Het was alweer even geleden dat ik iets schreef op de blog, dus even tijd voor een update. Bart stelt het wel. Hij zit momenteel met zijn linkerbeen in de gips. Men is namelijk gestart met een botoxbehandeling, waardoor andere spieren de kans moeten kunnen krijgen om ook terug te "werken". De behandeling is te complex om het hier in een paar woorden uit te leggen. Komt erop neer dat men gaat "proberen" om het stappen "mooier" te maken. Proberen ...... want garantie krijgen we ook deze keer niet. Het echte resultaat hiervan zal maar pas ten vroegste binnen 3 maanden zichtbaar zijn. Voorlopig moeten we dus afwachten en hopen dat we resultaat zien. Normaal zou volgende week de gips er al terug afgaan. Ook de andere therapieën draaien op volle toeren. We merken ondertussen wel dat in zijn linkerarm beweging zit. Hij kan die nu al "gecontroleerd" bewegen. De volgende stap zal zijn hand worden. Dat zal het moeilijkste deel worden. Maar ..... we blijven er nog steeds in geloven ..... we blijven er nog steeds keihard voor gaan ..... we geven het nog niet op. Zolang hij revalideerbaar is (normaal gezien tot 1,5 jaar na de hersenbloeding) blijven we geloven dat we nog veel kunnen bereiken. Veel hangt natuurlijk af van de motivatie en doorzettingsvermogen van Bart. Tot hiertoe heeft onze flinke man al een serieuze weg afgelegd, en er zal nog een lange weg volgen, waardoor hij soms zijn hoofd durft laten hangen. Uiteraard is dit niet zo abnormaal, maar we proberen toch telkens om hem zo snel mogelijk weer er bovenop te krijgen. Bart, moedige man, als je het even niet ziet zitten, kijk dan achterom, dan zal je zien hoeveel mensen er nog steeds achter jou staan om jou te motiveren en te steunen in deze zware periode !
