Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
Hier een beknopt overzicht van mijn sport- en hobby-activiteiten, in het verleden en op de dag van vandaag.
- oprichter van en voormalig judolesgever bij Judoclub Ter Moude Moen
- voormalig judo- en jujitsu-lesgever bij Bekaert Judoclub Zwevegem
- Lid van de B.K.I.J.F. Belgische Kendo Iaido Jodo Federatie
- oprichter van en voormalig lesgever bij de 'Sai San Sho Budo Kai' Japanse Kendo en Iaido Zwaardvechtclub Zwevegem (nu Itto Ryu)
- voormalig instructor Survival Group Kuurne
- lid van de I.P.M.A., International Plastic Modelling Association - oprichter van en voormalig lesgever bij 'Togakure Ninja Dojo Kuurne'
- oprichter van en voormalig lesgever bij de School voor Zelfverdediging voor Vrouwen "Handen Af...Heren !" Ingelmunster - oprichter van en voormalig lesgever bij de 'JuJitsu Club Izegem'(nu Hasu Dojo)
- oprichter van en voormalig lesgever bij de Japanse Iaido Zwaardvechtclub 'Zen Budo Ryu Izegem'(nu Itto Ryu)
- voormalig 'President' van de Yamaha Venture Motor Touring Club Belgium
- lid van de ' Honda Pacific Coast Motor Club Nederland'
Swa, de belleman van Mechelen was even 'buiten dienst'.
Mechelse belleman Swa De Schouwer boos over medische behandeling na schouderbreuk
Belleman Swa De Schouwer beklaagt zich over de medische behandeling van zijn schouderbreuk. De directie van het Sint-Maartenziekenhuis zegt de correcte behandeling ingesteld te hebben. Hoe dan ook wordt het een carnavalsstoet 2007 zonder belleman.
Renilde Bleys en Kelly Cuypers
"Vrijdagavond, omstreeks vijf uur, ben ik in het naar huis gaan, ter hoogte van het Kruidvat, over een paaltje gestruikeld", doet Swa zijn verhaal. "gevolg: mijn knieën geschaafd en heel veel pijn aan mijn arm. De ziekenwagen bracht me naar de spoed hier in Mechelen". "Op de spoedafdeling was het ontzettend druk. Er werden zelfs consultaties gehouden in de wachtzaal. Er zijn drie keer röntgenfoto's genomen van mijn schouder maar blijkbaar was het niet duidelijk wat er precies aan de hand was. Met enkele pijnstillers en de mededeling dat ik maandag moest terugkeren voor een scan werd ik naar huis gestuurd".
"Toen ik mij opnieuw aanbood voor de scan bleken de foto's, die vrijdag waren genomen, spoorloos. Uiteindelijk is de scan genomen maar nog steeds wist ik niet wat er aan de hand was. Dat hebben ze aan mijn huisdokter met een fax meegedeeld".
Belleman Swa brak zijn schouder na een ongelukkige valpartij. Eddy Van Ranst Ombudsdienst
Swa kan voorlopig de bel niet luiden. Hij zou het ook kunnen met mijn linkerhand maar hij is rechtshandig. Bovendien weegt dat ding al gauw drie kilogram. De carnavalsstoet op 11maart zal helaas zonder hem moeten verlopen want de dokter sprak van vijf weken rusten eer alles zal hersteld zijn".
De directie stelt dat de diagnose vrijdag werd gesteld en doorgestuurd naar de huisarts. "De correcte behandeling werd ingesteld en verder onderzoek werd afgesproken en maandag uitgevoerd", klinkt het. "Het gegeven dat de foto's spoorloos blijken, klopt niet. Binnen het AZ Sint-Maarten werken we immers niet meer met de klassieke foto's, maar zijn alle foto's ten alle tijde digitaal beschikbaar voor de bevoegde personen, dus ook op de dienst waar de scan werd genomen. Op vraag van de patiënt of huisarts worden deze foto's zelfs op een cd-rom gebrand. Maar de man in kwestie heeft nog altijd geen contact met ons opgenomen. Wij raden hem aan dringend naar onze ombudsdienst te stappen. Op die manier kunnen we onderzoeken waar het misverstand ontstaan is", luidt het.
Wij wensen François alvast spoedig beterschap en straks terug veel 'belgenot' in Mechelen !
,,Ik ben nog een echte man van het volk'' Belleman Julien Pauwels voelt zich de vreemde eend in de bijt
Elke Gentenaar heeft wel een of andere herinnering aan Julien de Belleman. Markten, feesten, stoeten, kroegentochten, een evenement op school,...allemaal werden ze wel eens voorafgegaan door 'het gruut lawijt van Gent'. De mond wijd opengespreid, de oude schoolbel krachtig heen en weer gooiend, verbeten blik in de ogen. Julien is een van de iconen van Gent. Alleen al daarvoor verdient hij het om Stadsfiguur te worden. Neem daar nog bij dat Julien op zijn eentje de rijke traditie van de omroepers in leven heeft gehouden en je weet dat het hier opnieuw om een te duchten kandidaat gaat.
Julien, proficiat. Wat vind je van de nominatie?
Ik ben heel erg vereerd uiteraard. Toen ik het lijstje zag, dacht ik wel meteen dat ik niet op ging kunnen tegen de tegenstand. Dat zijn allemaal kunstenaars, ik heb enkel mijn luide stem.
Kan je je vinden in de keuze van de genomineerden?
Tja, ik kan daar moeilijk commentaar op geven natuurlijk. Ik vind wel dat sommige Gentenaars regelmatig over het hoofd worden gezien. Kunstenaar Michel Bracke bijvoorbeeld, of jazz-muzikant Norbert De Taeye. Dat zijn echte wereldtoppers, maar in eigen stad krijgen ze niet altijd de erkenning die ze verdienen.
Een genomineerde moet uiteraard kunnen aantonen dat hij een echte Gentenaar is. Hoe zit dat bij jou?
Ik ben geboren in de grote zaal van het Bijloke ziekenhuis, Gentser kan niet. Mijn ouders waren wel allebei afkomstig uit Nevele. In mijn prille jeugd woonde ik in de toenmalige Peterselietraat, wat nu de Boerderijstraat is. Daar kreeg ik te maken met gezondheidsproblemen, mijn appendix was opengesprongen. Dat wou maar niet genezen en de dokter besliste dat enkel gezonde buitenlucht mij kon redden. Toen verhuisden we naar Nevele.
Maar Gent bleef toch trekken?
Zeker, ik liep zelfs een tijdje stage bij een kapper in de Vlaanderenstraat. Mijn vader wou absoluut dat ik in zijn voetsporen zou treden. Dat heeft daar niet lang geduurd want mijn hart lag toen al bij het toneel. Uiteindelijk heb ik van mijn hobby mijn broodwinning niet kunnen maken en heb ik 42 jaar lang gewerkt bij een grote elektriciteitsleverancier aan het Zuid. De Kuiperskaai werd toen zo'n beetje mijn tweede thuis. Ik woonde wel in Drongen, maar na de fusie in 1976 werd dat terug een deel van Gent.
Tot nu toe is dit niet het verhaal van een Belleman in spe.
Het begon allemaal in 1973. Toen werd in Drongen de eerste kunst-, ambachten- en folkloremarkt gehouden. Ik was bezig met de regie van het Gezin Van Paemel. Ze zochten een omroeper om de markt wat op te luisteren en ik dacht aan het personage van de champetter uit het toneelstuk. Uiteindelijk heb ik de rol zelf gespeeld, ook al omdat ik de traditie van de omroepers nog kende uit mijn jeugd. Daar heb ik dan wat plaatselijke bekendheid mee verworven. In 1977 liep ik voor de eerste keer mee met de stoet van de Gentse Feesten en ik werd ook daar een symbool. In 1987 heb ik meegedaan met het WK voor stadsomroepers in Engeland en toen kreeg ik pas echt nationale faam.
Er werd u soms verweten dat u als Belleman te weinig echt Gents sprak. Is die kritiek niet terecht?
Ik vind van niet. Ik hou van de Gentse taal en als ik op stap ben met een groep tijdens een kroegentocht, krijg ik altijd het verzoek om Gents te spreken. Ik doe dat dan wel, maar als Belleman moet je uiteraard voor iedereen een beetje verstaanbaar blijven. Maar vergis je niet, Gent loopt door mijn aders. Weinig mensen kennen de geschiedenis van de stad zo goed als ik.
Een echte Gentenaar heeft ook zijn favoriete dialectwoordjes.
Mogen dat er verschillende zijn? Ik zeg bijvoorbeeld altijd dat er drie soorten vrouwen zijn in het Gents: een mokke , een koeketiene en een punaise . Laat ons zeggen dat ze dan gerangschikt staan van wulps tot mager. Verder kan het Gents soms enorm handig zijn. Tegen alle vrouwen zeg ik zoetse , dan moet ik nooit schrik hebben om een naam te vergeten. Ik hoor ook enorm graag de uitdrukking dad es ier een bescheten commisse . Dat klinkt toch beter dan 'dat is hier niet goed'.
Wat vind je van het beleid van de stad de laatste jaren?
Het zou beter kunnen. Gent is zich maar laat gaan richten op het toerisme. Vroeger was dat niet nodig, toen kregen ze veel inkomsten van de nijverheid. Nu doen ze het wel goed, maar ze spelen de centrale positie van onze stad wat te weinig uit. Gent zou de uitvalsbasis moeten worden van het toerisme in Vlaanderen.
Bekijk je het gigantische succes van de Feesten met argusogen?
Tja, ik zal wel niet de enige zijn die vindt dat groepen als Clouseau hier niets te zoeken hebben. Het moet terug het festival van de Gentenaar worden, vind ik. Ik ben er zeker van dat een tornooitje petanque in het Zuidpark of een wedstrijd schieten naar de liggende wip op de Kouter net zoveel succes zou kunnen hebben als al die grote optredens.
Je hebt jaren aan een stuk door de stad gelopen, zijn er voor jou plekken die specialer zijn dan andere?
Waar wil je de stad zien staan binnen enkele jaren?
Ik zou heel graag nog eens een bloemencorso zien in de straten van Gent. Daar kwamen vroeger tientallen duizenden mensen op af. Gent is per slot van rekening toch de bloemenstad van Vlaanderen?
't Is duidelijk: Julien loopt rond alsof hij altijd Belleman is geweest en het altijd zal blijven.
Hij leest systematisch kranten van lang geleden en heeft op die manier altijd een nieuwe anecdote te vertellen. Dat doet hij met luide stem, gepassioneerd, bij voorkeur in ruil voor een pint of een jenever.
Hij doet niet liever dan rondlopen in zijn bellemanpakje, zijn bel altijd in zijn directe omgeving. Hij belt ook als het niet nodig is, roept in zijn slaap en geniet terecht van zijn plaats in de erelijst van legendarische Gentenaars.
In Â’t Zuiden van Europa werd dinsdag 27 februari laatstleden een tentoonstelling geopend naar aanleiding van de 80ste verjaardag van Will Ferdy.
De aanwezigen zongen samen met de artiest “Christine” en “Klokke Roeland”. En belleman Julien Pauwels verklaarde de tentoonstelling officieel voor geopend.
De nieuwe postkaart van Stad Izegem met 'belleman' op het front (derde editie) is klaar ! En het is weer een mooi staaltje fotokunst van onze lokale persfotograaf Frank Meurisse. Achteraan staan de talrijke Izegemse trekpleisters en een programma-overzicht van de activiteiten in de Pekkerstad van april tot aan de Kerstmarkt in december. De kaart is gratis ter beschikking aan de infobalie van het Stadhuis en de belleman zelf heeft er ook steeds op zak, tijdens maar ook buiten dienst...
Belleman Guy Vandendriessche deelt de prentkaarten uit op de vele plaatsen in Vlaanderen waar hij optreedt, en zorgt zo voor een bijna nationale verspreiding.
We lopen even de bijzonderste evenementen van het lijstje af :
- 20 april : Feest in deelgemeente Kachtem - 11 mei : niet te missen... de Pekkerskroegentocht in de centrum-cafees - 3 juni : de antiek-, brocante-, rommel-Patersmarkt met muziek en animatie - 15,16,17 juni : Batjes-weekend met 'Snorrenkampioenschap' en 'Tandenborstelinzameling-recordpoging' - van half juni tot half juli zijn er de Beiaardconcerten - van 28 juni tot 3 juli : het Wereld Folklore-festival (www.wereldfolklore.be) - 30 juni : de Kastelenloop met start en aankomst op Wallemote - 1 juli : Toerisme Leiestreek viert weer een groots fietsfeest - 11 juli : feest van de Vlaamse Gemeenschap met optocht door de centrumstraten - 21 juli : zoals iedereen vieren ook wij onze Nationale Feestdag natuurlijk - 15 augustus : Internationale kwart-triatlon - van 1 tot 9 september : hoogdagen met Izegem Kermis ... met op 4 september Seniorendag ... met op 6 september 'Izegem Koerst' ... met op 8 september tentoonstelling 'Van Barbier tot Kapper' in het Borstelmuseum ... met op 9 september Open Monumentendag - 14,15,16 september : het 46ste Herfstmuziekfestival - 23 september : iedereen naar de 25ste Izegemse Wandeltocht en Massaloop - van 30 september tot 7 oktober vieren wij onze 12-jarige 'verzustering' met het stadje Zlin tijdens de Tsjechische Week - van 3 tot 11 november : onze Boekenbeurs - en op 15 en 16 december is er de Kerstman en de Kerstmarkt op 'Izegem Kerst'
Mag ik u voorstellen : Jempi, stadsomroeper te Genk
Het stadsbestuur van Borgloon ging op stemmentocht : samen Jempi Trippaers, de belleman van de stad Genk en de enige belleman in Limburg, maken ze de mensen warm voor de Stoomstroopfabriek.
Trippaers voerde tijdens de Limburgse halve finale campagne voor C-Mine. Hij bood zich spontaan aan om de Lonenaars te helpen HET monument van Vlaanderen te worden.
En het heeft hem geen windeieren opgeleverd, want de stroopfabriek heeft de Monumentenstrijd 2007 gewonnen !
Town Criers featuring Marty Balin (Jefferson Airplane) Reissued on Collectors' Choice
The Town Criers: Live in San Francisco
While mid-‘60s Greenwich Village laid claim to the most vibrant folk scene in the nation, San Francisco sewed its pre-hippie seeds with clubs like the Drinking Gourd, Coffee ’n’ Confusion, My Apartment and hungry i. It was on this circuit that the Town Criers cut their teeth. Perhaps best known as the first band of Marty Balin — later of the Jefferson Airplane and Jefferson Starship — the Town Criers played the Bay Area circuit not with flowers in their hair but with crew cuts.
CollectorsÂ’ Choice Music will on April 3 issue rare, never-before-released live recordings from band in the form of The Town Criers: Live in San Francisco.
Recognized not only for their great vocal blend and instrumental prowess, combining folk with unexpected jazz twists, the Town Criers consisted not only of Balin (tenor vocals, six-string guitar and string bass) but Jan Ellickson (soprano vocals, piano and guitar), Larry Vargo (bass and baritone vocals, and 6-string classic guitar) and Bill Collins (baritone and tenor vocals, 12-string guitar, 6-string classic guitar and banjo). The group came together when Vargo (then of the Saints three) and Collins (then of the Tallymen) met at the Drinking Gourd and decided to form a quartet. Balin and Ellickson were quickly recruited.
In addition to the aforementioned drinking and coffee establishments, the Town Criers also played early ‘60s student rallies and Holiday Inns. Save for an engagement with Hoyt Axton in Honolulu, their circuit was pretty much limited to the Bay Area.
However, their work — captured in this eight-track mini-album — did not escape the notice of the press. The San Francisco Chronicle’s “Datebook” section in winter of 1963 called them “a great find” and “a beautifully harmonizing folk-singing group.” In January of ’64, the Chronicle added, “The up-surging folk group pours out three-part harmony, then doubles back with their counter melody . . . strong, unusual balanced sounds that have been exciting audiences since they first joined forces.”
The mini-album contains eight originals, recorded live in 1963: “Daddy Roll ‘Em,” “900 Miles,” “Virgin Mary,” “Go Home to the Valley,” “Hellbound Train,” “The Lesson,” “99 Years to Go” and “Jubilee.” Equally of interest to Jefferson Airplane fans will be Marty Balin’s between-song monologues, which reveal a real raconteur.
The Town Criers broke up in ’64 — just as the Beatles were invading America and the folk scene was beginning to fade. Balin became co-lead singer (with Grace Slick) of the Jefferson Airplane and Starship. He has since returned to folk music as well as painting and sketching, his work featured in galleries and private collections. He is based both in Mill Valley and Tampa. Ellickson returned to her prior career in the medical profession. Vargo continues to play folk music and formed the Mayflower Chorus. He passed away in 1991 at age 54. And Collins became an award-winning writer, producer and singer of TV and radio commercials. His music has appeared in several LucasFilm motion pictures as well.
The Town Criers never achieved the status of folk counterparts like the Kingston Trio and Limeliters. But as a document of the little-known phenomenon of San Francisco folk — and as a glimpse of one of the major figures in ‘60s psychedelia just at the start of his career, polishing his vocal chops and stagecraft-- this album will prove a satisfying document of an era.
Gerard Vercauteren, de belleman van Temse, heeft zijn bel terug. Dik vier weken geleden verdween het kleinood. De lokale politie bezorgde de bel deze week terug bij burgemeester Luc De Ryck.
”In het begin dacht ik dat het een uit de hand gelopen deugnietenstreek was”, zegt Gerard Vercauteren. ”Naarmate de tijd verstreek, begon ik te beseffen dat mijn bel echt was gestolen. Omdat ze al een maand verdwenen was, had ik echt geen hoop meer om ze nog terug te zien. Toen de burgemeester mij deze week vertelde dat de politie mijn bel had teruggevonden, kon ik mijn vreugde niet op. Ik weet niet wie mijn bel al die tijd had. Omdat ik het wegnemen van mijn bel als een diefstal beschouw, heb ik overwogen om er een zaak van te maken, maar uiteindelijk besliste ik om dat niet te doen.”
Een jeugdvereniging wilde op de kerstmarkt een benefietactie voor de belleman organiseren. "Dat vond ik een mooi initiatief, maar een nieuwe bel is nu ook weer niet zo duur”, zegt Gerard Vercauteren. ”Het is vooral de emotionele band die ik met mijn bel heb, die ze uniek maakt."
Toen enkele weken geleden de bel van belleman Gerard Vercauteren was verdwenen, groeide bij de leden van Ambiance Events de gedachte om te zorgen voor een nieuw exemplaar. De bel kwam uiteindelijk terecht, maar de vereniging wilde toch het initiatief realiseren, in de wetenschap dat een reservebel altijd handig is. En zo gezegd, zo gedaan. Dankzij de kerstmarkt en een spaarpot-rondgang werden de nodige gelden vergaard.
Ambiance Events is een vzw, in de herfst van vorig jaar opgericht door Kim Raeymaekers en Stan De Strooper. De vereniging wil het ontspanningsleven op de Markt stimuleren. Het bestuur bestaat uit voorzitter Diego De Groep, ondervoorzitter-penningmeester Kim Raeymaekers, secretaris Davy Mets, technicus Alex Van Bruyssel en de zaakvoerders van Â’t Vermoeden: Stan De Strooper en Lia Schoeters. De agenda van de vzw omvat de komende maanden een After-Valentijns Partij (17/2), DJ Back in Town met DJ Kurt (3/3), quizavond (6/4) en Lentebal (21/4). Info: www.dast-vermoeden.be.
Foto
V.l.n.r. vooraan Toerisme Temse-voorzitster Hilde Van Raemdonck, burgemeester Luc De Ryck, belleman Gerard Vercauteren en zÂ’n echtgenote en voorzitter Diego De Groep. Achteraan: Alex Van Bruyssel, Kim Raeymaeker, Davy Mets en Stan De Strooper
NAIROBI Zaterdag werd in de hoofdstad van Kenia op feestelijke wijze door een 'belleman' het startschot gegeven voor het 7de Wereld Sociaal Forum. Nairobi zal het geweten hebben!
Als twaalfjarige mocht hij al zijn aankondigingen voor noodslachtingen tijdens de oorlog. In de jaren na de oorlog ontwikkelde hij zich als het sprekende reclamebord. Vaak werd zijn assistentie gevraagd om evenementen, trouwerijen en andere feestelijkheden publiekelijk aan te kondigen. Daarnaast werd hij assistent van de deurwaarder en notarissen tijdens veilingen in West Zeeuws-Vlaanderen. Zijn welluidende stem was zijn voornaamste handelsmerk.
In augustus van dit jaar is de belleman 65 jaar actief. „Aan opgeven denk ik nog niet. Zo lang mijn benen en stem goed blijven ga ik door“, deelde Blaeke enthousiast mee.
HULDIGING STADSOMROEPER Sluis : CEES BLAEKE
Van de Stichting Johan Hendrik van Dale en de gemeente Sluis kregen we een uitnodiging voor de officiële opening van de allereerste Week van Van Dale en de huldiging van stadsomroeper Cees Blaeke op zondag 4 februari 2007 in het Belfort te Sluis.
Week van Van Dale De Week van Van Dale is een initiatief van de Stichting Johan Hendrik van Dale en bestaat uit een groot aantal taalgerelateerde, laagdrempelige activiteiten, zoals een alfabettentoonstelling, voordrachten, een boekenmarkt en de voorronde van het Groot Nederlands Dictee. De opening wordt verzorgd door mevr. Els Ruijsendaal, vice-voorzitter van de Stichting Johan Hendrik van Dale.
SLUIS - Het standbeeld van stadsomroeper Cees Blaeke past niet meer in de opstelling van museale stukken in het Sluise belfort. De Belgische kunstenaar J. van Driel wil het beeld graag terugplaatsen in de raadzaal, maar het college van burgemeester en wethouders denkt daar anders over. Het borstbeeld van omroeper Jantje van Sluis stond lange tijd in het belfort, totdat het per ongeluk werd omgestoten door een kind. „Daardoor viel het en raakte het flink beschadigd. Van Driel heeft toen negentienduizend gulden gehad om het te repareren. Het beeld is daarna hersteld, maar heb ik het niet meer teruggezien“, vertelt omroeper Blaeke.
Schilderkunst
De gemeente had het beeld in bruikleen. De in Gent woonachtige Van Driel hoopt het beeld opnieuw in de Sluise raadzaal te kunnen plaatsen, maar het college van B en W heeft daar bedenkingen bij. „Wij vinden het beeldje niet meer passen bij de opstelling van museale stukken, zoals die zich de laatste jaren in de raadzaal van het belfort heeft ontwikkeld. Denk daarbij vooral aan schilderkunst uit de zeventiende en achttiende eeuw en diverse kunsthistorische objecten“, aldus het dagelijks bestuur.
Cultuurambtenaar W. van Vliet licht dat formele antwoord toe. „We willen het belfort niet helemaal meer vol zetten met spullen, dus houden we bij dit soort verzoeken dikwijls de boot af. Dat zegt overigens niets over de kwaliteit van het kunstwerk. Wij vragen ons alleen eerst af of iets bij een thema past, voordat we ja of nee zeggen.“
Dat neemt niet weg dat de gemeente Sluis overweegt om het beeld toch terug naar het koopstadje te halen. Een andere plaats in de stad zou namelijk wel een optie kunnen zijn.
Daarom wil de gemeente weten of het materiaal van het beeld weer- en vandalismebestendig is. Ook moet Van Driel aangeven wat het kunstwerk, inclusief sokkel en plaatsing, moet kosten.
Onzin
Blaeke heeft het beeld nog liever vandaag dan morgen terug in Sluis. „Het maakt me niet uit waar het precies komt. Ik vind het trouwens onzin dat het niet in het belfort past. De stadsomroeper hoort toch bij Sluis? Ik kan de redenering van de gemeente daarom niet volgen. Het beeld trok in de raadzaal heel veel aandacht.“
En ik vond nog een oud bericht terug uit 2002...
Stadsomroeper Cees Blaeke van Sluis werd in 2002 gehuldigd in het Belfort in Sluis. Cees Blaeke was toen al 60 jaar stadsomroeper. Hij is destijds als jongetje begonnen, toen hij inviel voor zijn vader die ook stadsomroeper was. Z'n bekendheid dankt Cees Blaeke vooral aan het afroepen van noodslachtingen van varkens.
En op 7 januari was het dan zo ver : op een regenachtige dag namen we talrijk afscheid van onze Burgervader Willy Verledens met een groot volksfeest op het Marktplein.
Een leuke herinnering was toen we samen pannenkoeken bakten voor Dynamica Izegem.
Op de zaterdagmarkt van 24 december spoorde ik / in het kader van de eindejaarsfeesten en dito inkopen / de mensen aan ietwat voorzichtiger om te springen met hun geldbeugels en handtassen. Omdat er de week ervoor op de markt in Ingelmunster tal van pickpocket-gevallen gesignaleerd waren, besloot ik preventief de mensen erop te wijzen dat ze best hun schatten 'op' hun lichaam droegen (in een binnenzak aan de voorkant van hun kledij) in plaats van losjes in de (meestal openstaande) 'sacosche' of het veelgebruikte rugzakje. Ik mocht rekenen op de steun van de plaatselijke politie en kreeg dan van Hoofdcommissaris Craco van de lokale RIHO-politiezone een hele doos folders met tips die ik dan maar al te graag aan de 'onvoorzichtigaards' overhandigde. En eigenaardiggenoeg kon ik toch wel een viertal portefeuilles oppakken, zeker !!!
Tal van marktbezoekers vonden het, nadat ze een beetje bekomen waren van de schrik, een ludieke, maar interessante actie. Een gegeven die voor herhaling vatbaar zou zijn...
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
Belleman Gerard van Temse heeft zijn bel terug
Gerard Vercauteren, de belleman van Temse, heeft zijn bel terug. Dik vier weken geleden verdween het kleinood. De lokale politie bezorgde de bel deze week terug bij burgemeester Luc De Ryck. 
En op 7 januari was het dan zo ver : op een regenachtige dag namen we talrijk afscheid van onze Burgervader Willy Verledens met een groot volksfeest op het Marktplein.
