwen bepaalde ik wie mijn winnaar in mijn wedstrijd was; en ja soms won decabooter ook bij mij tegen de grote rik van looy; net zoals in de ronde van vlaanderen van 1960; arthur decabooter werd 75 jaar; hij stierf tijdens een fietstocht; hij deed blijkbaar nog dagelijks zo'n tochtjes van een 50-tal kilometer - vorig jaar stierf een jonge voetballer tijdens de 20 km op 25e jarige leeftijd; ook die gebeurtenis heeft mij sterk aangegrepen; ben trouwens nog naar de begrafenis geweest van die speler van KFC sleidinge, een provinciale voetbalploeg - dit waren de voornaamste zaken waar ik tijdens het wachten op het startsein stond aan te denken; twee maal een hartfalen; vorig jaar was het de beurt aan een jonge kerel, gisteren aan een oude man van 75; vijftig jaar verschil, maar dezelfde dood; gestorven tijdens het uitoefenen van hun hobby; en ik stond daar ook in brussel; te wachten om te mogen lopen; het was reeds warm; vorig jaar had ik nog een extra shirt boven mijn loopshirt getrokken tijdens het wachten (en dat in de namiddag!); deze morgen was dat voor niks nodig; zalig weer; maar om hard te lopen?; zou mijn hart het houden deze voormiddag; qua leeftijd bevind ik mij zowat tussen de 25 en de 75; alhoewel, reeds veel dichter bij het laatste cijfer; veel twijfels dus; conditietesten heb ik wel reeds gehad; maar wat zeggen die; welke waarde hebben ze; we staan in de eerste startbox met 6000; indien men zou overgaan tot een verplichte screening zou dat misschien het totaal aantal goedgekeurde deelnemers zijn; de rest zou mogen in de zetel blijven zitten; en hartzeer krijgen omdat ze niet mogen mee rennen; misschien zitten er zich dan nog meer 'dood' (figuurlijk, maar misschien ook letterlijk) te ergeren - inderdaad, in de eerste startbox stonden er voor het eerst 6000 lopers; vorig jaar was er nog een aparte startbox voor 1200 renners; dit wil zeggen dat voor het eerst alle lopers die vorig jaar een aankomsttijd hadden van pakweg 1:40 samen staan; dat wil zeggen tempo's van pakweg 18 km per uur tot 12 km per uur bij elkaar; dit heeft me waarschijnlijk wel een snellere start gekost; niet dat dit a priori slechter is maar toch; ik moest in het begin toch regelmatig uitwijken en 'een gaatje' zoeken om doorgang te krijgen en zo toch een min of meer een 'redelijk' tempo te ontwikkelen; volgend jaar mij misschien toch maar wat meer vooraan de startbox trachten te stellen; tenzij men natuurlijk terugkeert naar de vroegere, en volgens mij betere, toestand waarbij een aparte startbox werd gecreëerd voor de eerste 1200 atleten - gezien het voorgaande (de gedachten bij de start en het aantal - te - trage lopers voor mij) dus langzaam en ontspannen gestart; het was immers nog ver en... het was warm; tientallen, honderden lopers ging ik voorbij; de wedstrijd begon voor mij zowat pas echt aan het terkamerenbos; toen waren we het bord van de 6 km al een tijdje voorbij - ondanks de warmte bleef ik eigenlijk heel gemakkelijk lopen; ook de tijd genomen om wat te drinken (wat niet mijn gewoonte is en waar ik heel wat moeilijkheden mee heb); maar het zou het hart sparen, zodus; stilaan kwamen we aan de tervurenlaan; daar kreeg ik het enkele honderden meters moeilijk; maar vrij vlug werd het terug vlakker en kon ik het tempo opnieuw opdrijven en nog vrij fris (ondanks de warmte) finishen; nu ja, ik moest na de aankomst toch ook een tiental seconden steun zoeken aan een van de dranghekkens; maar alle vermoeienis was vlug verdwenen; had ik te traag gelopen; nee toch; eerlijk zijn, veel meer zit er op dit parcours voor mij niet in; terug één jaar ouder en amper een vijfentwintigtal seconden trager dan vorig jaar; daar wil ik voor tekenen: de volgende twintig jaar telkens 25 seconden trager!
5 km - 17:04 - 13e plaats ik doe het zelden, die massa-evenementen; maar gent is zo goed als thuisbasis en dat scheelt natuurlijk; geen verre verplaatsing; even het busje op en even later kunnen we terug afstappen; jeroen was mee, om te lopen, en jonas ook, om te kijken; netjes op tijd natuurlijk; even rondgekeken; de kleedkamers opgezocht en goedgekeurd; perfecte organisatie; veel sfeer; om 13 u vond jeroen het tijd om de opwarming te beginnen; even de startzone verkend en de dieperik ingedoken; de eerste honderden meter gaan serieus bergaf; nadien ook naar de aankomstzone geweest; beide liggen immers op enkele honderden meter van elkaar; en daar het tegenovergestelde gezien; de laatste 700 à 800 m gaan bergop; niet steil weliswaar, maar toch; dit doet pijn op het einde van om het even welke wedstrijd; terwijl de kidsrun bezig was ons dan terug naar de startzone begeven en dan wachten tot het startschot werd gegeven; we stonden vooraan zodat we, indien we dat konden, direct in de mogelijkheid waren om de toppers te volgen; maar dat dit voor mij uitgesloten was, wist ik op voorhand; netjes op tijd waren we weg; ik liet me, net als de rest, als een steen naar beneden vallen; maar er waren er heel wat die nog veel vlugger naar beneden tuimelden; ook jeroen, die zo'n vlugge start wél in de benen heeft; na die eerste honderden meter even op adem komen en dan tempo zoeken; zo vlug mogelijk want in zo'n korte run is geen tijd te verliezen; zoals enigszins verwacht kwam ik langzaam maar zeker terug bij jeroen; het moet zowat halfweg wedstrijd geweest zijn; hij had het blijkbaar ook even moeilijk en liet het even wat afweten; ik ging hem dan maar voorbij; dit maneuver maakte hem precies wakker; we zaten in een groepje van 5 - 6 man en er werd nu om beurt even versneld; het tempo lag behoorlijk hoog; we waren precies met meer die wat op interval hadden getraind; met dit groepje gingen we zo de laatste rechte lijn in, bergop; hier zou uitgemaakt worden wie de sterkste was; jeroen eindigde nog prima en werd 9e in een tijd van 16:34; ik kwam even later ook aan; totaal leeg, maar toch blij dat ik jeroen halfweg de wedstrijd had wakker gemaakt; dus: verslagen, maar met eer uit het slagveld - na de wedstrijd heb ik, om uit te lopen, en om wat kilometers te maken voor volgende week in brussel, nog de 10 km meegelopen; wel plezant om eens mee te maken, zo vertrekken vanuit de laatste rijen; het startschot ging om 15 u; om 15.15 (jawel, een kwartier later) kon ik vertrekken; en dan is het natuurlijk slalommen; bij een paar rustige lopers aansluiting gezocht en toch nog geëindigd in 45 minuten rond; de recuperatie is goed, dus de conditie ook; afwachten wat dat zondag zal geven; dan is het toch even wat langer lopen
hoe pak je een 9 km wedstrijd (reëel 8,6?) aan 2 dagen voor een 5 km wedstrijd; mijn bedoeling was om vlug te (proberen) starten; of beter gezegd, zo vlug mogelijk; je doet dat beter niet zegt men mij; maar soms ben ik eigenwijs; ik zou proberen een 5 km wedstrijd te lopen in één van 9 km; een generale repetitie voor morgen; de sirene ging af en het peloton zette zich in beweging; ik op de voorste rij deze keer; er alles uitpersen; maar toch zien dat een heel pak lopers sneller is; frustrerend; maar zo leer je je limieten kennen; het gevoel was goed maar sneller ging niet; ik had het parcours verkend; ondanks de regen; wist dus dat het heel technisch was; veel draaien en keren; en dit van in het begin; een goede start was dus belangrijk
na die beginfase vormen zich meestal enkele groepjes; de toppers en... de rest die daarna wat uiteenvalt in afzonderlijke blokjes; voordeel van dit criterium is dat je op de duur weet in welke groepje je thuis hoort; een aantal gezichten komen steeds terug; dus dat is makkelijk; ik zat in 'mijn' groepje
maar omdat ik dus die eerste kilometers zo snel mogelijk wou afleggen, én omdat de afstand naar enkele 'voorlopers' nog niet heel groot was, probeerde ik een groepje voor mij te bereiken; dus nogmaals alles eruit persen; maar als iedereen nog fris zit is 50 meter dichtlopen niet zo evident en stilaan kreeg ik terug gezelschap vanuit de achterhoede; uiteindelijk konden we toch samen aansluiting krijgen bij enkele atleten
het begon tijdens de laatste ronde terug te regenen; dit maakte dit veredelde crossparcours nog wat zwaarder; met nog 1 km te gaan begon de rush naar de finish toe; er nogmaals alles uitpersen; ik moest toch een klein gaatje laten; maar PETER HAMERS, die blijkbaar niet zijn beste dag had, kon ik nog net volgen; uiteindelijk geëindigd in 32:36; altijd jammer dat de afstanden niet heel precies zijn aangegeven; want 400 m meer of minder is, als je een tijdbeoordeling wil doen, natuurlijk heel wat
conclusie: relatief tevreden met de tijd, misschien iets minder met de plaats; maar er waren vandaag toch terug een aantal atleten aanwezig die er tijdens de vorige lopen niet waren; dus toch wel een sterkere bezetting voor deze loop; bovendien ook veel geleerd voor morgen; dan neem ik samen met jeroen deel aan de stadsloop van gent; we schreven in voor de 5 km wedstrijd; met het oog op zijn aankomende pistewedstrijden mag hij de 10 km niet lopen; en hij wil mij natuurlijk nog eens verslaan; daarom loop ik dus ook de 5 km; echt niet mijn favoriete afstand; dit wordt achtervolgen van in het begin, hopen dat ik hem in het vizier kan houden, en er op het eind nog eens alles uitpersen!
deze run heeft gebracht wat ik er eigenlijk van verwacht had; de conditie was goed dus normaal moest een mooie tijd, en ereplaats, er in zitten; bovendien viel het weer ook redelijk goed mee; niet te warm maar dat hoeft niet; zo'n 12°; er stond een redelijk stevige wind; maar het was redelijk veel draaien en keren daar in de wijk stene; op die manier bleek de wind nooit echt helemaal dodelijk; heb toch heel wat stroken tegenwind voor mijn rekening genomen; vandaag wou ik immers ook een goede tijd neerzetten en dan mag het natuurlijk niet te veel stilvallen; af en toe haperde het treintje wel eens; maar meestal werd het toch vrij vlug weer in gang getrokken; met een groepje van een 4 à 5 atleten zaten we johan watthy redelijk dicht op de hielen; ik hoopte even om tot bij hem te kunnen komen maar hij bleef, alleen, het tempo vrij hoog houden zodat we eigenlijk geen meter dichterbij kwamen; bij het laatste keerpunt even achterom gekeken om te zien waar dichtste concurrent alfons van camp zich bevond; de kloof was behoorlijk zodat ik me daar, indien ik natuurlijk niet echt een inzinking zou krijgen, niet echt druk hoefde over te maken; op het eind versnelden koen tackx en dirk vandenberghe en moest ik even een gaatje laten; toch viel ik zeker niet helemaal stil en kon ik zelfs ook nog even een tandje bijsteken; de eindstreep lag echter te dichtbij; ik sloot dan ook af op een 16e plaats; mijn dichtste ereplaats dit jaar in oostende; maar het moet gezegd dat de bezetting toch wel iets minder was dan in de vorige wedstrijden van het loopcriterium; volgende wedstrijd is reeds vrijdag aanstaande; ik kijk er al naar uit
Vooraf. gisteren zondag ging het terug richting oostende waar we om 15 uur aan de start verwacht werden in de blauwkasteelstraat; start en aankomst waren gelegen recht tegenover het ensorinstituut; hier was ook de inschrijving en vonden we de kleedkamers; altijd heel practisch als alles zo netjes bij elkaar te vinden is; een eerste pluspunt; alhoewel ik op de middag jeroen nog moest ophalen van de training was ik toch ruim op tijd op de plaats van afspraak; ik had nog ruim de tijd voor een parcoursverkenning en enkele sprintjes De start. het weer was wisselvallig tijdens de opwarming; het was fris (10°), bewolkt ook, redelijk wat wind, maar het regende niet; ik besloot dan toch maar om mouwloos te lopen; altijd een beetje gokken is dat want als het even tegen zit krijg je een hagel - of stortbui over je heen; later zou blijken dat ik de juiste keuze had gemaakt want bijwijlen kwam de zon even door te wolken piepen zodat het echt aangenaam lopen was; het starten zelf zal voor mij voortaan wel altijd een probleem blijven; ik kan in het begin gewoon niet mee; zo simpel is dat; op een 'gewoon' parcours kan dat matige starten een probleempje zijn; maar hier zou dit minder het geval zijn dacht ik bij mezelf; ik bleef er dan ook heel rustig bij De eerste ronde. de parcoursverkenning bleek hier uitermate nuttig; na enkele honderden meters zagen we het 'brugje' al opduiken; de brug die het entraal gegeven van dit uitermate geslaagde parcours was; je moest er afwisselend op en af lopen; de rest van het traject ging deels door het park, en deels door enkele straten rond de aankomstplaats; alles heel compact wat leuk is voor de aleten en leuk voor de toeschouwers; toen ik tijdens de eerste ronde nog de brug afliep waren de eersten al in de tegenovergestelde richting aan het lopen; je zag dus perfect wie voor je uitliep en hoe ver; ik was ondertussen bij GEERT DERUDDERE gekomen; LUC DE KETELAERE, PETER HAMERS en DIRK VANDENBERGHE liepen net voor ons uit; in de straten aan de aankomst versnelde geert even en ik kon niet direct reageren; bovendien dacht ik al terug aan die verdomde brug die we straks opnieuw voorgeschoteld zouden krijgen De tweede ronde. tijdens de klim kon ik weer wat naderen op geert en toen het na de parkzone terug omhoog ging kon ik aansluiten en een kleine voorsprong nemen; dirk kreeg het op zijn beurt blijkbaar moeilijk want die liep niet zo ver meer voor me uit; ik had dus opnieuw een goed oriëntatiepunt; peter en luc waren nog verder weg; maar het is altijd fijn als je iemand voor je ziet die niet echt sneller loopt dan jezelf; ik naderde langzaam De derde ronde. toen we terug de brug opliepen kon ik aansluiten dij dirk; ik had geert ook terug verwacht maar blijkbaar had die niet zo'n beste dag; we liepen zo met twee naar de aankomst toe; op een laatste versnelling van mijn metgezel kon ik niet meer reageren maar ik eindigde toch in de 'top 20' in een vrij behoorlijke 36:43; ben wel niet zeker dat de afstand werkelijk iets meer dan 10 km was; mijn beste uitslag tot nog toe dit jaar in het loopcriterium; het was natuurlijk wel zo dat er wat atleten ontbraken door de concurrentie met ander andere en vooral de '10 mijl van antwerpen'; daartegenover was het dan weer zo dat er enkele degelijke oostvlamingen aan de start waren gekomen Conclusie. tevreden over mijn prestatie; super tevreden ook over de organisatie, het parcours, de prijzen (bloemen, fruitmand, aardappelen); enig minpuntje was misschien de koude douche (letterlijk dan) die we na de wedstrijd te verwerken kregen; maar ook dir obstakel ward echter met gemak genomen
Druk in Oostende. Plaats van afspraak was het Ernest Feysplein voor een wedstrijd over 10 km. Was het door de feestelijkheden naar aanleiding van een kermisdriedaagse? Was het door een circusvoorstelling in het Maria Hendrikapark? Of was het gewoonweg wegens de Paasvakantie? Wie zal het zeggen? Feit is dat er in en om het park weinig tot geen parkeerplaatsen vrij waren. Wij hadden geluk. Er reed er net eentje weg zodat we ons stalen ros toch nog vrij snel kwijt geraakten. De aankomstplaats. Er waren dus allerlei festiviteiten daar in de wijk Hazegras. In een paar tenten werden zowel oude als nieuwe spullen verkocht. En er was muziek. Voor elk wat wils. Er was onder andere zelfs een groep die muziek liet horen uit de 'sixties'. Kortom veel volk daar ondanks het allesbehalve goede weer. Het lentegevoel was inderdaad ver weg. Eenieder liep er goed ingeduffeld bij en beschermde zich zo goed als het kon tegen de gure wind. De plaats van inschrijving. Was wat verstopt. Ook geen aanduidingen er naartoe. Dan maar even vragen. In een kleine plaats vonden we een aantal mensen die de inschrijving verzorgden. Het formuliertje moest je wel buiten invullen, want geen plaats genoeg binnen. De kleedkamer. Was net het hoekje om. Je moest een paar tenten door om er te geraken. Je kwam dan ergens op een speelplaats van een school (hotelschool Oostende). Ook daar geen aanduidingen. Een drietal deuren bleken op slot te zijn. Bij een vierde, aan de andere kant, hadden we geluk. We hadden de kleedkamer gevonden. Een plaats van 4 op 4 meter. Niet echt luxueus natuurlijk. Maar... de douches bleken wel OK. Het voorspel. De opwarming. Mij zo vlug mogelijk naar het park begeven want aan de aankomst was het veel te druk. Bovendien bleek het verkennen van het parcours in het park toch wel nuttig. Soms ging het lichtjes omlaag, dan weer omhoog. Je kon de keuze maken tussen het grintpad of het grasperk. Er waren een aantal trappen te doen. Een veredeld crossparcours in feite. Na deze verkenning terug naar de startplaats en overtollige kledij uitgedaan. En dan naar de start. De start. Nog een goede 15 minuten. En het was er al behoorlijk druk. Waar we precies zouden starten wist nog niemand te zeggen. Dan maar even wachten tot we het teken kregen waar we precies verwacht werden. Het wachten duurde lang. Ik kreeg het koud. Het lichaam koelde af. Die laatste paar minuten lijken altijd een eeuwigheid te duren. Ik merkte een paar companen in mijn buurt. ALFONS VAN CAMP was er en warempel ook ALBERT VERVAET. Geen vaste habitué van het loopcriterium deze laatste. Maar reeds verschillende malen tegen gelopen. Vooral veldlopen. Reeds tegen gewonnen maar... ook reeds tegen verloren. Ik zou dus moeten opletten. Een soort van sirene gaf het startsein. Ik had het niet direct door maar iedereen vertrok dus ik ook. Ook een aantal toeschouwers waren blijkbaar verrast. Het begin van een wedstrijd is steeds wat zoeken naar 'de juiste weg'. Maar hier dus zeker. ik startte traag en behoedzaam. Alfons deed het blijkbaar ook relatief rustig. Bert was beter weg en zag ik even voor mij uitlopen. Andere atleten die over het algemeen in mijn buurt lopen tijdens de wedstrijd zag ik nu niet. We liepen enkele honderden meter rechtdoor en 'vlogen' dan het park in. De eerste ronde. In het park draaiden we direct rechts weg. Een bocht van 90 graden. Bert was mijn eerste mikpunt. Wou ik eerste worden in de categorie H4 diende ik zeker in zijn buurt te blijven. Ik haalde hem in, pauzeerde even, en ging dan door. Hij reageerde niet direct en dat gaf me een geruststellend gevoel. Maar ik wist dat hij eventueel nog kon terugkomen. Ik keek nu evenwel vooruit en zag niet direct mij bekende atleten. Dan maar gewoon verder tempo zoeken en kijken waar we uitkomen. Eén ding bleek reeds duidelijk: van veel taktisch lopen zou hier geen sprake zijn. Het parcours leende zich daar niet direct voor. Veel draaien en keren en enkele zwaardere stroken. Dit was de 'corrida' niet en evenmin de 'noordzeeloop'! De tweede ronde. Rare wedstrijd dacht ik. Zijn het door de Paasvakantie nu allemaal andere atleten die aan de wedstrijd deelnemen. Ik zag geen 'niveau-bekenden'. Een circa 12:45 na ronde 1. Dat bleek dus toch niet zo slecht te zijn en stelde me gerust. Een tweede keer het park in dan maar. Ik behield mijn tempo. Het lichaam was nu opgewarmd. Het liep gemakkelijker dan bij aanvang van de wedstrijd. En bovendien... ik kreeg KOEN TACKX in het vizier. Tenzij die een megaslechte wedstrijd aan het lopen was zat het nu voor mij wel degelijk goed. Proberen bij te geraken was de boodschap. Het lukte, maar met moeite. We deden beide wat kopwerk. Dus toch even 'samen' lopen. Dit was me vandaag nog niet overkomen. Einde tweede ronde in circa 25:30. De derde ronde. Nog één keer alles geven. Het parcours beviel me enorm. Gevarieerd, zo heb ik het graag. We kregen nu een duo in het vizier. LUC DE KETELAERE en JOHAN WATTHY liepen voor ons in het park. Koen bleek het even wat moeilijker te krijgen. En Luc kon Johan van zich afschudden. Dus dan maar trachten tot bij Johan te komen. Het lukte me. Wilde ik ook Luc nog bijhalen dan mocht er niet getreuzeld worden. Ik nam over en Johan klampte zich vast in mijn spoor. Ik begreep dat het alleen moeilijk zou worden om nog naar Luc toe te lopen. Het was niet veel meer dan 50 meter maar ook hij begreep natuurlijk dat de aankomst niet ver meer was. En ik vond het al prima zo. Het gebeurt zelden dat ik arriveer in de buurt van Luc. In de laatste rechte lijn versnelde Johan nog. Ik maakte me er niet echt druk meer om. Wedstrijd geslaagd vond ik en klokte af in 37:56.
vandaag inderdaad de tweede wedstrijd van het oostends loopcriterium; de aanloop er naar toe werd gisteren nog danig verstoord maar vandaag viel alles toch min of meer weer op zijn plooitjes; de wedstrijd startte om 15 u aan het clubhuis OMS (ostend motor sport) in de liefkemorestraat; ook de aankomstlijn was daar getrokken; we dienden drie ronden af te leggen; sommige atleten lopen deze run niet graag; ik wel; het parcours is heel gevarieerd; er zitten een aantal rechte stukken in maar toch ook een paar moeilijkere gedeelten met wat kort draaiwerk, wat zand, enz.; bovendien speelt de wind ook hier (we zouden niet aan zee zijn) steeds een belangrijke rol; ook heel aangenaam lopen vond ik het vandaag omwille van het verloop van de wedstrijd; wie kon deed nu zijn deel van het kopwerk; dit maakt het lopen heel wat leuker; op het eind kreeg ik het wat moeilijk; niet dat ik echt verzwakte maar de tegenstand voerde het tempo op en ik kon niet direct aanpikken; omdat we met een zevental atleten samen liepen maakte dit in de einduitslag direct een aantal plaatsen verschil; maar om te besluiten: al bij al terug heel tevreden met deze wedstrijd; op naar de volgende; nieuwe afspraak is 7 april voor de wijkloop hazegras
vandaag naar oostende geweest om deel te nemen aan de eerste wedstrijd van het plaatselijk loopcriterium; normaal had deze wedstrijd in februari moeten doorgaan maar werd hij wegens de slechte weersomstandigheden uitgesteld; dit viel mee voor mij want in februari had ik hem niet kunnen lopen; altijd plezant lopen daar; dat weet ik nog van een tweetal jaar geleden; zeer goed ingerichte wedstrijden met alles erop en eraan; daar weet men echt hoe een loopwedstrijd te organiseren en hoe te zorgen voor een juiste omkadering; in totaal zijn er 15 wedstrijden die deel uitmaken van het criterium; en dat is veel; als je ze allemaal wil lopen kruipt dat op het eind toch wel in de kleren; vooral als je dan links en rechts nog eens een andere wedstrijd wil meepikken; maar we zien wel; je moet er minimum negen lopen dacht ik om in het klassement te worden opgenomen; en dat moet toch lukken denk ik; maar je weet nooit; veel mag er niet gebeuren of het ligt in duigen; maar goed de eerste wedstrijd is alvast binnen; zeer goed weer in oostende; een twaalftal graden en een straaltje zon; en heel wat deelnemers natuurlijk; 353 mannen en vrouwen stonden om 15 uur klaar om te starten; mannen en vrouwen, jong en minder jong; ik was benieuwd hoe het zou zijn met de tegenstand; wie was er nog van 2 jaar geleden, en wie was er eventueel bijgekomen; toch direct een aantal bekende gezichten gezien; en dat is altijd makkelijk om nadien je eigen prestatie wat te kunnen beoordelen; je hebt wat vergelijkingspunten; de wedstrijd bestond uit 2 ronden van 3,7 km; de wind speelde een belangrijke rol op het parcours; langs de binnenstraten hadden we hem mee, maar op de terugweg langs het water hadden we hem volop tegen; mijn start was goed; alhoewel ik toch een paar atleten herkende die nog beter uit de startblokken waren geschoten zoals alfons van camp en jozef bequé om maar die bekende gezichten te noemen; na anderhalve kilometer begonnen er toch een aantal te verzwakken en kon ik geleidelijk aan wat dichter schuiven; op de terugweg langs het water vormde zich een groepje met een zestal atleten; jammer genoeg wou of kon niet iedereen zijn deel van het kopwerk doen nu; de wind stond immers pal op de neus en dan scheelt het echt heel wat als je wat in de 'wielen' kunt lopen; jammer, want anders zou er zeker nog een betere tijd ingezeten hebben en had ik allicht de 16/u gehaald; de tweede ronde bleef ons groepje ook mooi samen; het was pas op het einde toen de eindspurt werd ingezet dat het wat uit elkaar viel; en in die spurt moest ik het jonge geweld laten voorgaan; maar toch ben ik heel tevreden met de geleverde prestatie; ik eindigde uiteindelijk als 24e in 27:51; dit smaakt naar meer...
even naar de atletiekpiste gereden waar er een, niet verplichte, samenkomst was voorzien; maar weinig volk opgedaagd; dus dan maar enkele jeugdlopers meegenomen, yves en stef; rond 12 u vertrokken en goed op tijd aangekomen in de grensgemeente; alleen de ring rond antwerpen was druk; maar we konden toch steeds vlotjes rijden; het parcours was aangepast geworden; er was de vorige dag een cyclocross wedstrijd gereden en dat maakte dat bepaalde stroken van het 'normale' parcours niet beloopbaar waren; in allerijl had men dan maar een ander parcours gecreëerd; in een grote weide waren her en der wat linten gespannen en daar kon men tussenlopen; zo simpel is het om een veldloop te organiseren; dat nieuwe parcours zag er bij aankomst niet zo zwaar uit maar... zo als wel meer gebeurd werd het na enkele jeugdwedstrijden toch wel even anders en veranderden enkele stroken toch in van die sappige modder; niet zo heel veel masters aan de start; altijd gevaarlijk om ergens achteraan te eindigen want vaak is het zo dat diegene die er dan zijn wel allemaal uit de voeten kunnen; maar ik voelde mij goed en startte met het idee van zeker niet laatste te eindigen; je moet de lat niet te hoog leggen dan is de kans op een tegenvaller kleiner; ik startte redelijk snel, maar moest dan toch wel efkens mijn tempo zoeken; toch kwamen er mij weinig atleten voorbij; naarmate de wedstrijd vorderde begon het beter te lopen en kon ik nog enkele plaatsen opschuiven om uiteindelijk toch in de top 20 te eindigen; met een paar bussen vloeibare waspoeder kon ik tevreden weer huiswaarts keren
vandaag dus de veldloop in het koude lokeren waar we een parcours voorgeschoteld kregen dat uiteraard hard bevroren was; ook heel wat oneffenheden en verraderlijke stroken; dat had jeroen al mogen ondervinden toen hij net na het startsein een tuimelperte maakte; gevolg een blauwe en gezwollen knie en een bekken dat ook pijnlijk aanvoelde; hij liep de cross wel uit en eindigde nog op een 9e plaats; denk eigenlijk ook niet dat er veel meer voor hem in zat; hoedanook met deze gegevens, en met de parcoursverkenning die ik even voor de start had gedaan, zat de schrik er bij mij toch wel goed in; eerste opdracht leek mij dan ook 'niet geblesseerd geraken'; het was al met al reeds een moeilijke keuze of er zou gelopen worden met spikes of met gewone schoenen; ik zag dat de meesten opteerden voor de spikes; dus ik ook dan maar; achteraf hoorde ik in de kleedkamer toch wel enkele vraagtekens betreffende het gekozen schoeisel; had men wel juist gekozen; wat was het voordeel van spikes op deze betonnen ondergrond; maar goed, de omstandigheden waren voor iedereen moeilijk en de ene atleet past er zich waarschijnlijk iets beter aan aan dan de andere; persoonlijk vond ik dat ik een deftige wedstrijd heb gelopen maar... de uitslag (36e plaats) moet mij toch doen toegeven dat het vorig jaar beter was; natuurlijk waren er de voorbije weken de minder gelopen kilometers door de enkelverstuiking; maar of uitsluitend hier de oorzaak moet gezocht worden weet ik nog zo niet; goed, in principe is er binnen twee weken terug een wedstrijd; dus we zien wel hoe het evolueert
jeroen liep om half drie zijn wedstrijd en deed het behoorlijk; de laatste honderden meter kreeg hij wel een inzinkske maar dat kan gebeuren; daar kan aan gewerkt worden; maar het bleef gans de namiddag prima weer en om kwart voor vier mochten de masters lopen; de vijftig plussers gingen apart van start na de seniorenwedstrijd; nadien liepen nog de jongere masters en de junioren; een halfuurtje voor de start begon het te kriebelen en vroeg ik aan de trainer van jeroen een wedstrijdkaartje; nu ik er toch was kon ik toch even goed meelopen ook; ik heb het wel heel voorzichtig gedaan; zonder spikes want die had ik niet bij; en enorm opgelet dat ik mijn enkel niet nog meer belaste of terug blesseerde; daar was ik wel beducht voor; of ik er nu uiteindelijk goed aan gedaan heb; dat gaan we wellicht morgen of overmorgen weten...
Gelopen 12km800; waarvan 6,4 wedstrijdkilometers; voor en na wat uitgelopen; het is gelukt op de laatste dag van 2011; deelnemen aan de eindejaarscross in axel zeeuws-vlaanderen; de wedstrijd werd ingericht door de atletiekvereniging scheldesport en door de plaatselijke scheidsrechtersvereniging; start en aankomst situeerden zich inderdaad rond het voetbalplein en de kantine van de plaatselijke voetbalclub; de velden zijn omgeven door bosjes waar het heel plezant lopen is; de cross was zeker niet superzwaar; het bleef immers nagenoeg droog deze namiddag en dat scheelt; wel wat draaien en keren; ook een klein hellingske wat na een aantal keren toch begon pijn te doen; en één strook in het bos lag er ook nogal modderig bij; maar het kon erger; het was immers 9° vandaag; echt ongelooflijk toch; ik vermoed dat men dat daar nog niet eerder heeft meegemaakt op de laatste dag van het jaar; het gevolg was dat er heel wat deelnemers aan de start kwamen van de 3,2 en de 6,4 km; 60 deelnemers voor de kortste run en 97 deelnemers voor de 6 km run; de start werd dan ook iets later gegeven, om 13.45 u, dan gepland; op de voorste rij vertrokken en goed positie kunnen kiezen; een paar atleten gingen in het begin iets te snel maar benny cornu kon ik gans de wedstrijd in het vizier houden; naderen ging evenwel niet; ik bleef hangen op een kleine 100 m; naar het eind toe kreeg tim de feijter het blijkbaar nogal moeilijk want benny kon hem nog remonteren; ik kwam iets te laat; maar toch dik tevreden met mijn vijfde plaats en mijn tijd van 24:08
wat ging aan deze kerstloop vooraf; natuurlijk een kerstavond; maar dit bleef rustig en op tijd in bed; dit wil zeggen zo rond half een; behalve een wijntje bij het eten ook geen alcohol genuttigd; met andere woorden we zijn heel deftig gebleven; - gisteravond stond dan ook nog een kerstconcert van free souffrau en miguel wiels op het programma; plaats van dit gebeuren was de sint-daniel kerk in beervelde; aanvang van dit concert 19.30 u; het duurde niet zo heel lang; maar tot 21 u; maar dan wel zonder pauze; mooi gezongen; mooie belichting en goede akoestiek in de kerk en free viel ook best te pruimen; alhoewel ik het meer had voor het begeleidend koortje en vooral de stem van die ene dame beviel me enorm; iets dieper dan die van souffriau; maar goed dit is natuurlijk een heel persoonlijke smaak; omdat het concert zo vlug gedaan was nog maar iets gaan drinken in taverne 'het crielken' bij die ex-topvoetballer van aa gent luc criel; en zo werd het dan toch 23 u voor ik er goed erg in had; maar dit kon de konditie toch niet schaden?! - vandaag ging het dus richting ERTVELDE OOST-VLAANDEREN om er deel te nemen aan die mooie augustijncross; prachtig maar geen winterweer vandaag met een temperatuur die flirtte met de 10 graden; het was reeds de derde maal dat ik hier loop; dus al enige ervaring; ik was redelijk goed weg en kon ook behoorlijk standhouden op dit heel gevarieerde en mooie parcours; ik speelde zo wat jojo met een aantal atleten (vooral HERMAN VANDEVELDE en ZEGER HENS); vooral omdat we elk om beurt wel eens een iets mindere periode kenden; maar dit kwam ons tempo toch wel ten goede; in de eindspurt moest ik het afleggen tegen vandevelde maar ik finishte toch op een behoorlijke 34e plaats (vind ik zelf) in een tijd van 25:15 (zelf gechronometreerd)
