Vandaag dus spuit gekregen, beetje dikke kop nu. Vertrokken beetje haastig want we kregen te horen dat de rijtijd 7 uur ging zijn , over 350 km.
Er lag namelijk ook piste in, wat ze bedoelen met onverhard.Dus wij georganiseerd aan de slag , mijlen naar km omrekenen tijdens wachttijd voor ontbijt, koelblokken uithalen tijdens ontbijt, boel laden en coordinaten intikken in de Garmin. Jaj jaa, goed gelezen , na een volle week zijn ze er hier achter gekomen dat ze sd kaartjes hebben die eigenlijk niet in die franse telefoons horen maar in onze verplicht aan te kopen garmins. Oeps dat was een ontdekking. Nu blijkt echter dat op die kaartjes niks anders staat dan wat garmin laat downloaden voor 44.95 euro. Niks te route, of bezienswaardigheden, nul de botten.
Laatste keer nu, blijf ver weg van ATO reisagentschap, en bedenk jezelf twee keer voordat je jezelf inlaat met de sponsoren van dit gedoe, zijnde Sojasun en yeso. Je weet, wie bij de hond slaapt.....
Enfin wijlen weg om toch om een deftig uur thuis te komen, dus , beetje leunen op de rechtse (die dankzij de verzorging van onze Chefa ) erg goed is. Krijgt wel kleurtje nu maar weinig hinder.
Ik dus stilletjes ; met één oog op de GPS en het andere op de temperatuur , op naar de 100 mijl.........en.......erover op die lange rechte banen hier. Tot plots bij zo'n 170 schiet me daar tegelijk een lama uit de kant en Chris haar deur uit het slot. Effe slikken, gelukkig zag de lama een "meeting" met 2ton Duits ijzer niet zitten en had Chris haar gordel aan. Toch schrikken.
Effe gestopt bij zo'n typisch "monumentje/kapelletje" langs de kant waarin blijkbaar meestal een Mariabeeldje insteekt, Meer hierover als ik erachter kom.
We zijn ook gestopt (doen we dilwijls) bij benzinestations( gaat de Argentijnse peso nog niet omhoog met al die dure naft hier?).
Daar zie je soms wel eens wat betreffend assortiment, maar vlak voor Rodeo (waar we nu zitten) stopten we bij een winkeltje in een onooglijk dorpje. Het aanbod welke die mens had slaat voor mij ongeveer alles, vooral gezien zijn erg beperkte ruimte. O V E R A L koopwaar , van vloer tot plafond voorkant en achterkant van zijn toonbank, aan deurstijlen, in etages aan het plafond, het hield niet op. Wat we meest verbaasde was een enigzins antieke maar erg propere lintzaag in de zaak.
Nu zag ik niet meteen het nut van dergelijk stuk gereedschap in een "epicerie ofte kruidenierszaak". Jos van Roos van Lamotten van d'oude Post in Berlaar had zulks niet en die had ALLES tot ondergoed toe, maar een functionerende lintzaag?
Wel dat dient om kiekens uiteen te zagen, zo leerde de prijslijst aan de zijkant. Netjes gerangschikt, de borsten naast de billen, elk zijn prijs. Ik stond paf.
Hopelijk kan ik morgen de foto's doorsturen. Zou al blij zijn mocht dit op de blog geraken.
Eerste vrije dag,we zitten dus in Uspallata om en bij de 2000m en trokken na een wat later ontbijt richting Puenta des Incas en lokale provinciale park , beiden op ongeveer 85 klm van hotel. Op de parking werd er al redelijk gesleuteld aan de DS die een nieuwe pakking tussen collector en blok kreeg. De rijders deden het daar zelf.
Korte rit dus door een bij wijlen schitterend landschap. Daar zijn we hier voor gekomen. Geen groothoek kan dit vangen en uitbeelden, je ogen rollen er bijna uit, we kropen met de neus tegen de ruit op niet beperkt te worden door de zonneband.Zo'n beeld zeg. Ik hoop dat de dashcam er een impressie van kan geven....schitterend.
Na een klein uurtje rijden, weinig verkeer en goede baan aan het nationale park toegekomen waarin onder andere de hoogste piek van Z Amerika staat, dé grootste zelfs van alles buiten Azie wel te verstaan. Deze was dikke 6000meter hoog en wij wandelden, ja ja goed gelezen, Patrick wandelde mee tot ergens ronde de 2800 vanwaar we de foto's maakten. Wel beetje opletten met uitleggen en babbelen , korte adem greep snel in.
Van daar naar de Brug van de Inca's, wat een natuurlijke brug vormt door het wegslijten van de poreuzere ondergrond. Mede door de aanvoer van warm water uit de bodem neemt het water nogal wat mineralen mee die verantwoordelijk zijn voor de kleurpracht van het landschap daar.
In de winter ligt er daar vlotjes 2 meter sneeuw, dixit de lokale neringdoender, wat me toch enige twijfels bezorgde.
Een kleinigheid gegeten en terug naar het hotel in Uspallata waar we aan de grote kuis van onze auto begonnen alvorens seffens iets te gaan eten. Mijn voet wordt door de prive medische dienst van on sChris in de watten gelegd dat het bijna niet meer mooi is en die gedraagt zich dan ook zo.
Uiteindelijk hebben we ze , de bergen van de Andes.
Vanmorgen vanuit Mendoza vertrokken naar wat klonk als" voulez vous nous joindre pour visiter la barrage?"
Allicht gingen we mee vanuit de ondergrondse parking. Effe op den boer gezeten maar toch nog aan de voordeur geraakt waar ik flink mijn rechtse enkel omsloeg. Ge kunt zo rap niet vloeken of Chris stond er met een koelzak die deskundig mat tanktape !!!!boven de kous!!!! werd vastgeplakt, en weg ermee. We reden nu in kolonne de boer op en reden gelijk maar door bij de droogstaande "barrage".
De aangekondigde rit tot de wijnboer van 32 km veranderde naar eentje van dikke 60 km en ik moest voor de eerste keer de blinkende jerrycan bovenhalen. Past die giettuit daar toch wel niet op zeker. Chris maakte met de leatherman en een pvc flesje effe een bushtrechter en klaar was kees weeral. Enkel speelt ferm op.
Aangekomen bij de wijnboer kregen we een uiterst verzorgde maaltijd te verzetten met soms wel wat rare borden zoals één van de foto's toont.We zaten daar op kleine 1000 meter hoog, van daaruit verder gereden naar Upsallata op 2000m via enkele mooie gezichten. Eén van die foto's geeft een bocht weer met zo'n geel bordje langs de weg en wie goed kijkt ontwaard daar ook de achterste hoek van een 4 meter hoge kamion. Om de afmetingen even weer in perspectief te brengen.
We blijven in dit hotel twee nachten, ik had al gezien dat het wat "minder" was, ze zijn hier toch wel met de breekhamers bezig zeker. Hopelijk niet morgen om 6 uur voordat er accidenten gebeuren.
Wel die was er vandaag mee gemoeid maar gelukkig niet voor mij. Erg vroeg vertrokken (om 6 uur spontaan uit mijne nest) maar met het goede voornemen om bij de mensen met de groene Jag te blijven. Er wordt zo wel wat in groepjes gereden. Wel ik had me deze dag anders voorgesteld. De alternator van die auto gaf er de brui aan, ikke geen startkabels om zijn accu te laden, mijn backup accu te groot en de mecaniekers onder de baan.
Gelukkig kwamen ze rap tevoorschijn, maar kapot is kapot, dus de accu uit zijn "wielkast" gefriemeld andere erin, en ja......neeje, niet want de gascommande schiet nu toch wel uiteen zeker.
Enfin, gascommande gemaakt en dan....... neeje nie aan de gang, een stekker van de ontsteking uiteen geprutst met overal tussendoor te prutsen.....
Eindelijk aan de gang en weg, voor 50 km want toen was die reserve accu ook plat. In de koekende zon dan maar gewacht tot de hulp kwam opdagen deze keer wel wat langer, maar enfin.
Dan nog even 250 km afmalen tot Mendoza, aan de voet van die grooooote hoop stenen waarvoor we hier zijn. De Andes.
Met ons en ons blauwe strijkijzer gaat het goed, geen buikkrampen of andere toeristische plagen, juist dat de Merc (we zagen ook Villa Mercedes onder de baan) het niet zo hoog oopheeft met de warmte hier. Even aanschuiven en meteen op 102°C dus de chauffage aanzetten om erger te voorkomen en vanmorgen lietp de temperatuur ook weer tegen de 102 op snelheid Was echter slechts om en bij de 100 mijl.
We zijn dus rijkelijk laat aan de voet van de Andes toegekomen, vlug een fotootej plakken en recht naar de bar/restaurant.
We zitten in een wijnstreek dus gaan we zo'n wijnding afkijken morgen, eens een keertje maar 120 km en als beloning, twee nachten in zelfde hotel.
foto van wegwijzer naar Villa mercedes, en twwe vanuit onze lamer over Mendoza.
Zo leek het te gaan worden, 500 km route nationale van BA naar Laboulaye. We moeten nu eenmaal van rechts naar links op de kaart door het land om aan de Andes te geraken, dus vandaag eerste brok "hoge snelheidstreintje rijden", en morgen nog zo eentje tot Mendoza dat al een beetje hoger ligt.
Enfin; we vertrokken in BA, volle bak verkeer en de zon erop. Dat vonden wij , de drievuldigheid van Chris de Mercedes en mezelf, niet zo'n succes, Chris wordt dan stil, ikke kregelig en de auto.........WARM! Dus de chauffage aan in de plaats van de airco, ramen open en......puffen hé
Gelukkig slechts een goed half uur gesukkeld en daarna kon de auto de benen strekken en wij adem happen.
Het landschap trekt behoorlijk eentonig voorbij, geen aangelegde weiden of dergelijk maar eigenlijk ook geen verwilderde boel. Hier en daar onderbroken door een meute "filet purs en entrecoten" op poten. Verder, niks te melden.
Ergens zowat halverwegen (lijkt me wel een liedjestekst), gestopt in wat Chris dacht een Kessel zou zijn, bleek meer een uit de kluiten gewassen Lier te zijn.
Kleinigheidje gegeten en maar weer verder, planning om netjes tegen de vieren aan te tikken. Allicht de petroleumbranche nog wat gesponsord en karren maar.
Haalden we drie andere deelnemers in, de DS de CX en een 2 PKaatje. Wat zottigheden uitgeprobeerd om rijdende foto's te maken op de toch redelijk verlaten weg, tot we ook dat moe werden en ik aanlegde om een gat te trekken op deze mooie Citroen verzameling. Ik begin net op snee te komen (heb de kick-down herondekt!!!!)als we een wegblokkage opmerken. Oeps, wat nu, onze "super efficiente hightech navigatie GSM "werkt tot nader order niet, dus behelpen we ons maar met eigen materiaal en spelen we zelf organisator.
Gelukkig zat er in de DS een door de wol geverfde navigator die de zaak meteen overnam, allen daarachter dus. Nu was de man wel heel straf met zijn kaart, en hij nam de meute op sleeptouw door een serie zandwegen....... Wel laat ons zeggen dat onze SL meer kenmerken heeft van een asfalt dier dan een zandstuiver om beleefd te blijven. Fred joh, 't is een goeie bodemplaat plaat zulle. In het fijne stof van de drie vorige auto's was het zo een beetje op de tast rijden tussen twee , anderhalve meter brede en tot de rand gevulde, grachten. Zelden was het zo stil in de auto, uiterste concentratie op de baan . Dan kwamen , tot overmaat van ramp , de slijkbaden eraan, ik zag de geit behoorlijk diep zakken (man toonde me later zijn slijkschoenen van het binnengulpende water) ,ik nam me daar een aanloop en "planeerde" 'm "pedal to the metal" , naar de overkant. Waar zo'n plaat al niet goed voor is hé. We deden die oefening een aantal keren, meer dan me lief was. En tegen dat Chris stilletjes opperde " 'tis net iets minder dan 10 kilometer nog van ditte" kregen we tegenliggers , eerst in de vorm van een verdwaalde 4x4, een overmaatse tractor tot uiteindelijk een tweetal wegenbouw machines! Niet verschieten dat we mekaar daar kwijt geraakten, niemand durfde het aan te minderen laat staan te stoppen, dus met verachting van enig plaatwerk of spiegels, doorgaan , op centimeters langsheen zo'n poutrellen machien, en dan in die zijn gigantische stofwolk. En hopen dat de baan recht was daarachter en er niemand het in zijn hoofd haalde om daar te blijven staan. Dan voelt ge dat ge leeft tot in de toppen van je tenen.
Wel , niets geraakt (boven de carterplaat dan toch niet) en na een heugenswaardig anderhalf uurtje eindelijk , tarmac!!!!!!
Met het rode lampje van de lege tank dan maar gestopt en de ruiten gaan kuisen, de ruitensproeier ben ik vergeten te repareren dus heel de tijd door zo'n kleine gaatjes liggen pieren.
Seffens een goeie drinken, kijken of de rest het gehaald hebben (er was namelijk nog een andere mogelijkheid die echter ongeveer 100 km omweg was)
Wie of wat deze organisatie/timing bij mekaar heeft gestoken mag Joost weten (hij mag het me altijd vertellen) .
Maar het rammelt dat het pijn aan de oren doet.
Gisteravond kregen we het bericht dat de geplande terugkeer naar BAires een beetje anders ging verlopen. Ik voelde al iets komen.
Er was namelijk op de planning geen afstand opgegeven dus iedereen ging er vanuit dat we zouden keren zoals gekomen, met de boot dus. Fout.
Ik schreef gisteren dat ik "bij God niet wist hoeveel km het wel zou zijn om rond de monding te rijden". Wel we weten het nu wél. Precies 501km zonder fout te rijden.
Dat op zich niet zo erg, als we er 12000 willen doen mag 500 geen probleem opleveren. Wel dat deed de routebeschrijving wél. Beter gesteld, de gewraakte telefoons met waypoints die onze breedbeeld Garmin zou vervangen ........deed het niet. Dus onze vreugdevol vertrek in klasse voor de Colonia Sheraton duurde precies 29 meter want bij 9 van de 13 stuks bleef het kreng halstarrig weigeren. Ook nadat onze "reisleider/verantwoordelijke "was klemgereden en met het probleem geconfronteerd werd.
Geen beterschap in te krijgen. Dan maar met een bende achter de enige werkende aan door het dorpje richting kilometer 501 mannen.
Dat kwam allengs niet echt goed, per toeval was dat de best geprepareerde V8 Range en zijn Parijse maat in een 2L Alfetta. Ju met de geit moeten ze gedacht hebben, wel da's prima voor mij. We kegelden om de duur constant tussen de 100 en 110 op de teller, over wegen die behoorlijk goed liggen (op een put hier en daar na) maar wel onbekend terrein met zeer vele "blinde topjes". Die Parijzenaars mogen soms wel streken hebben, maar aan het stuur......man man. Het was een treintje , buiten onszelf, met de okergele Range, de blauwe Range en de beige Alfetta
Gelukkig kregen de mannen al eens een keertje dorst zodat ik gelijk de sterk slinkende benzine voorraad kon aanvullen, ne frisse cola en "petten " weer. de Jag kreeg als eerste te maken met de pechvogel, platte band zoals op de foto af te leiden is.
Erg mooi weer, niet "koekende " warm maar zeer aangenaam, in de stad , broeierig, en de auto zal het geweten hebben, om de temperatuur een beetje binnen de normen te houden de chauffage op en zweten maar. Heb hele dag dak toe gereden, had al aanpassingsmoeilijkheden genoeg effe, zal ook zo niet blijven.
Chris hielp me dan weer door de Urugua-aanse douaniers zonder hartstilstand en "off we went again". Het ging bij wijlen zo snel dat de buitenste schuifdak bekleding van zo'n 309 GTI me voor de neus werd geblazen in een afdaling.. Effe schrikken, uitwijken is er niet bij want ,om een beetje in regel te blijven met de lokale snelheidsbeperkingen, reken ik in mijlen per uur. Ferm koerske, tot het zo ongeveer 14.00uur werd en de gemiddelde fransman zich aan de tafel hijst. Wij andere kant op met onze eigen , door Chris formidabel verzorgde GSM/GPS die zelfs alle hotels op voorhand ingegeven heeft met adres inclusief!!!
Il faut le faire hé.
Altijd geweten dat het een speciale is.
Onderweg op een soort van autostrade, twee vakken elke richting dus, regelmatig "kleine zelfstandigen" met fruit en andere zaken , paf gewoon langs de baan, afritje privee (zelf gemaakt blijkbaar) en plof daan staan de mannen zie. We verzuimden om er eens bij te stoppen maar dat gaat niet zo blijven , beloofd.
Enfin we zitten nu terug in BA, in hetzelfde hotel als eergisteren, alleen hebben we nu de auto's bij en mogen we morgenvroeg nog es door die heksenketel van verkeer gaan ploeteren.
Had allemaal veel simpeler gekunnen mochten we van de luchthaven recht naar de Sheraton gereden zijn, maar ja....dat is niet voor mijn klein verstand hé.
Laat ons hopen seffens een oplossing voor de ontbrekende navigatie en ......een serieuze steak misschien?
De jetlag lijkt al ver weg te zijn, gisteren steenhard wakker gebleven tot we om 22.00 plaatselijke tijd de ogen niet meer konden openhouden. In Buenos Aires zeer verzorgd gegeten, de blijkbaar onvermijdelijke steak liet zich wel heel goed doen, niet dat ze bij ons zulke stukken niet zouden hebben, maar je moet toch al geluk hebben dat er zulke kwaliteit op de tafel verschijnt. Prettige verrassing.
Vanmorgen om 06.00h eruit (hela zeg dat is niet mooi meer hé) om tegen zeven uur te vertrekken richting veeboot die tussen Buenos Aires en Colonia (Uruguay) over en weer vaart. Wij netjes met al de bagage naar beneden gesleept , als derde koppel aan het verzorgde ontbijt geschoven en stipt om 07.00h in de lobby verschijnen om de bus te zien toekomen. Tegen 07.27 zijn we uiteindelijk vertrokken, die Fransen , het is me wat , nooit op tijd. De veerboot lag te wachten om tegen 9h te vertrekken. Sjofele zaak maar tenminste op tijd.Het is een erg goede oplossing , de delta is zo groot dat ik op geen 50 km na kan schatten hoe ver het is om rond te rijden tot een brug de oversteek kan doen. Na ongeveer 45 min aangelegd en ingeklaard, andere bus naar de free port waar we onze rijtuigen gingen terugvinden. We waren gewaarschuwd in verband met de gedragingen van de douane beambten, ten treure toe. Braaf zijn , niks opmerken , glimlachen, alle mogelijke en minder mogelijke papieren in 1 vingerknip bovenhalen en bovendien uuuuuren geduld oefenen.
Wel het neemt me meer tijd om dit neer te schrijven dan het duurde om mijn auto te controleren, de man bekeek het tijdelijke invoer document, vergeleek het chassis nummer en zette een reeks stempels en klaar was kees, hieronder effe tekenen en ......de volgende.Binnen het uur alles gekeurd en in orde. Niks te zeveren. Fijne verassing. Onze auto alles in orde, wel een beetje dooreen gehaald en de cabriokap los gezet, voor de rest had ik niets te melden. Een container was blijkbaar een beetje onzacht behandeld en de groene CX had een beetje tegen de kant geschuurd, helemaal niks erg maar spijtig. de verzekering zal het gaan oplossen.
Vanuit de freeport na een uurtje extra wachten naar het nabijgelegen Sheraton gereden, niks bijzonders, buiten een gek gevoel bij het tanken. Die teller gaf alrap meer dan 1000 te lezen en eindigde zijn rit op 4300 en oneven. Het was precies of ik was een auto aan het kopen!
Enfin, de rest van de dag besteed aan het herverpakken en wegstoppen van de bagages die nu allemaal in de auto zitten.Ook de stickers erop, nu lijkt 'm helemaal op een échte.
Morgen terug naar het vorige hotel om de dag erna uiteindelijk aan de échte rit te beginnen.
Ach ja, toch een opstootje, de GPS Garmin van , huppelepup features voorzien en de 8 gb kaart hiervoor die we moesten!!! kopen.......ha maar die hebben we niet nodig!
Hoe niet nodig , we hebben dat ding wel gekocht en ingeoefend omdat jullie dat oplegden hé!
Er stonden daar een reeks mensen met de vraagtekens in de ogen toen de begeleider het weer van zijn nek schoof door te zeggen dat er 10 dagen voor het vertrek een vergadering was geweest waarop dat verteld werd.
Ojaa? En waarom mogen wij dat niet weten?
Ha , dat was niet zijn zaak, en nu moeten we verder.
Toch es effe mijn gedacht gezegd en ik was niet de enige die het stilaan zat aan het worden is met dat lastminut wijzigen en vooral de onverschilligheid waarmee de aanwezige verantwoordelijke hiermee omgaat.
Mijn Frans zal erop vooruit gaan, maar mijn vertrouwen in de organisatie gaat voorlopig omgekeerd evenredig vrees ik.
Nog effe enkele fotootjes van vandaag en ......hopelijk tot morgen!!
We zijn er dus geraakt, op zijn Frans dus. Wil zeggen driekwartuur te laat komt de organisator eindelijk opdagen, doet dan ongeveer de helft van wat is beloofd, krijgen we rel met de bagage incheck over de bepaling van hoeveel bagage je mag meenemen in het laadruim:
1x23kg is dus niet hetzelfde als twee kleine koffers die samen 18 kg wegen.......op zijn Frans gaat het dan verder met betalen van een boete en uiteindelijk alsnog inladen.
Verder door in de "veiligheids routine" krijgen we dan weer geen controle van gewicht , afmetingen en aantal van de cabine bagage, maar een "camera photo" moeten ze wél langs alle kanten bekijken, terwijl in onze koffer vlak erachter een tiental injectiespuiten verschijnen! "pas de problémes "en een doos AA's die op zo'n machine wel erg goed lijken op een grof formaat munitie kan ook de pret niet bederven, gelukkig, want mijnen boot zat al redelijk vol.
Buenos Aires is wel erg groot en ook een redelijk beetje goor te zien vanuit de bus naar het hotel. Daar spraken sommige werknemers ook Frans wat maakte dat we om 9 uur in de morgen onze bagage in de lobby mochten achterlaten en pas 6 uur later onze sleutel kregen, om 15.00 plaatselijke tijd mijnheer, en niet om 14.53h zoals we merkten toen we terug binnenkwamen na een eerste kennismaking met Buenos Aeres en bij uitbreiding van Argentinie.
Desalniettemin krijgen ze er ons niet onder, blijven lachen. Ook als ze vertellen dat we morgenvroeg om 07.00h vertrekken naar Urugay om de auto te dedouaneren. Hierbij blijkt het noodzakelijk te zijn dat de co-piloten(ongeveer 70% de partners) niet mee mogen en zelf de volle bak van bagages moeten verslepen van hier naar het volgende hotel (welke wél van een serieus niveau zijn voorlopig)
Goed geregeld moet gesteld
Ik voeg onderaan enkele foto's bij die een beetje voor zich mogen spreken
De Willy deed weer eens goed zijn best met boterzachte steaks, fritten en andere nog gezondere accesoires.
Ik probeer nu de planning voor de komende rit hier aan te brengen, er zijn namelijk enkele wijzigingen aangebracht door de organisatie, en te zien hoe die aan het werk zijn zullen het ongetwijfeld niet de laatste "wijzigingen" zijn. Zo bleken er bij de voorstelling heelemaaal geen vaccinaties nodig te zijn, het was ook een koud kunstje voor personen van 10 tot 99 om deze rit mee te doen en meer van dat. Ondertussen is vacinatie tegen gele koorts, difterie, polio,tetanos, half alfabet van hepatitissen en andere vermakelijkheden wel noodzakelijk geworden zijn. Gelukking zaten we eerder al eens in zulke landen en hadden we die reeds .Ook komt malaria nu op de warninglist en speelt het Zika virus ook mee en als klap op de vuurpijl zet men ons aan om bij aankomst in Bueno Aires één zuurstof toestel per auto te gaan kopen, ze zijn er achter gekomen dat we meerdere keren boven de 5000m zullen rijden met onze auto's en vinden dat we dan beter aan de fles kunnen gaan.
Neen mannen niet DIE fles.
De aangekondigde mechanische hulp blijkt nu in de mobilhome van de organisatie te zitten in plaats van zijn normale service camionette, mooi zo. Of er nu een aanhanger als bezemwagen komt is erg twijfelachtig. Correcte info hieromtrent is niet beschikbaar.
Het is dus duidelijk "op zijn Frans".
Maar goed als de hotels geboekt zijn en zolang er naft te koop is raken we er wel doorheen(hopelijk).
Je kan blijkbaar via de knop aan de rechterzijde "email mij" reageren op deze blog, wel goed kijken als je het doet dat je de code goed overschrijft en onderaan de knop "verstuur e-mail" aantoetst, anders vertekt 'm niet hoewel je de idee hebt dat alles goed verliep!
Uitleg bij "de agenda"
Ik heb er ter info de hoogtes bij vermeld en , waar ik ze direct van kon vinden, de afstanden. De hoogtes worden altijd genomen op hotelbestemming, we zouden verschillende keren boven de 5000 gaan onderweg .
Er liggen ook enkele "monumenten" op ons te wachten als de "routa quarente" (de plaatselijke route 66 van Argentinie.)
op dag 7 , nationaal park Argentinie met zijn 7-kleurige berg, en de hoogste berg ter wereld buiten Azie 6962m de Aconcagua.
langsheen route 7 op ongeveer 2800 meter hoogte vinden we de "brug van de inca" , niet de ex-grasgevlochten hangbrug bij Machu Pichu maar een stenen rariteit van erosie.We verwachten adembenemende vergezichten en staaltjes van natuurschoonheid her en der, op dag 13 een woestijn om Chili binnen te rijden op 2500 meter om een beetje te wennen aan de hoogte misschien.
In Chili hebben ze voor ons geisers opgestookt naar verluid, de droogste woestijn met bijna maanlandschappen en ook een streepje strand voor de liefhebbers en om te bekomen van de eerste hoogte, dan meteen Peru binnen.Richting Cusco, het betere hoogtewerk , het hoogste burgervliegveld ter wereld zo schijnt het op 3500 tot 4000 meter. Hopen dat we er redelijk doorheen raken daar want het is ongeveer 12 dagen flink boven de 3000 meter met pieken van 4000. Maar 't zou de moeite mogen zijn, Machu Pitchu de incastad weggestoken in het hooggebergte en een nacht logeren bij particulieren op het legendarische Titikakameer op 3800m. Dit zouden wel eens de hoogtepunten van de reis kunnen zijn.
Van daar rijden we naar Bolivia naar de hoofdstad La Paz . We bezoeken de grootste zoutvlakte ter wereld, misschien de kans om te zien wat de 4.5l motor in zijn marge heeft, of....toch beter niet.
Dag 32 zakken we wat af en rijden terug Argentinie binnen naar Salta waar men de 500 jaar oude mummies onder vriesstolp bewaard die gevonden werden op de naburige vulkaan met de vlotte naam Llullaillaco.Inca offers.
We dalen dan sterk af en komen in subtropische streken en gaan in San Ignatio een Jesuieten missie bezoeken, en allicht steunen vermoed ik.
Dat het nu net jesuieten moeten zijn hé.Enfin.
Vandaar trekken we richting uiterste noordelijke topje Argentinie : Puerto Iguazu, waar de Spanjaarden in de 16e eeuw de , ondertussen wereldberoemde , watervallen ontdekten. Het is zo'n uitgestrekte bedoening dat besloten werd om ze langs twee kanten te gaan bezoeken, vanuit Argentine en vanuit Brazilie. Moet een geweldige douche zijn!Wel berucht voor zijn "king size" onweders, van waar zou anders dat water blijven komen hé.
De reis begint aan zijn einde te komen wanneer we richting Uruguay rijden om daar enkele dagen in rust en luxe op onze positieven te komen en de auto die ons hopelijk tot daar bracht gereed te maken voor transport.
We voorzien te vertrekken op 5 november en terug in Belgie op 21 december.
Tot ziens dus.
Chris & Patrick
Als u klikt hieronder op de link "docx" dan opent de volledige agenda
So this is the blog I try to set up.HAve to find out how to put pictures and I am looking how to overcome the language difference. But when you read this it means it works.Patrick
onze blauwe geschelpte zit dus in de container sinds enkele weken (hopen we toch) en is onderweg naar de haven van bestemming in Uruguay, aan de overkant van de rivier waar het Argentijnse Buenos Aires ligt.
Als alles naar wens blijft verlopen vliegen we 5 november naar ginds om de auto uit douane te gaan ophalen.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op https://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
