10.00 u : Deze morgend om 06.00 u gebeld met de kliniek, en daarna terug in slaap gevallen (goed nieuws dus!). Bart heeft een heel rustige nacht gehad en heeft heel goed geslapen. Zijn maagsonde heeft hij wel (weer) een keer uitgetrokken, maar dat werd al terug opnieuw geplaatst. Lieve "bloglezers", wij zijn nog elke dag verbaasd over het aantal "bezoekers" wij op deze blog hebben. Deze 'blog site' werd niet gemaakt voor de sensatie, maar om de onophoudelijke stroom van telefoon en mail wat in te dijken. Het was onmogelijk om op alles te antwoorden. Op 8 november, bij een diepe en zorgwekkende comateuze toestand van Bart schreven wij: "Het enige dat hem kan redden zijn grote mirakels". Wij zijn steeds blijven geloven en vertrouwen dat het zou goedkomen, maar daarvoor hadden wij de positieve energie nodig van velen. Ondersteunende reacties van het Immaculata -Instituut te Malle, de Zusters Trappistinnen te Brecht, de paters Trappisten te Westmalle, de gemeenschap Zwart Goor te Merksplas, zelfs een Lourdespaternoster toegezonden uit Luxemburg brachten zoveel energie, dat wij vandaag in dat mirakel blijven geloven. Wij durven niet schatten hoeveel kaarsen er branden bij de grot in Oostmalle en Meersel-Dreef, bij zovele Maria - kapellen of thuis bij een foto van overleden geliefden, wij blijven geloven dat er meer is. Heel veel dank aan de overtalrijke mails, blogreacties, postberichten, facebook -berichten en steunende hulp die langs alle kanten aangeboden wordt. Met een zeer groot geloof en vertrouwen vragen wij ook voor de toekomst nog die positieve energie, want het grote werk moet nog beginnen. Vandaag formuleren wij het dan ook ietsje realistischer, en zeggen niet - 'het moet' -, maar - 'mag het mirakel aub. gebeuren'. DANK JE WEL !!! Lieve Bart ...... doe zo verder man ....... je kunt het !!!!
16.00 u : Bart was goed wakker toen wij toekwamen. Haddy had voor hem zijn lievelingspuddingskes meegebracht en toen we die hem lieten zien begon Bart te lachen. Man toch ....... zo ontroerend !! Het duurde dan ook niet lang of bijna heel het potje was leeg. Ook ice-tea drinken met een rietje lukt al vrij goed. Hij bleef ons weer steeds met vragende ogen aankijken. We hebben hem toen gevraagd of hij nog wist dat hij thuisgekomen is van t school met hoofdpijn. Daarop stak hij direkt zijn hand op. (dat is zijn manier om te bevestigen). We hebben hem op een eenvoudige manier proberen te vertellen dat hij een operatie gehad heeft aan zijn hoofd, en dat nu de slaapmedicatie héél langzaam moet uitwerken tot hij terug helemaal wakker is. We vertellen hem ook dat hij niet bang moet zijn als hij nu bepaalde dingen nog niet kan, zoals spreken, en dat dat allemaal wel terug komt. Als we dan vroegen of hij begreep wat we bedoelden, stak hij weer zijn hand omhoog. Man toch ..... zo'n dappere man !!! Onvoorstelbaar ! Bart, lieve schat, we zijn zo fier op jou ....... onze bewondering voor jou stijgt nog elke dag !!!!
20.15 u : Bart lag goed te slapen toen we toekwamen. Hij had na ons bezoekuur van deze middag bijna 2,5 uur in de stoel gezeten. Dat is nodig voor zijn longen. De verpleegster vertelde ons dat hij nog een potje pudding gegeten had, en dat hij dat zelf met het lepeltje gedaan had. Man ..... ongelooflijk ! Hij was wel wakker, maar veel moeite om iets kenbaar te maken deed hij niet, daarvoor was hij te moe. Morgen gaat men ook beslissen wanneer hij van de intensieve zorgen weg mag. Waarschijnlijk zal hij in de loop van de week naar de "medium care" gebracht worden. Hopelijk blijft hij zo positief evolueren. Bart, lieve schat, je bent goed bezig ...... stap voor stap gaan we er geraken jongen !!!!
10.00 u : oeps, waarschijnlijk veel wachtende bloggers, maar nadat ik vanmorgen naar de kliniek gebeld had, ben ik terug in slaap gevallen. Dat lachen en wenen dicht bij elkaar ligt, heb ik de voorbije weken al dikwijls mogen ervaren. Al veel tranen van verdriet, ellende, wanhoop en deze morgen tranen van opluchting ! Bart heeft een heel onrustige nacht gehad, veel bewogen met armen en benen en dan .... plotseling .... vanuit het niets ..... na 18 dagen zegt Bart : "DAS KEIGOED" ! De verpleegster schrikt natuurlijk maar vraagt aan Bart of hij weet waar hij is. "IN 'T ZIEKENHUIS" antwoord onze man. Voor de rest heeft Bart van heel de nacht niets meer gezegd. Dit is wel een teken dat Bart beetje bij beetje wakker aan het worden is. Ongelooflijk hoe blij we waren met dat telefoontje ! En nu is het weer afwachten tot Bart weer iets "zegt" ....... Bart, schatteke, ........ GIJ ZIJT GOED BEZIG !!! Man, wat zien we je graag !
16.15 u : Juist terug van Edegem. Bart zat al in zijn stoel toen we binnen kwamen. Hij was best vrij rustig, maar zijn ogen leken "afwezig". Gisteren keek hij "echt" naar ons en vandaag was dat niet zo het geval. Maaaaaaar ..... hij begrijpt héél goed wat we hem allemaal zeggen. Robbe, zijn broer, heeft vandaag nog eens meegeweest en toen hij vroeg : "Kan je een high five doen?" toen ging Bart zijn hand naar omhoog en "sloeg" hij in Robbe zijn hand. Man man man, zo'n ontroerend moment. Kippevel !!! We hebben hem ook ice-tea mogen geven met een spuitje. Dat slikt hij mooi weg en je kan zien dat hij daar smaak van heeft. Na een uurke werd Bart terug in zijn bed gelegd, weer STIKKAPOT ! Bart, lieve schat, je bent KEIGOED bezig (zoals je zelf gezegd hebt vannacht) ....... neem alle tijd die je nodig hebt. Langs deze weg willen we ook aan de familie van Jan onze oprechte gevoelens van medeleven betuigen. Jan heeft héél hard gevochten, maar het heeft niet mogen zijn ...... Ook al kennen we elkaar niet, we deelden ons verdriet, tweemaal per dag, 16 dagen aan een stuk. Héél veel sterkte aan familie en vrienden van Jan !
20.45 u : Man man man ...... vandaag weer veel tranen, maar tranen van ontroering. Bart lag rustig te slapen, maar we hebben hem wakker gemaakt. Hij volgde vanavond heel goed met zijn ogen en we konden echt wel merken dat hij ons goed verstond. Hij heeft weer ice-tea gekregen met een spuitje en ..... zelfs een paar lepeltjes yoghurt !!! Als je vraagt of hij nog wil dan steekt hij zijn hand omhoog. Ook naar de foto's die boven zijn bed hangen kijkt hij heel aandachtig. We vertellen dan vanalles over die foto's en je ziet hem dan kijken en het lijkt alsof hij het zich wel herinnert. Bart, je bent KEIGOED bezig !!! Probeer vannacht een beetje rustiger te zijn en te slapen, zodat je morgen weer goed wakker bent. Lieverd, WAT ZIJN WE FIER OP JOU !!!!!!!!
06.45 u : Bart heeft vannacht weer goed geslapen. De momenten dat hij wakker was deed hij wel wat onrustig, maar dat hoort er allemaal bij. Zijn koorts is ondertussen gezakt naar 37,2°. Bart, je doet het goed hoor ........ gewoon stillekes voortdoen zo ..........
16.30 u : Juist weer even op bezoek geweest bij Bart. Ook de nodige documenten voor zijn revalidatie moeten nu al aangevraagd worden. De administratieve "bollenwinkel" begint op gang te komen. Bart lag er eigenlijk rustig bij. Hij had in de voormiddag weer bijna een uur in de stoel gezeten en daar is hij natuurlijk héél moe van. Ze hadden zijn handen niet meer vastgebonden omdat hij daarvan veel te onrustig is. Hij lag met zijn éne hand achter zijn hoofd, juist of hij lag te zonnen. Hij herkende ook weer direkt mijn stem. Zijn hartslag stond op 95 toen wij toekwamen, maar zodra ik begin te vertellen zakt hij naar 71. Op een gegeven moment wreef Bart met zijn hand over zijn hoofd en keek mij met vragende ogen aan, alsof hij beseft dat daar iets niet juist is. Na ons bezoek is Bart naar een ander verdiep gebracht om opnieuw een CT-scan te maken. Hopelijk hebben we daar straks al nieuws over. We hopen, duimen en bidden alvast dat die uitslag "goed" zal zijn. Bart ........ ge zijt ne geweldige kerel !!!!! Man wat zie ik je graag !!!!!
20.45 u : Bart is echt de goede kant op aan t gaan ! Zijn CT-scan van deze middag was beter dan die van vorige keer ! Hij heeft rond 17.00 u ook weer een uur in de stoel gezeten, en toen wij er waren was onze dappere man natuurlijk weer STIKKAPOT ! We hebben er even tegen kunnen babbelen, maar zijn ogen vielen al vrij snel toe. Stap voor stap gaat hij langzaam maar zeker vooruit. Geduld .... geduld .... geduld .... is het enige dat ons nu recht kan houden. Morgen gaan we zijn kleine "grote" broer Robbe een keer proberen mee te nemen, kwestie van een extra prikkeling te geven wat stemherkenning betreft. Hopelijk kan hij ons dan weer aangenaam verassen. Onze dankbaarheid naar al het verplegend personeel en dokters blijft enorm groot ! De inspanningen die zij doen om Bart het zo goed mogelijk naar zijn zin te maken zijn van onschatbare waarde. DANK JE WEL !!!! Ik blijf ervan overtuigd dat Bart van alle positieve energie die jullie naar hem sturen grettig gebruikt maakt . Ook daarvoor HARTELIJK DANK !! Bart, lieve jongen, we passen ons aan, aan JOUW ritme en hopelijk heb je een rustige nacht lieverd !
06.45 : Bart heeft een rustige nacht gehad. Volgens de verpleger heeft hij vrij goed geslapen en als hij wakker is, dan kijkt hij veel meer in het rond dan de voorbije dagen. Goed zo man !! (misschien een teken van "wakker" worden ?!). Koorts is ook gezakt naar 37,5°. Voor de rest blijft het geduldig afwachten ...... afwachten ...... afwachten...... Hé Bart, das geen probleem zenne, neem je tijd maar, .......
15.45 u : Wat is het leuk als je een kwartier te vroeg in de wachtzaal zit, en dat het verplegend personeel je speciaal vroeger binnenlaat om te laten zien dat Bart in een stoel zit ! Hoe fier kan je als mama zijn op je zoon ? Bijzonder fier !!!!!!! Bart is weer een beetje wakkerder dan gisteren. Hij was ook vrij onrustig toen ik binnenkwam, maar zodra hij mijn stem hoorde ging zijn hartslag en bloeddruk terug "normaler". Het deed zo'n deugd te weten dat hij mijn stem herkent, en dat ik hem rustig kan maken. Na bijna een uurke in de stoel te zitten werd hij terug in het bed gelegd, en viel hij ook bijna onmiddellijk in slaap. STIKKAPOT ! De draadjes van de operatie werden gisteren ook weggehaald. Maar vandaag moest er alweer een hechting terug in, want in een fractie van een seconde greep Bart naar zijn hoofd en krabte een korstje los. Bart, ik weet dat je een doorzetter bent ...... maar dat je zovéél doorzettingsvermogen hebt ...... dat hadden we nooit kunnen denken. Stap voor stap mijn jongen ..... we blijven erin geloven .......
22.15 u : Ppfffff, eerst een uur in de file gestaan, dan nog 15 minuten moeten wachten vooraleer we binnen mochten (als ze met een patient bezig zijn, moet het bezoek even wachten, alle begrip daarvoor). En dan kom je bij onze Bart ....... en die jongen ligt ...... te slapen. Haha, met geen stokken wakker te krijgen. Stikkapot van in de stoel te zitten. We hebben dan maar een nagelknipper gevraagd en ondertussen zijn nagels wat geknipt, zodat hij niet meer zo hard kan krabben aan zijn hoofd. Tegen dat het bezoekuur voorbij was deed Bart zijn ogen open. Alsof hij besefte dat we weg moesten bleef hij in onze handen knijpen. Verdorie seg, hartverscheurend zenne. Niet weten wat hij denkt, niet weten in hoeverre dat hij beseft dat wij er waren, niet weten wat hij voelt ........ Bart, sterke man, hopelijk heb je een rustige nacht, en beetje bij beetje zal je er wel komen ...... daar zijn wij van overtuigd !!!! We voelen ook enorm mee met de familie van Jan, wiens toestand niet echt goed is. Komaan Jan, hou de moed erin !!!
06.45 : Bart heeft een rustige nacht gehad. Hij heeft goed geslapen en de momenten dat hij wakker was deed hij niet zo onrustig. Hé Bart, stoere kerel ....... doe je best hé ........ en neem gerust de tijd .....
16.15 u : We mochten vandaag weer een beetje langer bij Bart blijven. Hij is nog steeds niet "echt" wakker, maar volgens de dokters kan dat liggen aan het feit dat hij de voorbije weken zoveel slaapmedicatie gekregen heeft. Het is voorlopig dus geduldig afwachten tot wanneer Bart er beetje bij beetje klaar voor is om "aanwezig" te zijn. Ons geduld gaat de volgende uren, dagen, ..... (weer) serieus op de proef gesteld worden. Maaaaaar ........ we geven niet op ....... we blijven erin geloven en we gaan er voluit voor !!! Bart, moedige vechter ...... ge zijt goed bezig ........ we komen er wel jongen !!
20.15 u : Tweemaal per dag naar Edegem rijden begint, na 15 dagen, vrij vermoeiend te worden voor mij. Ook onze kleine "grote" broer mist ons enorm. Vanavond dus een keertje overgeslagen. Supercontent dat ik juist een telefoontje kreeg van Haddy, zijn stiefmama, om te zeggen dat Bart heel rustig is. Hij is soms "wakker", maar valt daarna weer in slaap. Het enige dat we moeten hebben is véél geduld, maar dat hebben we ervoor over ze !!! Bart heeft een enorme druk gehad op zijn hersenen en dat moet eerst rustig herstellen vooraleer zijn hersenen weer "actief" kunnen worden. Hoe lang zo'n herstelingsproces duurt kan niemand ons zeggen. Lieve Bart, we zijn al supercontent dat we zover geraakt zijn ..... dus ..... stap voor stap ..... op JOUW ritme !!!! Hopelijk heb je een rustige nacht lieverd !!
06.15 u : Sven was er vandaag weer vroeg bij om de kliniek te bellen. Bart heeft flinke periodes goed geslapen, maar heeft natuurlijk tussendoor ook weer een aantal keer wakker geweest. Tijdens het wakker zijn was hij best wel onrustig maar dat zou niet abnormaal zijn. Dat hoort nu eenmaal bij het ontwaken bij. Zijn koorts is aan het zakken, en daar zijn we bijzonder blij mee. Wij hopen echt dat hij vandaag niet te angstig en onrustig zal zijn. Lieve schat .... je bent er bijna ..... nog even volhouden ..... en dan kunnen wij je alles vertellen .... wat er precies gebeurt is ......
15.15 u : Juist een gesprek gehad met de dokter waardoor we weer helemaal met onze voetjes op de grond staan. Kort samengevat gaat het de goede kant uit met Bart, maar het duurt blijkbaar iets te lang vooraleer hij tekenen geeft van "echt" wakker zijn. Hierdoor weet men niet of Bart zelf nog in coma is. Iemand die in coma ligt kan perfect bewegingen maken, ogen opendoen, knijpen, ...... zowat alles wat Bart tot hiertoe ook doet. Onze jongen lag rustig te slapen, soms werd hij een beetje onrustig, maar dan viel hij weer in slaap. Ook over zijn letsels die hij zal hebben kunnen de dokters nog geen uitspraken doen. Vanavond zal een bepaald medicament waar ook wat slaapmiddel inzit helemaal stopgezet worden, en dan moeten we hopen dat hij "echt" wakker zal worden. Bart, schatteke ..... neem je tijd ..... we blijven met z'n allen erin geloven en we staan voor 200% achter jou !!!!!
21.00 u : Bart is nog steeds niet "echt" wakker, en blijkbaar gaat hij hiervoor meer tijd nodig hebben. We blijven geduldig wachten en hopen dat hij zo snel mogelijk de "klik" maakt. Lieve schat ....... neem je tijd ....... en we hopen op een rustige nacht ......
05.00 u : Vandaag was Sven er al vroeg bij om even contact op te nemen met de kliniek. Het afbouwen van de slaapmedicatie is vannacht weer vrij goed verlopen. Bart reageert ook al veel alerter. Ze hebben wel zijn antibiotica moeten verhogen omdat hij koorts blijft maken. Voor de rest blijven alle parameters op "normaal" staan. Ook de monitor die verwijst naar de druk in zijn hoofd doet het goed. We hopen echt dat het nu stap voor stap de goede richting uit mag gaan. Het wakker worden op zich zal nog wel enkele dagen duren omdat dit zeer voorzichting dient te gebeuren. Lieve Bart ...... dappere, sterke kerel ...... neem je tijd jongen ..... er is geen haast bij ......
16.00 u : Juist terug van Edegem. Bart had terug wat meer slaapmedicatie gekregen omdat men vandaag de drain uit zijn hoofd gaan halen, en dan moet hij rustig zijn. Ook gaat men vandaag nog een ruggemergpunctie doen om stalen te nemen voor verder onderzoek. Bart heeft deze voormiddag zijn linkse been opgetrokken, en hierover waren de dokters best positief. Dit zou een goed teken kunnen zijn. We blijven natuurlijk met onze voetjes op de grond, maar elke stap die hij zet in de juiste richting is voor ons belangrijk. Zijn koorts blijft nog aan de hoge kant en die moet eigenlijk zo snel mogelijk terug zakken om hem optimaal te kunnen wakker maken. Hopelijk is hij straks terug een beetje meer wakker zodat we weer wat "contact" met hem kunnen hebben. Bart ....... lieverd ...... je bent goed bezig .... volhouden kerel !!!
21.45 u : Een beetje later dan gewoonlijk ben ik er met een update. Doordat Bart beter en beter wakker aan het worden is, is hij soms ook wat onrustig. Daarom mochten we vandaag een beetje langer blijven om hem op zijn gemak te stellen. Zijn drain werd in de namiddag al verwijderd en ook het ademhalingstoestel is reeds afgekoppeld. Bart ademt helemaal zelfstandig ! Langs de ene kant zijn we daar natuurlijk super blij mee, maar langs de andere kant valt er een stukje "zekerheid" weg. Bart MOET het nu wel zelf doen. De volgende dagen zal Bart hoe langer hoe meer wakker worden en zullen wij ervoor moeten zorgen dat hij rustig blijft. Zijn favoriete drank moet mee (ice-tea), om smaken te herkennen en ook een mp3-ke met zijn favoriete muziek moeten mee. We kunnen nu alleen maar hopen dat hij een rustige nacht heeft en dat hij "rustig" kan wakker worden. Bart ..... grote, dappere, stoere vechter ...... wat zijn we trots op jou ..... de volgende dagen worden moeilijk ...... maar we moeten erdoor jongen !!!!
