We zitten dus nu in Bolivie na een gedoe met de douanes ter plekke, eigenlijk niet zo erg maar wel verbazend te zien hoe wankel deze mensen (douanes) hier soms in hun schoenen staan
Heeft ongeveer een halve dag gekost en ergens verdwenen er 20 plaatselijke sollen in een achterzak maar voor één keer was het haalbaar. Ik heb zelfs op mijnknieen gezerten om de papiern in orde te krijgen, echt gebeurd.
Verder weinig kimometers maar ojee , dwars door Alto La paz met bijna stomende motor , het is geen lolletje. Je rijdt echt met verachting voor alle plaatwerk, steekt je neus overal tussen en rijdt doodleuk recht en zonder minderen op een kruispunt af met een air van " wie wil er eerst plat". Niet voor zachte karakters, meer maffiastijl, zo voluit wringen en niet eens opkijken bij een vastgehouden klakson, niks mee te maken , ikke eerst. Blij dat we daar zonder kleerscheuren uit geraakt zijn, zeker drie keer overtuigdn van "da's erop zie" maar ook die gasten kennen er wat van hoor.
Enfin, mooi hotel zonder franjes, Chris heeft een scheut in de knie en mankt serieus, zitten toch wel drie hoog zonder linft zeker.
Het internet in Bolivie zou slecht zijn, ik hoop dat dit er door komt.
We zijn nu voor de tweede dag in hotel Taypikala op de oever van het Titikakameer; Vanuit de slaapkamer kijken we uit over dit 178km lange meer (ongeveer half zo lang als Belgie) En dat ziet er hetzelfde uit als een ander meer, dus best een mooi uitzicht. Ik kwam gisteren quasi niet uit bed, Chris draafde op en neer om allerlei dingen te regelen en ik deed waar ik sterk in ben, dutje doen en braaf pillekes nemen.
Na enige tijd ondekte Chris dat er een massage salon aanhet hotel zat, dus dat werd meteen aan een test onderworpen en blijkbaar goed bevonden.
Ik probeerde de blog bij te werken maar tot 7 maal toe moest ik herbeginnen omdat er blijkbaar in Belgie iets niet in de haak zat op de server van bloggen.be
Enfin, gisteravond voor het eerst in ongeveer 24h iets gegeten, met smaak en goed gezelschap. Geen alcohol allicht an alles wat niet ZEKER doorkookt was laten liggen.
Goede nacht gehad en hoopvol voor de komende dagen. We gaan morgen van hieruit naar de grens Peru-Bolivia en dae dag later Bolivia binnen.
U kan nog steeds op de blog van 1-11-2017 die bereikbaar is via rechtsboven ARCHIEF PER WEEK daar in dat bericht gans onderaan staat een linkd wwar u de volledige kalender kan openen om te zien hoe en wat.
Ik stuur alsnof één foto vanuit het hotelraam met uitzicht op het meer in de verte
Toch een poging voor de teksten van de foto's van hieronder
foto 1 en 2 volgens Louis Neefs " zomaar ergens halverwegen kwam ik haar (niet helemaal) toevallig tegen. Zicht dat eigenlijk minstens full page zou moeten kunnen gezet worden. Spectaculair; kijk de huizen gans beneden, dat is een volledig dorp daar....
foto 3 Rara wie zou die kabouterpinnemutscape "made in Scotland ook al dragen in de rij?
foro 4 als het regent durft het wel een te gieten
foto5 de laatste 250 meter afzien op dikke 3000m. Dus 50 meter gaan en adem zoeken
foto6 Hier was 't om te doen dus. De mist zat nog over de toppen maar dat kon de pret niet drukken, WE ZIJN ER.
foto 7beter zicht op dat graag spel
foto 8 ik krijg er niet genoeg van, het is niet echt in beeld te krijgen ondanks mijn arsenaal aan "machines"
foto 9 deze Nobele Onbekenden belichamen veel beter het gevoel dat ik (buiten koekheet en geen lucht) daarboven voelde.
Gezien ik toch enkele dagen buiten strijd ben heb ik een beetje tijd om wat extra foto's te sturen.
foto1 dit hebben we niet gekocht.....omdat we te laat terug waren en voor het eerste met de lichten in duisternis moesten rijden. In Argentinie en Chili is het verplicht om altijd met de lichten aan te rijden, wat bij mij geregeld leidde tot "power cut" op 't verkeerde moment. Chris weet het knopje ook al staan want de remote .......
foto2 ze hebben immens grote "markten" waar heeeeeeel veel hetzelfde verkocht wordt
foto3 ze belagen je overal met die spulletjes tot op het treinperron toe.
foto 4 en 5 Hier kan de NMBS nog iets van leren, op de terugweg van MPichu kregen we dit figuur als afleiding, eigenlijk als opwarmer voor de modeshow die volgde. Letterlijk modeshow, twee treinconducteurs liepen op en af de wagon met wisselende kledij die te koop was op de trein. Hilariteit toen één van onze medereizigers zich hulde in zijn versie en een keertje mee op en af liep met de stok van de opwarmer als extra accesoire.
Reis naar MPItchu verliep in drie fazes, bus van hotel tot station, trein naar MP en bus tot 200-300 m beneden the place to be.Helaas een beetje vroeg opstaan, omstreeks 04.30h om tegen 05.00h te beginnen bollen. Stik kapot ga je ervan.
foto er staat een trein in de .........straat deze keer. Mooi zicht zeer verzorgde trein bovendien en erg kleurrijk zoals dat hier steeds gaat.
foto 7 ik kort het nu maar af naar MP , want zag al de meest uiteenlopende schrijfwijzes, wel zo moet het zijn zie.
foto8 best ruime en zeer propere trein interieur zoals te zien is.
Daar zijn we nu geraakt zonder al te veel foto's van onderweg (Cusco-Punto) het was één lange "race" van sanitaire stop naar de volgende. het landschap hadden we al gezien (of zoiets in die zin toch) tijdens het oprijden naar Cusco( de lange rit van +600km).
Voor het eerst kregen we tijdens het rijden regen te zien die het spreken was, het dak lekt op dezelfde plaats als voorheen, geen drama.
Gezien de medische zever bleef aanhouden hebben we er de raid dokter bijgehaald volgens dewelke ik een virus zou opgelopen hebben en hij ging dat ne keer te lijf gaan.
Gelukkig zitten we hier drie nachten (we missen wél de plaatselijke uitstappen(maar zoeken daar een mouw aan te passen))maar het verdere verloop komt niet écht in het gedrang.
Auto doet het goed, kan (net als ik ) niet zo goed om met de hoogte en de hitte in de steden. Voorlopig geen echte problemen. de airco is ermee gestopt enkele dagen geleden, da's wel pech. De pomp schakelt nog wel in en uit maar koelen is er niet meer bij.
Zijn nog steeds in de running, zagen Matchu pitchu in 't echt , te geweldig voor uitleg, ik zal later foto's plaatsen nu slecht internet. Auto bolt nog steeds, op naat het hoogst comerciele bevaarbare meer ter wereld (met zuurstoffles deze keer) Titikaka op de grens Peru en Bolivia.
Waarschijnlijk geen internet.....
kan den benny of iemand mij een foto mailen van de blauwe alpine die op de deur in de garage hangt aub?Denk dat de eigenaar hier bij aan de tafel zit.
