Aangezien kaas een dierlijk product is, zijn de aanwezige vetten grotendeels van de ongezonde soort (verzadigd). Beperken en kiezen voor de lichtste soorten is dus de boodschap. Zo bevatten verse, zachte kazen doorgaans minder vet dan harde kazen. Toen ik in Albert Heijn verse kaasblokjes in light-versie ontdekte, kon ik dan ook niet anders dan ze te kopen.
En inderdaad: Als we ze vergelijken met de kaasblokjes die we in de Belgische supermarkt vinden (zie tabel), dan zien we dat het vetgehalte van deze Apetina-variant een stuk lager ligt. Zo bevat Boursin Salade & Apéritif liefst vier keer zoveel vet!
Betekent deze vaststelling echter ook dat de Apetina-kaasblokjes gezond zijn? Light-producten kunnen gezondheidsvoordelen met zich mee brengen, maar moeten altijd met kritische blik bekeken worden. Het verlagen van het vetgehalte gaat immers samen met smaakverlies. Om dit te compenseren voegt men vaak andere, niet altijd even gezonde, ingrediënten toe. Zout is zo één van de zaken die men extra kan gebruiken. Ook hier zien we dat de lichtste kaas het meeste natrium (zout) bevat. Een kaas is echt zoutrijk, als hij meer dan 1000 mg Na per 100 g bevat. Spijtig genoeg geldt dit voor de Apetina-variant.
Aangezien het dus geen geen écht gezonde smaakmaker is, zocht ik verder. En ja, ik vond een betere soort: Galbani Mozzarella mini. Aangezien hij minder dan 20 g vet per 100 g levert, behoort hij tot de voorkeurskazen. Het zoutgehalte (natrium) is bovendien meer dan oké. Deze niet-light kaas vind ik dan ook gezonder dan de light-variant van Apetina.
