Buiten is het herfst,het stormt, mijn mooie walnoot mept als een boze boomman met zijn takken op de grond, de pruimen vliegen je om de oren. In de kas is het lekker behaaglijk, lekker met een kopje thee op het muurtje zitten. Eindelijk een beetje rust na alle drukte van de zomer, het ene feest na de andere, veel kleintjes te logeren, en tussendoor de tuin proberen bij te houden. De kas heeft het geweldig gedaan, ik geef toe hij lekt een beetje op een plek waar Lie er echt niets meer aan kan doen, maar we hebben van een nood een deugd gemaakt, en daar de waterminnende planten onder gezet. In het voorjaar was ik erg bang dat de aarde die ik had gekregen vervuild was. Mijn buurman had het van een berg afgeschept die weer was ontstaan door het uitdiepen van de bronstroompjes hier in de omgeving. Mijn alarmbellen waren gaan rinkelen toen ik dat hoorde, een beetje laat dat wel, de aarde zat al in de kas. Uit het boekje biologisch tuinieren in de kas van de Fam. Abraham had ik een test gehaald en gedaan. je doet die test met tomatenzaad, dat zaai je in twee bakjes, bij één bakje doe je er een eetlepel houtskool bij. Als de plantje twee stevige blaadjes hebben geef je geen water meer; als het bakje zonder houtskool er slechter uit gaat zien dan die met houtskool is de aarde waarschijnlijk vervuild. Zo gezegd en gedaan...gelukkig: bij mij was er geen vuiltje aan de lucht! Eindelijk mochten de plantjes de potjes uit en de grond in!
De tomaten hebben het geweldig gedaan, en ook over de paprika`s en de basilicum niets dan lof. Dekomkommers gingen zelfs te goed, en ik heb er heel wat weggegeven! Pas gisteren kwam ik op het idee er wat van in te maken.
Bij ons op het dorpsfeest was een architect die van autoruiten en oude balken serre`s maakte, en zo probeerde aandacht te trekken voor zijn bedrijf.Over recycling gesproken! Helaas is het hele bouwwerk de volgende dag weer afgebroken.
