23.00 : Bart was vandaag behoorlijk zenuwachtig. Morgen is het voor hem een heel speciale dag. De dokters hebben besloten dat hij de Kerstdagen thuis mag doorbrengen. Bart zal dus morgen naar huis mogen komen en met Kerstdag zelf moet hij s'avonds terug naar het revalidatiecentrum. Aangezien wij deze dagen in alle rust en stilte willen doorbrengen, en aangezien dit voor ons een familiale aangelegenheid is, hopen wij dat jullie zullen begrijpen dat we even de blog ook zullen laten rusten. Langs deze weg willen wij jullie toch nog even bedanken voor alle steun en woorden van troost die wij de voorbije weken van jullie mochten ontvangen. Wij wensen jullie dan ook allemaal fijne Kerstdagen toe. Bart, dappere man, wij kijken er enorm naar uit om jou even terug thuis te kunnen hebben. Even terug in het "gewone" leven. Zoals je zelf de voorbije dagen reeds zei : "we gaan genieten van de kleine dingen". We hadden nooit durven dromen dat je met Kerstmis al zover zou staan, op dat gebied ben jij ons kerstgeschenk .....
22.15 u : Bart had een rustige dag vandaag. Hij vond het wel bijzonder spijtig dat het heel de dag regende. Hij had zo graag eens even naar buiten geweest voor een wandeling, maar dat zat er vandaag niet in. Dan maar naar de koers gekeken. We merken ook dat Bart zijn eetlust weer helemaal terug is. Bart is altijd een groter eter geweest, en we merken dat hij hoe langer hoe meer eet. Op zich geen probleem, want na 3 weken in coma te liggen was Bart 12 kg vermagerd. Vanavond was Bart wel moe en daardoor soms weer even "afwezig". Bart, moedige jongen, probeer maar goed te slapen en hopelijk is het morgen héél even gestopt met regenen ........
23.45 u : Bart had weer een drukke dag vandaag. Kiné, logo en ergo staan dagelijks op zijn programma. Daarnaast krijgt hij ook nog les én huiswerk. Voorlopig zijn dit gewone rekenoefeningen en taaloefeningen. En blijkbaar lukt hem dat toch wel vrij aardig. Hij heeft een bundeltje "huiswerk" meegekregen dat hij moet maken. Hij heeft vandaag ook afscheid moeten nemen van zijn kamergenoot wiens revalidatie er opzit. Dat vond hij best moeilijk, maar hij beseft dat voor iedereen in het revalidatiecentrum het verblijf tijdelijk is. Voorlopig ligt hij dus alleen in een kamer, maar die plaats zal waarschijnlijk vrij snel terug opgevuld worden. Bart, lieve jongen, je hebt deze drukke "werkweek" weer goed doorstaan ..... rust nu maar een paar dagen goed uit ......
22.15 u : Het was vandaag een drukke dag voor Bart. Zijn schema begint elke dag hoe langer hoe meer te worden. Zelf vind hij dat natuurlijk goed, dan heeft hij ondertussen niet veel tijd om te piekeren. Hij krijgt sinds enkele dagen ook terug les. Voorlopig is dit nog vrij eenvoudig en zeer beperkt, omdat men moet nagaan of Bart nog zijn algemene kennis kent. In het algemeen ziet dat er nog redelijk goed uit, al zijn er hier en daar een paar puntjes die hij "kwijt" is. Volgens de leerkracht zijn dat de normale symptonen van mensen met hersenschade en kan daar nog héél véél van terugkomen. Voorlopig kan men daar ons nog niet veel over vertellen. Zoals met zoveel dingen zal de toekomst dat moeten uitwijzen. Volgens de opvoeders begint Bart zich er wel goed te voelen nu, en dat is voor ons het belangrijkste. Bart, dappere man, je doet het zo goed ! Blijf gewoon rustig verder doen op jouw tempo. Hopelijk slaap je goed en kan je morgen weer terug aan de slag.
23.30 u : Bart had vannacht goed geslapen. Ook bij de kiné lukte het vandaag weer vrij goed. Hij WIL echt terug leren stappen en zet zich dan ook voor de volle 100% in. Hij vroeg vandaag zelf om zijn facebookprofiel te mogen zien. Hij was héél aangenaam verrast van alle berichten die hij zag. Hij vroeg ons om een tekstje te typen dat hij terug op facebook was en binnen de korste keren kreeg hij ontelbare "vind-ik-leuks" en reacties. We zijn ervan overtuigd dat hij er nog totaal geen benul van heeft hoeveel mensen er aan hem gedacht hebben en nog steeds doen, hoeveel kaarsen er al voor hem gebrand werden en hoeveel reacties we al op deze blog mochten ontvangen !! Hij heeft vandaag ook gevraagd naar de foto van de spandoek die de leerlingen van zijn school gemaakt hadden. We hadden hem dat al wel verteld over de spandoek, maar tot hiertoe was hij er nog niet klaar voor om hem te zien. Toen hij de foto zag ontroerde het hem wel, maar hij vertelde dat die steun hem enorm veel deugd deed. Ik wil langs deze weg daarom ook IEDEREEN bedanken voor de zovele woorden van steun en moed die jullie hem geven. DANK JE WEL !! Bart, moedige jongen, hopelijk heb je een goede nachtrust, want morgen is er weer een drukker schema dan vandaag ..... weer een stapje dichter bij je doel .....
21.45 u : Bart heeft vandaag weer fantastisch gepresteerd !!! Toen wij toekwamen vertelde hij heel enthousiast dat hij vandaag 10 meter "gestapt" heeft ! Veel moeten we er ons waarschijnlijk nog niet bij voorstellen, maar hij moest blijkbaar tussen 2 "baren" gaan en hij werd nog wel ondersteund door de kinesist, maar het lukte al vrij aardig. Bart was allezins supercontent, en dat is het voornaamste. Hij moet elke dag de moed en de motivatie vinden om er voor te gaan. Hij vertelde ons dat hij vannacht een droom had waarin hij gewoon stapte. Toen hij deze morgend wakker werd, was het voor hem weer bijzonder confronterend dat het maar een droom was. We hebben hem dan verteld dat die droom "ooit" werkelijkheid kan worden. Hij had weer héél lekker (en veel te veel) gegeten, en zijn leefgroepgenoten vind hij ook tof. Eén van zijn leefgroepgenoten rookt en gaat geregeld naar buiten om een sigaret te roken. Hij vraagt dan aan de opvoeders of hij ook even mee buiten mag. Met een dikke jas aan mag hij dan met zijn "kameraad" even de buitenlucht opsnuiven. Daar heeft hij enorm veel deugd van ! Bart, geweldige kerel, je doet je mama weer elke dag tranen in haar ogen krijgen van ontroering !! Je hebt er waarschijnlijk geen idee van hoe trots je mij maakt !! Probeer goed te slapen en tot morgen lieverd !!!
23.00 u : De week is weer begonnen ! Alle leefgroepgenoten van Bart waren er terug vandaag ! Je merkt aan Bart dat hij content was dat die jongeren terug waren. Hij had vandaag niet veel tijd gehad om veel na te denken vertelde hij. In de namiddag hadden ze in de leefgroep een "kerstfeestje" gehad, en dat was toch bijzonder emotioneel geweest voor hem. Het deed hem terugdenken aan Kerstmis van "vroeger', zo noemde hij dat. We beseffen ondertussen heel goed dat er voortaan een "vroeger" en "nu" zal zijn. We kunnen alleen maar hopen dat Bart zijn revalidatie optimaal verloopt en dat de schade die hij heeft beperkt zal blijven. Kiné, ergo, logo ...... ze doen allemaal hun uiterste best om er uit te halen wat erin zit. Het is allemaal nog véél te vroeg om nu al te bepalen hoe hij hieruit zal komen. Bart, dappere zoon, we zien elke dag toch wel vooruitgang, al merk je dat misschien zelf niet altijd ...... Neem gewoon je tijd hiervoor jongen, forceren komt er nu niet aan te pas. We wensen je een zalige nachtrust .........