Voor een democratisch, vriendelijk en flinks socialisme in Menen
31-03-2011
De Boeren van Olen met verve verslagen door Meense politiek scene
In deze Blog probeerde ik tot voor enkele maanden een beeld te schetsen van het (al dan niet) functioneren van de Meense politieke scene. Dit dan meestal met een oog op wat in mijn partij, de Sp.a, gebeurt. Dit werd op de duur quasi onmogelijk. Wat in een democratisch land normaal wordt geacht bestaat niet langer meer in Menen.
Een bananenrepublikein zou zich in deze gemeente absoluut op zijn gemak voeren.
Het heeft geen zin om te proberen de scheldpartijen, non-communicatie via (een zeer onprofessionele!) pers, wederzijdse aanklachten bij hogere overheden, bij het gerecht nog te proberen volgen. De roddeltantes en nonkels die menen het volk nog te vertegenwoordigen via de lokale politiek zijn in verschillende bedjes ziek. Het niveau ligt onder dat van het absolute nulpunt.
- De oppositie is in de meerderheid, ondertussen, maar doet daar niets mee; op dit punt evenaart zij de meerderheid (die in de minderheid is maar blijkbaar doodleuk mag voortploeteren). - Waarom Daerden een "no passeran" krijgt van zijn eigen partij, maar Gilbert niet? Het is mij een raadsel. Is kamikaze plegen het ordewoord geworden, de strategie en de full-time bezigheid van de lokale Sp.a? Als lid zou ik dat moeten weten, maar ik krijg nog steeds enkel uitnodigingen voor kiekenfretten of paaseieren rapen! - Waarom de oppositie, die een duidelijke meerderheid heeft, niet doodgewoon start met een motie van wantrouwen om de man die hen zo ergert doodgewoon een opzeg te geven is me al evenmin duidelijk.
De bevolking krijgt van zowel de oppositie als de meerderheid de indruk dat het onbekwame bestuurders zijn, politici zonder ruggengraat, amateurs en het lijkt er op dat dit niet eens een valse indruk is.