|
Ik heb een nieuwe mijlpaal bereikt in mijn leven! Althans toch volgens
de stappenteller op mijn smartphone. Ik heb, met mijn gsm op zak, van Boston
naar Philadelphia gestapt: 450 km ver.
Vooraleer u nu steil achterover valt in stomme verbazing omdat ik
nooit iets gezegd heb over mijn wandeltocht in het verre Amerika, of verontwaardigd in de pen wil kruipen om mij erop te wijzen dat
dit ongetwijfeld een niet-essentiële verplaatsing naar het buitenland is
geweest: nee, ik ben niet op reis getrokken voor een wandeltocht van Boston
naar Philadelphia. Mijn pedometer vertelt mij dat, met een grote smile en met een bruisend compliment. Ik
ben daar uiteraard erg blij om. Hij heeft wel heel erg veel fantasie, mijn
stappenteller; hij heeft dat verhaal compleet verzonnen. Maar je hoort mij niet
klagen. Want al bij al: zó dikwijls krijg ik nu ook geen complimentjes!
Maar niet dus: ik ben niet van Boston naar Philadelphia gestapt. Ik
ben sowieso niet direct happig om naar Philadelphia te gaan. Want daar is het
dezer dagen helemaal mis. De sfeer is er de laatste tijd niet bepaald gezellig.
Het is daar, óók daar, compleet fout gelopen nadat een man door de
politie was doodgeschoten, eind oktober vorig jaar. De man liep gewapend met
een mes langs de straten, en weigerde zijn wapen te laten vallen toen de
politie hem dat opdroeg. Omdat hij zich (volgens de politie) bedreigend
gedroeg, hebben twee politieagenten hem neergeschoten. En hij is aan zijn
verwondingen overleden. Volgens de familie van de man had hij psychische
problemen, en vormde hij eigenlijk niet eens een écht gevaar voor de mensen op
straat, noch voor de politieagenten. Iets wat natuurlijk achteraf niet meer kan
geverifieerd worden. Jammer genoeg.
Het jammerlijke toeval, of misschien was dat helemaal géén toeval, wil
dat de man zwart was: een Afro-Amerikaan. Wat onvermijdelijk deed terug denken
aan de dood van George Floyd, amper vijf maanden eerder. Waardoor de emoties
onmiddellijk hoog zijn gaan oplaaien: opnieuw een zwarte Amerikaan die was
omgekomen door "onnodig"
politiegeweld.
Of het politiegeweld in dit geval gerechtvaardigd was of niet, ik weet
het niet. Niemand weet het. Feit is wel dat er relatief gezien véél meer
zwarten sterven door een politiekogel dan blanken (maar misschien begaan de
Afro-Amerikanen ook meer zware misdaden dan blanken?). Feit is ook dat er dezer
dagen weinig nodig is om het vuur aan de lont te steken in Amerika.
Hoe dan ook: de "black lives
matter" beweging had een nieuw elan gevonden. En Philadelphia werd een
belegerde stad nadat de eerste vreedzame betogingen tegen het politiegeweld
binnen de kortste keren op rellen en straatgevechten zijn uitgedraaid. Wat
voorspelbaar was. Want elke "vreedzame"
betoging, weze het voor "black lives
matter", of voor het klimaat, of tegen sociale ongelijkheid, of tegen de
corona-maatregelen, wordt onverbiddelijk gekaapt door een bende hooligans. Professionele
relschoppers, provocateurs, macho ruziezoekers, anarchisten. Elke "vreedzame betoging" wordt op die manier onvermijdelijk
een straatgevecht. Een oorlog tegen de politie. Die dan, jammer genoeg, keihard
en gestresseerd tegen de provocatie reageert. Waardoor er ook onschuldige
slachtoffers vallen. En waardoor de boodschap van de betogers helemaal verloren
gaat in de media-aandacht voor de sensationele beelden van het geweld.
Misschien moet iemand toch eens het idee uitwerken om een cursus te
organiseren over hoe je een vreedzame betoging zou moeten opzetten waarbij je de
relschoppers er totaal buiten kan houden?
In elk geval: in Philadelphia is het, zoals in heel veel Amerikaanse
steden, sinds die ongelukkige nacht van 27 oktober 2020 zowat elke dag (en
nacht) onrustig. Het is er niet meer veilig, het is er nooit meer kalm. De stad
is een sluimerende vulkaan die elk moment opnieuw kan uitbarsten.
En dus blijf ik daar weg. Ook al beweert mijn stappenteller dat ik van
Boston naar Philadelphia gestapt ben, ik ben er nooit geweest, en ik ben ook
niet van plan er ooit naartoe te gaan.
Ik ben wel erg benieuwd wat de volgende mijlpaal zou zijn die mijn pedometer
voor mij in petto heeft?
|
