lopen in lo en zo
Inhoud blog
  		• drongen - evergem
  		• citerium vlaamse ardennen
  		• uitreiking bondsonderscheiding kbvb
  		• criterium vlaamse ardennen - uitslag en prijsuitreiking
  		• cadzand-bad - mammoet midwinter halve marathon - 2 februari 2020
    Zoeken in blog

    Categorieën
  • afstand overzicht (1)
  • mijmeringen (8)
  • runs (1270)
  • SKL-OH (33)
  • wedstrijdresultaten atletiek (49)
  • wedstrijdverslagen atletiek (55)
  • wedstrijdverslagen/uitslagen voetbal (387)
    		•
    over running (inlopen, duurlopen, intervallopen, tempolopen, hardlopen, berglopen en... uitlopen) en andere sporten en nieuwtjes
    08-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oostende - 3 - wijkloop hazegras
    Druk in Oostende.
    Plaats van afspraak was het Ernest Feysplein voor een wedstrijd over 10 km. Was het door de feestelijkheden naar aanleiding van een kermisdriedaagse? Was het door een circusvoorstelling in het Maria Hendrikapark? Of was het gewoonweg wegens de Paasvakantie? Wie zal het zeggen? Feit is dat er in en om het park weinig tot geen parkeerplaatsen vrij waren. Wij hadden geluk. Er reed er net eentje weg zodat we ons stalen ros toch nog vrij snel kwijt geraakten.
    De aankomstplaats.
    Er waren dus allerlei festiviteiten daar in de wijk Hazegras. In een paar tenten werden zowel oude als nieuwe spullen verkocht. En er was muziek. Voor elk wat wils. Er was onder andere zelfs een groep die muziek liet horen uit de 'sixties'. Kortom veel volk daar ondanks het allesbehalve goede weer. Het lentegevoel was inderdaad ver weg. Eenieder liep er goed ingeduffeld bij en beschermde zich zo goed als het kon tegen de gure wind.
    De plaats van inschrijving.
    Was wat verstopt. Ook geen aanduidingen er naartoe. Dan maar even vragen. In een kleine plaats vonden we een aantal mensen die de inschrijving verzorgden. Het formuliertje moest je wel buiten invullen, want geen plaats genoeg binnen.
    De kleedkamer.
    Was net het hoekje om. Je moest een paar tenten door om er te geraken. Je kwam dan ergens op een speelplaats van een school (hotelschool Oostende). Ook daar geen aanduidingen. Een drietal deuren bleken op slot te zijn. Bij een vierde, aan de andere kant, hadden we geluk. We hadden de kleedkamer gevonden. Een plaats van 4 op 4 meter. Niet echt luxueus natuurlijk. Maar... de douches bleken wel OK.
    Het voorspel.
    De opwarming. Mij zo vlug mogelijk naar het park begeven want aan de aankomst was het veel te druk. Bovendien bleek het verkennen van het parcours in het park toch wel nuttig. Soms ging het lichtjes omlaag, dan weer omhoog. Je kon de keuze maken tussen het grintpad of het grasperk. Er waren een aantal trappen te doen. Een veredeld crossparcours in feite. Na deze verkenning terug naar de startplaats en overtollige kledij uitgedaan. En dan naar de start.
    De start.
    Nog een goede 15 minuten. En het was er al behoorlijk druk. Waar we precies zouden starten wist nog niemand te zeggen. Dan maar even wachten tot we het teken kregen waar we precies verwacht werden. Het wachten duurde lang. Ik kreeg het koud. Het lichaam koelde af. Die laatste paar minuten lijken altijd een eeuwigheid te duren. Ik merkte een paar companen in mijn buurt. ALFONS VAN CAMP was er en warempel ook ALBERT VERVAET. Geen vaste habitué van het loopcriterium deze laatste. Maar reeds verschillende malen tegen gelopen. Vooral veldlopen. Reeds tegen gewonnen maar... ook reeds tegen verloren. Ik zou dus moeten opletten. Een soort van sirene gaf het startsein. Ik had het niet direct door maar iedereen vertrok dus ik ook. Ook een aantal toeschouwers waren blijkbaar verrast. Het begin van een wedstrijd is steeds wat zoeken naar 'de juiste weg'. Maar hier dus zeker. ik startte traag en behoedzaam. Alfons deed het blijkbaar ook relatief rustig. Bert was beter weg en zag ik even voor mij uitlopen. Andere atleten die over het algemeen in mijn buurt lopen tijdens de wedstrijd zag ik nu niet. We liepen enkele honderden meter rechtdoor en 'vlogen' dan het park in.
    De eerste ronde.
    In het park draaiden we direct rechts weg. Een bocht van 90 graden. Bert was mijn eerste mikpunt. Wou ik eerste worden in de categorie H4 diende ik zeker in zijn buurt te blijven. Ik haalde hem in, pauzeerde even, en ging dan door. Hij reageerde niet direct en dat gaf me een geruststellend gevoel. Maar ik wist dat hij eventueel nog kon terugkomen. Ik keek nu evenwel vooruit en zag niet direct mij bekende atleten. Dan maar gewoon verder tempo zoeken en kijken waar we uitkomen. Eén ding bleek reeds duidelijk: van veel taktisch lopen zou hier geen sprake zijn. Het parcours leende zich daar niet direct voor. Veel draaien en keren en enkele zwaardere stroken. Dit was de 'corrida' niet en evenmin de 'noordzeeloop'!
    De tweede ronde.
    Rare wedstrijd dacht ik. Zijn het door de Paasvakantie nu allemaal andere atleten die aan de wedstrijd deelnemen. Ik zag geen 'niveau-bekenden'. Een circa 12:45 na ronde 1. Dat bleek dus toch niet zo slecht te zijn en stelde me gerust. Een tweede keer het park in dan maar. Ik behield mijn tempo. Het lichaam was nu opgewarmd. Het liep gemakkelijker dan bij aanvang van de wedstrijd. En bovendien... ik kreeg KOEN TACKX in het vizier. Tenzij die een megaslechte wedstrijd aan het lopen was zat het nu voor mij wel degelijk goed. Proberen bij te geraken was de boodschap. Het lukte, maar met moeite. We deden beide wat kopwerk. Dus toch even 'samen' lopen. Dit was me vandaag nog niet overkomen. Einde tweede ronde in circa 25:30.
    De derde ronde.
    Nog één keer alles geven. Het parcours beviel me enorm. Gevarieerd, zo heb ik het graag. We kregen nu een duo in het vizier. LUC DE KETELAERE en JOHAN WATTHY liepen voor ons in het park. Koen bleek het even wat moeilijker te krijgen. En Luc kon Johan van zich afschudden. Dus dan maar trachten tot bij Johan te komen. Het lukte me. Wilde ik ook Luc nog bijhalen dan mocht er niet getreuzeld worden. Ik nam over en Johan klampte zich vast in mijn spoor. Ik begreep dat het alleen moeilijk zou worden om nog naar Luc toe te lopen. Het was niet veel meer dan 50 meter maar ook hij begreep natuurlijk dat de aankomst niet ver meer was. En ik vond het al prima zo. Het gebeurt zelden dat ik arriveer in de buurt van Luc. In de laatste rechte lijn versnelde Johan nog. Ik maakte me er niet echt druk meer om. Wedstrijd geslaagd vond ik en klokte af in 37:56.


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Archief per jaar
  		• 2021
  		• 2017
  		• 2016
  		• 2015
  		• 2014
  		• 2013
  		• 2012
  		• 2011
  		• 2010
  		• 2009

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs