26 april,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Stilaan kan ik beginnen met mijn eindverslag, morgen de laatste dag. We hebben een feestje georganiseerd na het werk, geitebronchette met bananenfrieten. Dit is hier een specialiteit. Iedereen zal een getuigschrift ontvangen en de prijs van het mooiste stokbrood zal worden uitgereikt. We hebben samen met de Zusters al een evaluatie gemaakt. Ze waren zeer tevreden. Voor ik aankwam dachten ze dat ik een opleiding zou geven en voor de rest niets zou doen. Maar omdat ik meewerkte met de groep was de motivatie groter. Iedereen wou het doen zoals ik, ook de snelheid. Tussen twee degen in toonde ik iets nieuw en dat vonden ze ook leerrijk. Bij alles wat ik zei werd er ook meteen actie ondernomen. Al de recepten werden duidelijk opgeschreven, er werd een weegschaal aangekocht, er werden hoezen gemaakt tegen het verkorsten,... Ook merkten ze zelf dat de producten gelijker en mooier waren. Ook was er de wedstrijd voor het mooiste stokbrood. Leuk om te zien toen deze broden uit de oven kwamen, iedereen rond de ovenkar om te kijken naar het resultaat. Ook was iedereen opnieuw gekleed in zijn blauwe schort, de thirts waren in de was. Morgen wou iedereen in het wit zijn voor de uitreiking van de getuigschriften.In de namiddag was het vooral berekenen van de prijzen en recepten. Geen eenvoudige opdracht, ik moet Melanie bewonderen met wat een geduld ze dit aanpakt. Om 18h30 hadden we afspraak met Noël. Hij moest uitleg geven over zijn offerte van de oven. Na een vergadering van meer dan een uur is er besloten de er een nieuwe oven zal aangekocht worden via Noël en dat er ook een verdeelmachine en een klopper-mengmachine zal aangekocht worden. Dit is ook het sein dat ik hier zal terugkomen zodra alles is aangekomen. Voor de zusters, en de bakkeij is dit een belangrijke beslissing. Ik hoop dat de alles nu snel gaat gebeuren en dat ik hier kan terugkeren om hen te leren werken met het nieuwe materiaal. Stilaan begin ik ook door te hebben hoe je in Africa zoiets moet aanpakken. Natuurijk heb je altijd de steun nodig van de verantwoordelijken. En hier waren Melanie en de Zusters een grote hulp. Als ik terug thuis ben zal ik de eerste dagen moeten onwennen van het kerkmuziek in de bakkerij, ook al bezorgde dit een serene sfeer . Neen 14 dagen leven samen met Zusters is echt niet zo saai, we hebben veel plezier gehad en deze 14 dagen zijn snel voorbij gegaan. Morgen de laaste dag in de bakkerij. Ik ga ook nog een koekjesbakkerij bezoeken daar maken slotzusters verschillende soorten koekjes.
morgen laatste verslag vanuit de bakkerij.