Vandaag zondag, mijn laatste dag in Burkina. Jan en Geert blijven nog een week. Voor mij was het niet mogelijk om twee weken verlof te nemen. In burundi, Gitegarekenen ze er op dat ik op het einde van het jaar een opleiding zal geven met de nieuwe machines. Daarom spaar ik nog wat verlof op.
Burikina was weer een mooie ervaring. Twee bedrijven, twee keer een andere visie. In de bakkerij waar ik ook twee jaar geleden ben geweest was het opnieuw hetzelfde. De baas van de bloemmolen heeft een 10 tal bakkerijen. Hier maken ze alleen stokbroden. Uit één zak bloem (50 kg) moeten ze 360 stokbroden halen. 225g deeg voor een stokbrood van 90 cm. Om hier een degelijk stokbrood uit te maken is niet eevoudig. Geert is er toch in geslaagd om de kwaliteit te verbeteren. Alleen jammer dat men niet openstaat voor andere soorten broden. Er is hier een enorme vraag naar volkorenbrood. Ze hebben ook de mogelijkheden om die te maken. Maar voor de patron van de bloemmolen is dat niet belangrijk. Ook voor de tweede maal grijpt hij de kans niet om zich te verbeteren en zijn assortiment uit te breiden. Het tweede bedrijf, het koekjes fabriek is wel een bedrijf met een viesie. Zij produceren kindervoeding, dessertkoekjes, taarten voor huwelijk en verjaardagen, broden,... Hier staan ze open voor niuwe dingen. Ook de opvolging van de patron is er. Jan en ik hebben hier mooi werk kunnen doen. Jan maakte verschillende koekjes met plaatselijke grondstoffen. Ook de testen om deze te bakken in de bandoven waar zeer goed. Volgende week gaat hij samen met de werknemers een echte productie doen. Alle recepten werden op werkfisches gezet. Ook voor mij was het leuk te zien dat de manier waarop ik de croissantsen de chocolade koeken maakte nadien goed opgevolg worden. Ook de broden, we hebben een soort gemaakt met zemelen van maïs. Een lekker broodje met gele kruim.
Zo zijn ook wij weer een ervaring rijker. Twee Afrikaanse bazen, twee verschillende doelstellingen. Ook twee verschillende manieren om met personeel om te gaan. In de koekjesfabriek is er een werknemer die er al 35 jaar werkt. Zijn kinderen hebben de mogelijkheid gehad om te studeren. Eén van zijn kinderen is dokter, een andere rechter, nog een andere rijkswacht. Narmaal kunnen mensen amper eten kopen met hun loon. Hier krijgen de mensen de kans om hun kinderen te laten studeren. Ook de patron is fier dat zijn kinderen het zo ver gebracht hebben. De andere werknemers werken er ook al lang. Ze zijn fier om hier te kunnen werken. Daarom was het dan ook leuk om gisteren de attseten te kunnen uitdelen. De patron met haar dochters die de zaak leiden stonden er dan ook op om de plechtigheid in het bedrijf te houden. Iedereen werd afgeroepen en kreeg het attest. Nadien werd er gedronken. De patron dankte dan ook Ex-Change voor de kans die ze kreeg om haar bedrijf te verbeteren. Ze dankte ook ons en hoopte dat we volgend jaar terug zouden komen. Daarvoor is zeker ruimte. Er is een enomrme honger om betere en meer producten te maken.
Jan en Geert werken dus volgende week verder. Ze zullen elke dag een verslagje en een paar fotos doorsturen. Zo kan je ook hun verslag verder volgen via deze blog.
Het leven is genieten van kleine dingen. Het leven is kunnen geven. Het leven is zien hoe andere genieten. Het leven is ervaring delen. In Afrika ondek je zo te leven.
Vandaag krijg ik ( Jan) de eer om de blog te schrijven voorGuido.
Gisteren avond zijn we naar het kantoor van Brussels Airlines geweest om onze stoeltjes te reserveren.Guido vertrek nu zondag en wij pas volgende week.
Ook hebben we opnieuw een planning opgemaakt voor de komende week, tenminste dat was de bedoeling. Alleen is hier blijkbaar moeilijk om iets af te spreken. Geert vertrekt zondag morgen met de grote patron naar twee bakkerijen in het zuiden nl. Koudougou. Hij zal daar advies geven. Om 5h30 vertrekken en maandag in de loop van de dag terug.
Daarna werden we bij Noël en Manjaverwacht. Dit zijn de contactpersonen voor Ex-Change. Een avond die voorbij vloog, een gezellige babbel bij een heerlijk Belgisch maal: biefstuk-friet , een pintje van MAES, meer moet dat niet zijn.
Zaterdag 28 juli, om 10uur zijn wij alle drie naar Sodipal gegaan , waar ik de hele week actief ben geweest. Leuk te horen dat gemaakte producten al uitverkocht waren en gesmaakt werden door de klanten. Vandaag werden de recepten op fiches gezet. De motivatie, belangstelling zijn hier zeer groot.
Deze namiddag worden we uigenodigd bij hen. Ze stonder erop dat we met hen samen eten.
Opnieuw is het hier prachtig weer. Guido en Geert hebben bij een plaatselijke kleermaker hemden besteld. Deze zijn ze nu aan het maken ( waarvan een foto) 7000 Bukinese frank, ongeveer 13. Het is ook leuk om de plaatselijke bevolking iets te laten verdienen. Een atelier met een 8 tal mannen en vrouwen die kleren op maat maken. Dit geeft dan ook een meerwaarde aan deze aankoop.
Jan wacht op de goedkeuring van mijn vrouwtje. ( geschreven door Guido)
Na een zeer warme dag gisteren, zeker 42°C in de schaduw, brak er deze nacht een hevig onweer los. Emmers water, bliksem en donder. Resultaat, niet veel geslapen Deze morgen was het opnieuw zalig weer. Geert vertrok opnieuw naar de bakkerij, hij ging vandaag het assortiment uitbreiden. Jan ging zich bezighouden met het maken van decoratie voor de taarten Ik zal ook het assoriment brood uitbreiden. Ook werden er attesten gemaakt om morgen uit te delen. Opnieuw zie je de dankbaarheid van deze mensen. Ook Jan die nu de eerste maal deze ervaring mag delen is in de volle overtuiging dat dit werk resultaat heeft. Leuk om hier jongeren een beroep aan te leren. Opnieuw het bewijs dat het werk van Ex-Change zijn doelstelling bereikt.
Vadaag zijn Jan en ik opleiding gaan geven bij Zoundi Simone. Jan heeft zijn koekjes proberen bakken in de bandoven. Samen met de bakkers hebben ze een paar testen gedaan. Na de derde test was het resultaat goed. Nu kunnen ze een grote hoeveelheid maken en deze bakken in de bandoven. Iedereen is hier super tevreden. Ik heb een briochedeeg en de gerezen bladerdeeg gemaakt. Opnieuw iedereen gemotiveerd. Met het briochedeeg maakten we crémemastellen, brioches, konijnen, gozetten met confituur. Croissants met het gerezenbladerdeeg. Dit was niet eenvoudig in deze warmte, 45° in de bakkerij Het resultaat was goed. Zeker de brioches vielen in de smaak. Geert was vandaag opnieuw in de andere bakkerij. Opnieuw opleiding stokbrood. Het was voor hem niet eenvoudig om hen oude gewoonten af te leren. Het resultaat was zeer goed. Zowel voor Geert als voor de werknemers was dit leuk. Geert blonk dan ook . Gisteren avond zijn we samen met Marc, een slager die hier al 13 jaar werkt iets gaan drinken. voor hem leuk om nog eens met Belgen te praten in zijn sappig West Vlaams. Voor ons een leuke avond.
Het is nu 8 uur. Deze nacht in de bakkerij geweest, deze bakkerij is nog maar een maand open. Een hele jonge ploeg. Ik heb daar de volledige bereiding gevolgd. Hier en daar wat gewijzigd. Bij het terugkeren naar het Hotel stonden hier rijen vrachtwagens stil. De weg gaat naar Niger. Eenmaal donker is de weg afgesloten. Dit uit veiligheid. Ze waren zeer dankbaar. Ondertussen ook Geert en Jan gehoord. Bij Jan is het ook zeer goed verlopen. Alleen moet hij de suikerhoeveelheid aanpassen. Onze recepten zijn te zoet. Voor de rest niet dan goede reactie. Geert had wat problemen met de kwaliteit van de bloem. Maar voor de rest verloopt ook zijn werk zeer goed. Nu ontbijt en de terugweg naar Ouagadougou.
Vandaag splitsen onze wegen. Geert zal starten met een opleidng stokbroden in Ouagadougou. Jan zal dessertkoekjes leren maken en ik vertrek met de baas naar drie bakkerijen. 400 km rijden. Lange rechte banen, en toch een zevental vrachtwagen gezien die in de gracht gereden waren. Meestal overladen en afgedankte vanuit Europa. Ook langs de weg veel dorpjes gezien met hutten. Bij de eesrte twee bakkeijen was her-t vooral een paar tips geven. De laatste in Fada zal ik deze nacht een korten opleiding geven. Morgen kunnen we dan samen de ervaring delen en bespreken.
Na een vlucht via Bamako naar Burkina Faso zijn we om 22 uur plaatselijke tijd geland. Een verschil van twee uur met België. Zoals gepland stond men ons op te wachten aan de luchthaven. Met de auto naar ons verblijf. het zelfde dan twee jaar geleden. Jammer, alleen frisdrank in de frigo. En wij hadden zo een trek in een frisse pint. Na nog wat napraten zijn we rond 0h 30 gaan slapen. De wekker gezet op 7 uur. Het ontbijt werd klaargemaakt door Amidou, ook vorige keer was hij mijn privè kok. Vandaag was het vooral kennismaken met de twee bedrijven.In de voormiddag de bakkerij. Met de baas het programma opgesteld. Geert gaat zich de eerste dagen vooral bezig houden met de bakkerij in Ouagadougou. Ik ga samen met de baas naar drie ander bakkerijen. Dit met één nacht slapen in een hotel. Woensdag morgen kom ik dan opnieuw naar Ougadougou. Donderdag tot vrijdag opnieuw naar een andere bakkerij 120 km ver. Hier is dat wel een drietal uren rijden. In de namiddeg zijn we naar de koekjesbakkerij geweest. Daar zal jan zich kunnen uitleven. Twee jonge bakkers zullen opleiding krijgen. Jan ziet het helemaal zitten. Er zijn daar dan ook veel mogelijkheden.
Koffers pakken en zondag opnieuw naar Afrika, Burkina Faso.
Zondag vertrek ik opnieuw naar Afrika, deze keer niet alleen. Samen met Jan Vanderghote, TA van de hotelschool Gent en Geert Waignein, leraar ter Groene Poorte. We zullen daar via Ex Change opleiding geven in twee bedrijven. Dit is de tweede keer dat ik naar Burkina ga. De eerste ervaring was zeer goed, alleen was er niet genoeg opvolging. Ook zijn er nadien onrusten geweest in Burkina. En dit voor een land waar het anders rustig was.
April 2011
De opstand in Burkina Faso tegen het regime van president Blaise Compaoré heeft zich vandaag uitgebreid naar een vierde stad. Ook besloot de politie zich aan te sluiten bij de muiterij, die eerder door het leger werd ingezet.
In de stad Kaya trokken vandaag militairen en agenten de straat op en vuurden schoten af in de lucht. Ook werd een huis van een legercommandant in brand gestoken en een woning van een andere functionaris geplunderd.
Het is al sinds afgelopen donderdag onrustig in het West-Afrikaanse land. De opstand begon met een enorme betoging in hoofdstad Ouagadougou.
Duizenden mensen trokken de straat op. Daarna kantte eveneens de presidentiële garde zich tegen het regime. In de daaropvolgende dagen kwam het ook in Po en Tekodogo tot onlusten.
De 60-jarige Compaoré greep in 1987 de macht. Enkele jaren later werd het land een democratie, maar in de praktijk laat de president niet veel vrijheden toe.
Verbeteren van de producten, aanleren van de basistechnieken, Informatie overhet waarom, hygiëne, organisatie en verruimen van assortiment. Advies bij aankoop nieuw materiaal
Werkwijze:
Eerste dag observatie van de productie en de recepten, werkwijze en hygiëne
Vaststelling:
Gebrek aan kennis van het waarom men handelingen doet. Vb: het afwegen van producten, tijd van het kneden, vastheid van het deeg, rusttijden van het deeg, afdekken van het deeg en het verwerken.
Aanpak van de opleiding:
a.Basis
Door voorbeelden te nemen uit de productie en deze aan te tonen. Hen wijzen op de oorzaken van deze fouten begrepen ze waarom men handelingen anders moet doen. Het voorbeeld van het gewicht van het brood, door aankoop van een weegschaal kon ik hen laten zien welk verschil er was tussen het ene brood en het andere. 400 g en 600 g. Heelwat broden wogen teveel, dit is verlies. Door af tewegen heb je steeds het zelfde gewicht en kan je beter berekenen hoeveel broden je kan maken uit 50 kg bloem. Ook het verkorsten van het deeg kon met een kleine ingreep die geen geld kost vemeden worden. Door gebruik te maken van de lege bloemzakken werden de degen afgedekt. Ook werden 2 hoezen gemaakt om over de ovenkarren te trekken.Hierdoor kregen de producten een mooiere kleur en scheurde het brood minder. Ook dit konden ze zelf vaststellen. De recepten werden uitgeschrevenzo kon ierdereen ze begrijpen. Het heeft wel wat tijd gekost om dan ook rekening te houden met deze hoeveelheden. Vooral het water was voor hen moeilijk te vatten. Door samen met hen in de productie te staan kon ik indien nodig bijsturen. Ook uit de manier van werken kon je na enige tijd ziijn dat ze de handelingen overnamen. Dit was dan ook de reden waarom in samen met hen werkte. Ook het regelmatig schoonmaken maken van de tafel of het op plaats leggen van materiaal konden ze leren uit mijn handelingen. Ik heb natuurlijk ook rekening gehouden met de vraag van de klanten. De tradities van hun brood heb ik behouden. Bij de nieuwe soorten heb ik aanpassingen gedaan.
b.Verruimen assortiment
Uit de basis van hun degen heb ik door kleine wijzigingen aan het recept vooral aanpassing van de hoeveelheid water, heb ik hen laten zijn dat je producten luchtiger zijn en krokanter. Voor hen was het een grote aanpassing om te werken met degen die soepelder zijn. Met deze degen werden een ander soort stokbrood gemaakt met insnijdingen zodanig dat de klant het verschil merkte. Ook met het sandwiches deeg heb ik op deze manier gewerkt. Een andere vorm en andere naam. Naast deze twee produckten ook vleesbroodjes, ananasbegniets en crèmekoeken. Hier was het vooral kijken naar de hoeveel. Omdat deze producten duurder waren zullen ze door een beperkt cliënteel aangekocht worden. Deze productenwerden dan ook voorgesteld aan hotels en andere winkels. Ook de verkopers werden op de hoogte gebracht van de nieuwe producten en op welke manier ze deze moeten aanprijzen aan de klanten.De dag nadien werden ze dan ook in beperkte hoeveelheden besteld. Misschien een aanzet om nog andere variaties te maken.
Investering
Er werd ook mijn advies gevraagd over mogelijke investeringen. Oven en ander materiaal. Omdat de bakkerij nu op het maximun van zijn cappacuteiten werkt en de oven niet meer goed functioneerd is het noodzakelijk om deze investeringen zo snel mogelijk te laten gebeuren.
a.Oven:
Er werden 2 prijsoffertes getoond, Één van de technieker die de herstellingen doen in de bakkerij en een offrte van de zelfde oven bij een ander leverancier. Het verschil vas ongeveer 2500. Doordat de technieker ook een garantie gaf bij de montage leek dit mijn het beste voorstel. Maar de garantie bij transport moest ook toegevoegd worden. Hier werd een akoord bereikt tussen de Zusters en de technieker.
b.Verdeelmachine en klopper-mengelaar
Ik gaf hen ook het advies om een verdeelmachine aan te kopen. Dit om het werk gelijkmatiger en sneller te laten gebeuren. Ikzelf ga uitkijken naar prijzen en deze doorsturen naar Melanie. We volgen dit samen op. Ook vnaar de klopper-mengelaar zal uitgekeken worden. Dit omdat de bakkerij ook graag Cakes en andere koekejes zou willen maken. Ook hier zal ik de nodige informatie over doorsturen.
Opvolging van dit project
Door de aankoop van het nieuwe materiaal vind ik het nodig dat er een opvoling komt. Vooral het leren werken met het nieuwe materiaal zal een aanpassing vragen van de werk organisatie. Daarom zou het goed zijn dat ik opnieuw naar de bakkerij ga eenmaal al het materiaal is aangekomen. Ook dan pas zal ik kunnen overgaan tot het aanleren van hygiëne. De bakkerij moet dan ook een beetje heringericht worden. Toestellen die niet meer fuctionenren moeten verwijderd worden. Dit zal ruimte geven om alles wat ordelijker te plaatsen en te houden.
Eindconclusie
Dit was voor mij een geslaagd project. Dit dank zij Melanie die door de zusters werd aangesteld om het beter functioneren van de bakkerij en deze aanvraag bij EX-Change heeft ingediend. Ik ga er vanuit dat zij dit de twee maanden dat ze nog werkt voor de zuster zal opvolgen en ook de aankoop van het nieuwmateriaal zal opvolgen. Dit project moet dan ook verder gaan om de kans tot slagen te vergroten. Ik ben dan ook bereid om dit zelf verder af te werken.
Vandaag dacht ik aan uitslapen. Maar opnieuw om 6 uur wakker door de klokken, om 6h30 werd er op de deur geklopt, men bracht mij zoals iedere morgen een emmer warm water. Ja hier had ik twee weken geen douche. Je moet je behelpen met twee emmers. In de voormiddag zijn we nog naar de bakkerij geweest. Nog van iedereen afscheid genomen. Ik kan je zeggen dat dit toch even slikken was. Net zoals bij mijn aankomst opnieuw de verlangen in die ogen van je komt toch nog terug. Toen ik in de auto stapte stond iedereen aan de poort om uit te wuiven. Echt een aandoenlijk zicht.
De weg van Gitega naar Bujumbura is prachtig, net Zwitserland of Oosterijk, maar dan zonder sneeuw. Prachtige bergen en heuvels, mooie verzichten. Op sommige plaatsen zeer veel landbouw. Op deze plaatsen staan de kraampjes met verschillende soorten groenten en fruit. Veel mensen van en naar Bujumbura stoppen daar om inkopen te doen. Zelfs gezien dat een taxi achteraan volgeladen was met groenten en fruit. Hoe korter je bij Bujumbura kwam hoe warmer, Bujumbura ligt dan ook in een dal. We vertrokken bij een temperatuur van 24°C, in Bujumbura was het 34°C. Om 13h30 zijn we aangekomen. Ik had dezelfde kamer als bij mijn aankomst. Na de lunch nog een paar dingen gekocht en dan een bezoek gebracht aan het Gasthous waar ik vorige keer verbleef. Daar een babbel gedaan met Caroline die ik kende van de vorige missie in Bujumbura. Melanie was ondertussen met vrienden naar het meer. Ook ik heb de zonsondergang aan het meer kunnen beleven. Als laatste avond had dit een symbolische waarde. Om de avond af te sluiten zijn we naar een Ethiopisch restaurant gegaan. Een soort pannekoek met een desemdeeg gemaakt met verscverschillende soorten vlees en groenten er op. Je moet dan een suk van die pannekoek afscheuren en met je handen daar het vlees of de groenten mee nemen. Was echt lekker. Om 21h30 lag ik in mijn bed. Morgen nog een dagje Bujumbura en dan om 19h55 het vliegtuig richting Brussel. Daar kom ik aan om 7h15. Dit met het verlangen om opnieuw de familie te zien.
Zoals elke morgen ben ik opgestaan om 6h30, ontbijt samen met de zusters en dan naar de bakkerij. Tussen het werk door was iedereen bezig met de voorbereiding van het feest. Zuster Katrien had twee geitebouten gekocht om te versnijden in bronchette. De woonplaats van de zusters werd leeggemaakt. Vandaag waren er opnieuw bestellingen van worstebroodjes, brioches en koeken met crème. Ook het voltarwebrood verkoopt goed. Om 16 uur was iedereen klaar. De zusters hadden ekele mensen uigenodigd zoals de Zuster econom, de Vlaamse broeder van liefde samen met zijn collega, de directrice de school die we bezocht hadden. Het feest werd gestart met een gebed en een lied. Nadien mocht ik de prijs van het beste stokbrood uitreiken. Toevalig de laatst bijgekomen bakker. De getuigschriften werden uitgereikt en er werd een groepsfoto genomen. Dan volgden er enkele dankwoorden van Zuster Carini en zuster ecomon. Nadien heb ik even het woord genomen om iedereen te danken maar ook te zeggen dat ze nu moeten blijven werken zoals ik hen aangeleerd heb. Ook de chef bakker nam het woord om mij te bedanken en te zeggen dat ze veel geleerd hadden. Ook wou hij dat ik terug kwam en dat ik dan zou merken dat ze het nog alijtijd deden op deze manier. Nadien werd er gezongen en gedanst, De zusters speelden tamboerijn en dansten, ook zij kunnen feesten. Erwerden geitenbronchette opgediend en bananenfrieten. Het waren de zusters die de bakkers bedienden. Er werd niet naar een pint gekeken. Later op de avond ben ik dan met Melanie nog iets gaan drinken met de mensen die ik hier heb leren kennen. Na deze geslaagde dag kon ik gaan slapen. Morgen valies inpakken, nog even naar de bakkerij en dan richting Bujumbura.
Stilaan kan ik beginnen met mijn eindverslag, morgen de laatste dag. We hebben een feestje georganiseerd na het werk, geitebronchette met bananenfrieten. Dit is hier een specialiteit. Iedereen zal een getuigschrift ontvangen en de prijs van het mooiste stokbrood zal worden uitgereikt. We hebben samen met de Zusters al een evaluatie gemaakt. Ze waren zeer tevreden. Voor ik aankwam dachten ze dat ik een opleiding zou geven en voor de rest niets zou doen. Maar omdat ik meewerkte met de groep was de motivatie groter. Iedereen wou het doen zoals ik, ook de snelheid. Tussen twee degen in toonde ik iets nieuw en dat vonden ze ook leerrijk. Bij alles wat ik zei werd er ook meteen actie ondernomen. Al de recepten werden duidelijk opgeschreven, er werd een weegschaal aangekocht, er werden hoezen gemaakt tegen het verkorsten,... Ook merkten ze zelf dat de producten gelijker en mooier waren. Ook was er de wedstrijd voor het mooiste stokbrood. Leuk om te zien toen deze broden uit de oven kwamen, iedereen rond de ovenkar om te kijken naar het resultaat. Ook was iedereen opnieuw gekleed in zijn blauwe schort, de thirts waren in de was. Morgen wou iedereen in het wit zijn voor de uitreiking van de getuigschriften.In de namiddag was het vooral berekenen van de prijzen en recepten. Geen eenvoudige opdracht, ik moet Melanie bewonderen met wat een geduld ze dit aanpakt. Om 18h30 hadden we afspraak met Noël. Hij moest uitleg geven over zijn offerte van de oven. Na een vergadering van meer dan een uur is er besloten de er een nieuwe oven zal aangekocht worden via Noël en dat er ook een verdeelmachine en een klopper-mengmachine zal aangekocht worden. Dit is ook het sein dat ik hier zal terugkomen zodra alles is aangekomen. Voor de zusters, en de bakkeij is dit een belangrijke beslissing. Ik hoop dat de alles nu snel gaat gebeuren en dat ik hier kan terugkeren om hen te leren werken met het nieuwe materiaal. Stilaan begin ik ook door te hebben hoe je in Africa zoiets moet aanpakken. Natuurijk heb je altijd de steun nodig van de verantwoordelijken. En hier waren Melanie en de Zusters een grote hulp. Als ik terug thuis ben zal ik de eerste dagen moeten onwennen van het kerkmuziek in de bakkerij, ook al bezorgde dit een serene sfeer . Neen 14 dagen leven samen met Zusters is echt niet zo saai, we hebben veel plezier gehad en deze 14 dagen zijn snel voorbij gegaan. Morgen de laaste dag in de bakkerij. Ik ga ook nog een koekjesbakkerij bezoeken daar maken slotzusters verschillende soorten koekjes. morgen laatste verslag vanuit de bakkerij.
Deze keer de kerkklokken niet gehoord J. Stilaan kruipt deze missie naar zijn einde. Zoals ik Kenya heb ik ook hier het gevoel dat deze missie iets zal opleveren. Deze voormiddag vooral gelet op de opvolging, deze namiddag hen geleerd hoe je een cake kan maken. Om 14 uur de vergadering. Eerst begonnen met te vertellen hoe de opleiding is verlopen, nadien de pijnpunten opgesomd. Ook uitleg gegeven waarom de investeringen zo belangrijk zijn. Iedereen was het eens dat deze investeringen moeten gebeuren. De enige hinderpaal, de prijs van Noël, de technieker die nu de herstellingen komt doen is 2500 meer dan een andere leverancier voor de zelfde oven. Morgen zitten we hierover samen met Noël. En dan worden er knopen doorgehakt. Het was ook de eesrte dag dat ik gedaan had voor het danker werd. Na het werk nog een school gaan bezoeken. 800 meisjes op internaat Op de foto zie je hoe men daar eten klaar maakt. In de school kweekt met eigen groenten. Ook ananas en bananen. Morgen vroeg geef ik de evaluatie van wat ik vandaag zag, hier en daar toch nog een opmerking. Morgen is het ook de wedstrijd van het mooiste stokbrood. Deze avond zijn we vis gaan eten. Na elke dag erwtjes met wortelen was dit eens wat anders. Ik heb thuis al laten weten dat de eerste 14 dagen geen erwtjes op tafel komen.
Vandaag een super lange werkdag. Om 8 uur in de bakkerij, daar heel de productie gevolgd en mee gewerkt. De opvolging van de opleiding verloopt zeer goed, dit dank zij de zusters die ook helpen. Zoals ik zei, zuster Katrien was bezig met het maken van de hoes die het verkorsten tegen gaat. Zuster Carini vertelde dat ze om 24 uur nog aan het naaien was. Deze namiddag hebben we ze dan ook niet veel gezien. Deze avond hebben Melanie, zuster Carini en ik besproken hoe we het morgen gaan aanpakken. De twee offertes naast elkaar gelegd en bekeken. Het gaat hier over een oven, ze willen de zelfde oven zoals ze nu hebben dan kunnen ze ook nog de zelfde karren gebruiken. De ene leverancier is 2500 goedkoper dan de andere. Maar ik gaf hen ook de raad te kijken naar de service na verkoop. Ook raad ik hen aan om een verdeler te kopen. Dus voer genoeg om te bespreken morgen.Om 20h30 hebben we de bakkeij verlaten, nadien zijn we nog een brochette gaan eten met banaanfrieten en een frisse pint. En verder zitten praten wat het beste zou zijn voor de bakkerij. Melanie en ik zijn het over eens dat de investering moet doorgaan. Ik zelf heb dan ook gezegd dat bij aankoop van de nieuwe oven en andere materiaal er opnieuw een project moet ingediend worden om hen verder te helpen. Zo kan heel dit avontuur slaagkansen hebben. Zeker dat hier jongeren worden opgeleid die nadien verder hun weg kunnen maken. Het was een zware dag, niet het werken maar het denken en overleggen. Zeker hier in afrika neemt dit heel wat tijd in beslag. het gaat dan ook over veel geld. En toch leuk indien dit navolging zou hebben. Om 23 uur lag ik dan ik mijn bed. Morgen vroeg om 6h30 opstaan.
Al een week voorbij, nog 5 dagen, zaterdag vertrek ik opnieuw naar Bujumbura, zondagavond om 19h via Kenya naar Brussel. Dus nog 5 dagen om te kijken of ze nu doen wat ik hen geleerd heb. En ik denk dat het zal lukken. Je ziet nu al dat ze de producten maken en verkopen. Woensdag heb ik ook een belangrijke meeting. Samen met Melanie en de zuster verantwoordelijk voor de investeringen en Zuster Carini die verantwoordelijk is voor de bakkerij en de opleiding. Ik ga hier vooral pleiten voor modernisering en Hygiëne. De bakkerij zit aan hetmax. van zijn kunnen. De oven is aan vervanging toe, en er zou minstens een verdeelmachine moeten bij komen. Op dezeinvesteringen wacht men al drie jaar. Melanie wil dat ik dan ook ondersteuning en advies geeft. Blijkbaar wachten ze op mijn komst om knopen door te hakken. Vandaag was er een stroom onderbreking van 30 minuten. Tijdens de zomer valt dit meerdere keren per dag voor. Daarom zou het goed zijn dat ze een oven met mazout nemen in plaats van met electriciteit. Een oven met mazout heeft minder electriciteit nodig en bij stroomonderbreking kan een alternator de panne opvangen. We hebben ook hoezen gemaakt om over de karren te trekken om de degen niet te laten verkorsten. Dit met lege broodzakken, hier zijn deze gemaakt van een soort plasiek. Zuster Katrien was deze nog verder aan het afwerken. Ze wilden ook cakes leren bakken, dit hebben we dan ook gedaan. Ananas cakes. Een recept uit ons boek De handleiding voor banket(bakker). Tijdens de dag heb ik hier en daar toch nog een opmerking moeten geven, vooral bij het afmeten van het water en de kneedtijd. Maar voor de rest volgen ze goed de gegeven instructies op.
Ook morgen zal dit opnieuw mijn taak zijn. Als foto nog een foto bij de tamboers, precies koningen, ik en mijn 4 zusters
Vandaag rustdag, om 9 uur naar de mis. De kerk zat vol, vele jonge mensen. Deze keer echt een Afrikaanse mis kunnen zien. Muziek, dans, de afrikaanse sfeer. Nadie met de zusters een Belgische broeder van Liefde bezocht, is van Sint Niklaas. Het is zijn eerste missie in Burundi, voordien was hij in Rwanda en Congo. Hij is hier begonnen met psychotherapie. Een instellingen waar een 20 tal mensen kunnen verblijven maar ook op consultatie komen. Deze middag zorgde zuster katrien voor een buffet, kip met sla, frieten of rijst, tomaten, uien en erwtjes. In de namiddag hebben we een spetterende attracties gezien met tamboerijnen. In een dorpje in de bergen, traditionele huizen en klederdracht. Morgen opnieuw werkdag. Deze avond eet ik samen met de zusters van mijn verblijfplaats. Morgen opnieuw werkdag. Nu vooral kijken of ze alles goed opvolgen. Ik ga ook een andere soort bloem testen. Het begint hier opnieuw te onweren en fel te regenen.
Misschien goed te vertellen hoe deze bakkerij is ontstaan. Tijdens en na de onrusten tot 2005 werden alle zusters en andere religieuzen uit de scholen of hospitalen gezet die eigendom waren van de staat. Hierdoor verloren vele zuster hun werk en inkomen. De bakkerij Centrale in Gitega stond te koop, de zusters vonden het een goed idee deze te kopen en er brood te maken, dit werd een succes. De 4 zusters werken er van 5 uur tot 20 uur. Omdat er steeds meer werk was werden jongeren aangenomen. Nu werken er een 12 tal in de bakkerij en 4 voor de verkoop. Deze werden door de zusters die zelf geen kennis hadden opgeleid. Altijd is er een zuster in de korte nabijheid. Toen Melanie aankwam stelde ze vast dat hier kennis ontbrak, ze wou zowel de zusters als de jongeren een opleiding geven. Zo kwam ze in contact met Ex-Change. De jongeren krijgen na de opleiding een attsest dat ze kunnen gebruiken indien ze van werk veranderen. Ook is er gedacht aan vernieuwing van de bakkerij, ook hier zal ik hen advies geven. Omdat ook hier Europese steun is ( Melanie) heeft ook dit project meer kans tot opvolging en slaagkansen. Dit merk je nu al aan de werkmethode. Onmiddellijk de producten aan de hotels voorstellen, promotie maken in de winkel,...
Zoals gezegd deze morgen begon ik om 10 uur. Op zaterdag maken ze dubbele productie, de bakkerij sluit op zondag maar de winkel is open. Stel je voor 40 zakken van 25 kg bloem verwerken, 1000 kg. En dat met een kneder en de rest met de hand. Omdat er vraag was naar de zwitsersekoeken, de worstenbroodjes, brioches en stokbrood op de nieuwe manier werden deze ook gemaakt. Zelfs gisteren na een zware werkdag hebben ze nog het stokbrood gemaakt op de nieuwe manier. Aan motivatie ontbreekt het zeker niet. Dus vandaag opnieuw een zware werkdag, tot 20 uur. Tijdens het werk was het ook vooral er op letten dat ze deden wat ik hen gezegd had. Brood en deeg afdekken, afwegen, juiste kneedtijd,... Dan heb ik samen gegeten met de zusters waar ik verblijf. Een geanimeerde avond van een babbel en ook... gebed. Ook zij drinken een glas wijn en ik een frisse pint. Leuk om ook deze mensen te horen. Ook hier in Burundi is er veranderandering. Om 10 uur bedtijd.
Morgen zondag, rustdag.Ik heb afspraak met de zusters van de bakkerij in de kerk om 9 uur. Na de mis ( van 2 uur) bezoeken we een instelling waar een Vlaamse pater werkt, dat verhaal doe ik morgen.
Een korte nacht, na het ontbijt om 8h15 in de bakkerij, de laatse dag opleiding vannieuwe producten. Worstebroodjes, ananaskoeken beignets. Het was beignets dag, 50 kg bloem verwerken in 1200 stuks, deze werden allemaal met de hand gesneden ( fotos volgen), met dat deeg maakte ik dan ook de ananasbeignets, een product dat hier heel goed verkoopt.De dag voordien getoond hoe men confituur maakte van ananas. Zuster Katrien maakte dan het gehakt klaar, peterselie, selder, uien, look, broodkruim en kruiden. Alles goed gemend en dat gebruikte we voor de worstenbroodjes. We gebruikte het stokbrooddeeg als deeg. Nadien opnieuw de productie van de dag. Bij het gewone brood had ik hen gezegd dit af te wegen, normaal deden ze dit op het zicht. Ik vroeg aan één van de zusters om mij een stuk deeg af te snijden die zij gebruikte voor de grote broden. Ik woog dit stuk en kwam uit op 1 kg, dus woog ik alle stukken 1 kg, Ik zag dat iedereen naar iedereen keek, er kwam een andere zuster en zei dat het te groot was, dus ik opnieuw een stuk op de weegschaal, 900 g. Opnieuw alle stukken afgewogen, bij het vormen zag ik dat er er telkens een stukje af knepen. Dat was wel even slikken, samen met Melanie legden we dan uit waarom het belangrijk was dat ze alijd het zelfde afwogen.Dit was voor hen moeilijk te begrijpen. s Middags een burundese specialiteit gegeten, een mengsel van bananen, tomaten, een soort prei en uien, dit met gehaktballetjes en rijst..
Opnieuw was het een lange werkdag, Om 19h30 konden we vertrekken, Wat heel goed is aan deze opleiding is dat Melanie er steeds bij is. Melanie is vanuit Frankrijk aangesteld om hier twee jaar de zusters te begeleiden.
Vandaag was het weer heel goed, gelukkig, zeker dat het de dagen voordien fel regende. Toch is het klimaat hier goed, niet echt warm, 25°C en s nachts een 18°C. Gitega waar ik verblijf is geen groot stad.
Gitega (vroeger Kitega) is een stad in het centaal- Afrikaanse Burundi en de hoofdstad van degelijknamige provincie. Met 46.900 inwoners (2005) is het de tweede stad van het land.
Gitega ligt op 120 kilometer ten oosten van Bujumbura op ongeveer 1725 meter hoogte, aan de rivier de Luvironza(zijzivier van de Nijl). In maart 2007 verklaarde president Pierre Nkurunzizia het plan de hoofdstad te willen verplaatsen vanBujumbura naar Gitega vanwege de meer centrale ligging in het land.
Gitega is een belangrijk handelscentrum en wegenknooppunt. Tevens vormt Gitega een aartsbisdom. Er bevinden zich ook verschillende Kayenda-heiligdommen, alsook het Nationaal Museum. De ibwam(adellijk hof) zetelt ook in Gitega. Tot het uitbreken van een etnisch conflict in 1972 vormde Gitega ook de zetel van de Tutsi- Batusikoningen.
Morgen zaterdag, tusseen 8 en 10 uur moet iedereen werken voor de staat, of beter dan doen ze niets, ik start da ook maar om 10 uur in de bakkerij.
