Tijdens het opwarmen besloten Vanlede en ik eens een kijkje te gaan nemen op een stuk parcours in het bos alwaar we tijdens de wedstrijd zouden moeten passeren. We waren nog geen 10 meter het bos ingelopen en kwamen direct tot de vaststelling dat de overvloedige regen van voorbije week en nacht het parcours omgetoverd was tot één grote sompige modderzooi. Dit zou ongetwijfeld één van de zwaarste edities worden die Stambruges al heeft beleefd.

Vanlede lachte in zijn vuistje bij het aanzien van zo'n modderpracht terwijl ik in mijn binnenste vloekte van ontevredenheid. Hoedanook zou ik met Lelong en Vanlede sowieso meegaan van bij de start. Ik zou wel zien waar voor mij althans, het schip zou strandden. Winnen zat er vandaag hoegenaamd niet in omdat een zekere Thomas Loquet zijn zinnen op deze wedstrijd had gezet.

Om 15u stonden we daar met z'n allen aan de startlijn. Met zo'n 620 andere gegadigden wachtend op het startschot. Eindelijk konden we vertrekken voor een 20 km lang durende helletocht. Die eerste 2 kilometer was nog best te doen want we liepen nog op mooi beloopbare wegen. Maar aan km 2 begon de misérie al met een vervelend off-road baantje die ons richting bos zou begeleidden. Loquet was reeds solo vertrokken terwijl ik deel uitmaakte van een achtervolgend groepje samen met Vanlede, Lelong en nog een atleet waarvan ik jullie de naam schuldig moet blijven.

Veel details kan ik jullie eigenlijk niet meegeven omdat ik vooral geconcentreerd naar de grond moest kijken om niet uit te schuiven. Wat ik wel ondervond was dat ik best wel goeie benen had, en dus het tempo die Vanlede ons oplegde wel aankon. De kilometers passeerden tijdens het eerste deel van de wedstrijd best vlug. Wel was het een komen en gaan van modder, plassen, terug modder, dan weer diepe plassen... alle ingredienten waren aanwezig om er een echte cross van te maken.

Alles verliep voor mij best vlot tot rond km 12. We hadden een stukje gewone asfaltbaan overbrugd en moesten plotseling terug het bos in. Het smerigste stuk van de wedstrijd moet hier op dit punt gelegen hebben want mijn benen verzuurden in enkele ogenblikken. Ik begon uit te schuiven en had enorme moeite met de versnelling van Vanlede. Niet veel later moest ik er onherroeppelijk af en was ik op mezelf aangewezen. Achter mij was er de grote leegte en liep ik eigenlijk confortabel rond km 15 in 4de positie.

En toen begon echt de misérie. Rond km 15 of 16 kwam ik plots terug lopers tegen in tegengestelde richting. Toen wist ik meteen dat Delombaerde het helemaal verkloot had. Blijkbaar had ik een afslag gemist en gewoon rechtdoor blijven lopen. Ben dan teruggekeerd vanwaar ik gekomen was en doordat ik al wat tijd verloren had zag ik plotseling Duvivier en Henry Van Malleghem tegen. Ook zij waren in de war en wisten nu niet welke afslag ze moesten nemen. Door de overvloedige regen waren de pijlaanduidingen die met kalk waren aangebracht grotendeels weggespoeld.

Gelukkig stond in de verte nen mens te zwaaien en tekens te doen welke afslag we moesten nemen. Uiteindelijk na veel gepalaver en getreuzel terug op het parcours gegraakt om de laatste 3 km af te haspelen. Die laatste 3 km waren een ware marteling want ik was echt mentaal gekraakt. Had er geen zin meer in om te vechten voor mijn 4de plaats waardoor Duvivier en Van Malleghem van me wegliepen. Enigszins gefrustreerd kwam ik dus als 6de over de finish wat me enigszins nog meeviel. Het kon nog slechter uitgedraaid hebben.

Achteraf moeten vaststellen dat meerdere mensen verkeerd gelopen zijn en dat er zelfs met momenten atleten toekwamen in tegengestelde richting. Na het forum van de achro-site eens bekeken te hebben bleek de toestand in het laatste deel van de wedstrijd wat chaotisch. Enfin, kga der in ieder geval niet van wakker liggen want ik was toch zowiezo geklopt door Lelong en Vanlede. Maar zonder die zever had ik wel gemakkelijk mijn 4de plaats kunnen aanhouden. 

Gelukkig waren er achteraf douches om ons te wassen want 't was echt schrobben geblazen. Mijn wit washandje heb ik van armoe moeten wegsmijten want 't was niet meer om aan te zien nadat ik mijn frêle lijfje had gewassen. Groetjes Delombaerde

Résultats de "20 KM DE LA FORET DE BELOEIL"

Date 2/10/2010 Lieu STAMBRUGES Nombre de km 19.9 Nombre de participants 620 Type de course C

Format PDF

Place	Nom	Prenom	Catégorie	Pos. Cat.	Club	Temps	Moyenne	Vitesse	Points
1	Loquet	Thomas	SE	1	ET CHIEVRES	01:08:54	00:03:27	17.32	980
2	Vanlede	Ludovic	SE	2	JCSA	01:12:24	00:03:38	16.49	956
3	Lelong	Raphaël	SE	3	JCB	01:12:29	00:03:38	16.47	955
4	Duvivier	Dany	V1	1	BAC	01:15:37	00:03:47	15.79	935
5	Van malleghem	Henry	SE	4	POPUELLES DREAM TEAM	01:16:03	00:03:49	15.7	932
6	Delombaerde	Dimitri	SE	5	JCSA	01:16:35	00:03:50	15.59	928
7	Messiaen	Xavier	V1	2	BAC	01:16:51	00:03:51	15.53	926
8	Van den adeele	Sebastian	V1	3	ACLO	01:16:59	00:03:52	15.5	925
9	Flamme	Kévin	SE	6	COACH RUNNING	01:17:04	00:03:52	15.49	924
10	Rasschaert	Eddy	V1	4	POPUELLES DREAM TEAM	01:17:47	00:03:54	15.35	919

Wat we wel wisten op voorhand was dat 65% van het parcours bestond uit kasseistroken, bospaadjes en off-road toestanden. Het huidige weer was ronduit herfstachtig te noemen. Een pittige wind en af en toe een fikse najaarsbui zorgden voor dat extraatje om de wedstrijd aan te vatten. Samen met 470 andere gegadigden begaven we ons tussen de buien door richting start.

Voor mij was het vooral uitkijken vandaag naar Lelong maar vooral Vanlede die nu meer dan ooit mijn rechtstreekse concurrent wordt voor de 2de plaats in de algemene rangschikking. Aangezien hij momenteel over een uitstekende form beschikt is het geen sinecure om hem te volgen, laat staan om hem te verslaan. Niettegenstaande wist ik van mezelf dat ik ook wel goed bezig was, en volluit in mijn kansen moest geloven. Wat me enigszins wat afschrikte was het parcours...

Om 15u werd gestart en algauw vormde zich een kopgroepje met 4 grote kleppers waaronder, Hernould, D'Harveng, Loquet en Domina. Daarachter volgde ikzelf samen met Vanlede, Lelong, Boesmans en Descamps. In het begin van de wedstrijd trachtte ik me toch wat weg te steken achter Lelong en Boesmans want er stond serieus wat tegenwind. Tot zo'n goeie 5 km was het steeds tegen wind en wijselijk trachtte ik me wat schuil te houden. Het was wel uitkijken om de voeten niet om te slaan want bij passagevan verschillende grasstroken en bospaadjes was het toch wel gevaarlijk.

Omstreeks de 7de kilometer stond er een pittige kasseistrook op de menu van zowat anderhalve kilometer. Aangezien de wind nu in ons voordeel blies besloot ik het commando over te nemen en het gaspedaal eens in te drukken. Dit zorgde ervoor dat na die kasseistrook Vanlede en ikzelf nog alleen overbleven van het achtervolgende groepje. Voor ons zagen we dat Domina gelost was van de kopgroep en nu heel snel moest lossen. Hierdoor nam Vanlede nu de kop over en plaatste een pittige versnelling. Het kwam er nu op aan om zo lang mogelijk mee te gaan desnoods tot aan de aankomst.

Rond km 10 en enkele versnellingen verder kwamen we aansluiten bij Domina die blijkbaar helemaal kapot zat. Vanlede daarentegen vlamde er vrolijk op los zodoende ik omstreeks de 11de kilometer het serieus lastig begon te krijgen. De éne versnelling rond km 11 was er duidelijk teveel aan en moest noodgedwongen mijn karretje afhaken. Toen moest ik nog 2,5km alleen opboksen tegen de wind en daar had ik het best moeilijk mee. Toch kon ik standhouden en werd ik 5de in een tijd van 47min07sec. Eigenlijk best tevreden.

Achteraf kon ik gewoon tevreden zijn over mijn wedstrijd. Mijn felicitaties aan Ludovic Vanlede uiteraard want hij heeft mij echt wel op mijn waarde geklopt. Hopelijk kan ik hem volgende week in Beloeuil eens het nakijken geven. 't Zal in ieder geval niet gemakkelijk worden. Met de huidige regen die reeds gevallen is belooft de 20 km van Stambruges een zware wedstrijd te worden. The game is on.

Werd ik vlug met beide voetjes op de grond gezet toen ik aankwam aan de inschrijvingspost. Niemand minder dan Carlos Timperman kwam me vriendelijk goeiedag zeggen en even later kon ik ook al Garry Van de Walle begroeten. Consternatie alom toen ik ook nog Kristof Vandewalle tegenkwam. Mijn plannetje om vandaag zomaar een overwinningske mee te pikken kwam serieus bedrogen uit. Met de wedsrtrijd van daags ervoor nog in de benen begon de moed me in de schoenen te zakken.

Tijdens de opwarming besloot ik me te herpakken en toch in mijn kansen te geloven. Er moesten 2 rondes afgelegd worden van 4 km met een passage door het arsenaal van de brandweerkazerne. Om 15u werd gestart en meteen vlamden we ervandoor. Vlammen was de juiste term want Carlos legde meteen een pittig tempo op en na enkele honderden meter waren we er al alleen vandoor. De doortocht van de eerste kilometer klokten we af in 3min8sec. wat best wel pittig te noemen was. Ook tijdens de 2de kilometer beukte Carlos Timperman aan kop maar toch voelde ik dat het tempo ietwat getemperd werd. Ik voelde me best wel goed en besloot over te nemen.

Ondertussen hadden we reeds een ruime voorsprong op onze achtervolgers. Bij passage na de eerste 4 km (12min50sec.) zou het tussen Carlos en ik gaan voor de overwinning. Tijdens de 2de ronde voelde ik wel aan dat ik de betere was van ons beiden want af en toe geraakte Carlos even in de problemen op enkele technische stroken. Ikzelf wou hem halverwege de 2de ronde wel afschudden maar daarvoor waren de beentjes toch een ietsje té verzuurd geraakt. Een 400-tal meter voor aankomst plaatste ik een versnelling waardoor uiteindelijk toch winnaar werd van deze 2de editie. Opdracht volbracht en zeer tevreden uiteraard omdat ik kon terugblikken op een uitstekende wedstrijd.

Uiteindelijk heeft deze overwinning mij meer voldoening gebracht omdat ik er wel degelijk heb moeten voor strijden. Het wedstrijdrecord staat nu voorlopig op mijn naam (20sec. sneller dan meneer Dewaele in 2009).(lol) De form is nu degelijk aanwezig en hopelijk kan ik er dit jaar nog een stevig gevolg aan breien want 'k heb al teveel geslabakt dit jaar.

Hieronder de top 5 van de dag:

1	Dimitri	Delombaerde	26min.34sec. (18,07km/u)
2	Carlos	Timperman	26min.40sec. (18,00km/u)
3	Kristof	Vandewalle	27min.04sec. (17,73km/u)
4	Nicolas	Gevaert	27min.08sec. (17,69km/u)
5	Garry	Van de Walle	28min.05sec. (17,09km/u)

Tijdens die verkennende ronde bleek algauw dat het parcours eigenlijk op geen kloten trok. We moesten constant op voetpaden lopen, tussen geparkeerde wagens hollen en daarbij diende nog opgelet te worden aangezien het parcours niet verkeersvrij was. Begrijpen wie begrijpen kan. Enfin, ik liet dit echter niet aan mijn hart komen en wou toch goed presteren. Het zou ook nodig zijn want met Bert Deschodt, Fabrice Laga, Vanlede Ludo en Dieter Colle aan de start was er toch schoon volk aanwezig.

De start weerklonk omstreeks 20u en er dienden 5 rondes afgelegd te worden. Meteen van bij de start werd er meteen serieus doorgevlamd. Het was Vanlede Ludovic die aan kop sleurde meteen gevolgd door Bert en Fabrice. Het was wel te snel, maar toch besloot ik ook mee te gaan. Algauw waren we met z'n 4ren weg. De eerste 2 rondes kon ik gelijke tred houden met Fabrice en Bert en voelde ik me zelfs tamelijk goed. Dit veranderde halfweg de 3de ronde toen Fabrice een versnelling plaatste. Bert Deschodt kon terug de aansluiting vinden maar ikzelf had het op dat moment moeilijk.

Ik moest de rol lossen en liep nu alleen 3de. Bij het ingaan van de 4de ronde voelde ik de hete adem van Vanlede in mijn nek en kon de aansluiting vinden. Tijdens die 4de ronde kon ik nog even aanpikken met Vanlede maar voelde dat ik op mijn tandvlees zat. Ook hem moest ik laten gaan en moest nu nog anderhalve ronde alleen zien te redden. Gelukkig kon ik relatief stand houden en eindigde ik toch tevreden 4de met een tijd van 33min.34 sec. Eerst dacht ik dat het geen 10 km was maar na vele garmins geraadpleegd te hebben bleek de afstand zelfs iets meer (10,1km).

Blijkbaar toch een snel parcours ondanks de vele voetpaden, paaltjes, verkeer en dergelijke toestanden. Hieronder nog de uitslag van de eerste 5.

1ste: Bert Deschodt: 32min35sec. (18,5 km/u)

2de: Fabrice Laga:   33min.05sec  (18,3 km/u)

3de: Ludo Vanlede:  33min.12sec  (18,2 km/u)

4de: Dimitri Delombaerde: 33min.34sec. (18,0 km/u)

5de: Dieter Colle: 34min.16sec. (17,6 km/u)

Grootste concurrent van de dag zou trainingsmakker Michel Dagrain worden die de voorbije weken reeds op piste liet zien dat er wel degelijk rekening met hem moet gehouden worden. Bovendien was hij ook gebrand op een goeie prestatie dus zou ik het vandaag zeker niet op een presenteerblaadje krijgen.

Er moesten 4 rondes afgelegd worden van telkens 2,5 km. Het was een mooie dag waarbij de najaarszon toch wel nog enige warmte bleek uit te stralen. Om 17u stipt werd er gestart en algauw vlamden Michel en ikzelf ervandoor. In het begin van de eerste ronde verliep echt alles goed en kon ik makkellijk het opgelegde tempo volgen. Maar naar het einde van de eerste ronde voelde ik reeds dat ik hier vandaag geen al te goeie dag zou hebben.

Noodgedwongen moest ik Michel Dagrain op het einde van de eerste ronde laten gaan waardoor ik nu heel alleen 2de liep. Aangezien het toch al niet te best ging besloot ik maar om niet echt meer te forceren en mijn 2de plaats te behouden. Dit met de bedoeling om mij enigszins wat te sparen voor de wedstrijd in Templeuve, daags nadien. Hopelijk met betere benen dan.

De algemene uitslag heb ik nog niet in mijn bezit. Wel dat Michel Dagrain verdiend winnaar werd en ik dus 2de op ruime afstand. Hopelijk in Templeuve beter. Maar dat leest u komende dagen wel. Hieronder enkele foto's van de schaliënhofloop met dank aan Tinneke&Smetse.