Sinister

Herinnert u zich nog de heisa rond de feestende studenten op de Leuvense en Gentse pleinen? Weliswaar in open lucht, maar toch met véél te veel bij elkaar. De boetes werden gretig uitgedeeld, en in de media werd luidruchtig schande gesproken. Die verdomde studenten altijd! "Het is hun schuld dat deze corona-pandemie blijft aanslepen en dat de cijfers niet willen zakken!"

En herinnert u zich nog de heisa rond die verboden Joodse bijeenkomsten in een synagoge, ergens rond de jaarwisseling? De richtlijnen waren nochtans duidelijk: maximaal met 15 samen in een religieus gebouw. Ze kwamen nog aandraven met het foefje dat ze er "niet samen" waren, maar elk apart. Maar dat excuus pakte niet. Elk apart of samen, dat maakt niet uit. Maximaal 15 personen in een religieus gebouw! Punt. Die verdomde Joden ook! "Het is hun schuld dat deze corona-pandemie blijft aanslepen!" In de media werd daar dan ook uitgebreid en kritisch verslag over gedaan.

Het is toch waar, zeker? We moeten ons allemaal aan de regels houden. Anders raken we er niet uit. Vraag het maar aan de virologen en de andere experten. Als we ons deze keer niet heel strikt aan de regels houden, dan loopt het weer mis. Dan raken de afdelingen Intensieve Zorgen weer overvol, en dan zullen de dokters zelfs keuzes moeten maken wie een bed krijgt en wie niet. Dat heeft onze premier zélf gezegd! Ook de statistische modellen bewijzen het: als we ons niet met z'n allen héél nauwgezet aan de nieuwe strengere richtlijnen houden, dan zitten we binnen de kortste keren met méér dan 1000 patiënten op Intensieve, en dat kunnen onze zorgverleners écht niet meer aan.

Voor professionele sporters gelden de beperkingen niet. Toch niet in hun hoedanigheid van sporter. In privékring moeten ze zich aan dezelfde regels houden als u en ik, en als ze het wagen om met vijf een feestje te organiseren, dan hebben ze een boete aan hun been, en misschien zelfs een gevangenisstraf. Maar eens ze "sporter" geworden zijn, vallen alle beperkingen weg. Met 15 of 20 man in een afgesloten bus? Moet kunnen. Met 20 of meer samen zweten in een kleedkamer? Geen probleem. Mekaar knuffelen en vastpakken op het veld? Waarom niet. Idem dito voor de profwielrenners, trouwens. Met honderd of meer dicht opeen gepakt in een peloton? Waarom niet? En naar het buitenland reizen en weer terugkeren zonder in quarantaine te gaan? Uiteraard.

Maar de allerbeste sportgrap was wel voorzien voor vorige zondag, 28 maart. Dan moest Gent-Wevelgem gereden worden. En uiteraard moest de pers daarover kunnen rapporteren, hee. Er moest dus in Wevelgem een perscentrum voorzien worden. Maar helaas: de gebruikelijke grote zaal was dit jaar niet vrij, want ingericht als vaccinatiecentrum. Het is wat met die corona! Niet getreurd: in het centrum van Wevelgem staat een mooie grote kerk, en daar is ruimte zat. Waarom dat dan niet als perscentrum ingericht? God zou daar wel niets op tegen hebben, zeker? En het was maar voor die ene keer. Zo gezegd, zo gedaan: de journalisten hebben allemaal een plaatsje gekregen in de mooie Wevelgemse Sint-Hilariuskerk. (What's in a name!) Zo'n 80 à 100 man.

Oei... 100 man in een kerk? Dat mag toch niet? De regel was toch duidelijk en onverbiddelijk: maximum 15 personen tegelijk in een kerk. Anders volgen corona-boetes, en voor de recidivisten misschien zelfs een tijdelijke sluiting van het gebouw. Geen excuses, géén uitzonderingen!

Behalve deze ene, dus. Mét toestemming van de burgemeester én van de gouverneur van West-Vlaanderen én van de minister van Binnenlandse Zaken. Corona-proof een eredienst bijwonen met méér dan 15 mensen, dat is uitgesloten; maar corona-proof met 80 journalisten een wielerwedstrijd verslaan, dat is wél okee. Tja... "Iedereen gelijk voor de wet", weet u wel. "Maar sommigen iets gelijker dan anderen?"

En dan is het wel erg cynisch dat een paar wielerteams niet zijn mogen starten in Gent-Wevelgem omdat er binnen het team iemand positief getest had op Covid-19. Onze minister van Sport was erg streng: als er ook maar één iemand Covid heeft, dan wordt de hele ploeg geweerd. Géén uitzonderingen! De regels gelden voor iedereen, en zijn onwrikbaar. Daar wordt in ons land niet mee gelachen.

Het vreemdste aan deze hilarische (...) klucht is nog niet eens dát dit gebeurd is, maar wél de reactie van de media. Of liever: de stilte van de media. Het is één keer aan bod gekomen in het journaal. Als een "fait-divers", als een curiositeit: een perscentrum in een kerk, nooit eerder gezien. Maar daarna: volkomen stilte. Terwijl men soms dagen lang een "sappig" onderwerp blijft uitmelken in de media, is het hier bij die ene vermelding gebleven. En dan nog zonder daar ook maar één kritische vraag bij te stellen, of er een bedenking bij te maken. Alsof dit helemaal normaal was, en er geen vuiltje aan de lucht zou zijn.

In datzelfde journaal werd wél nog maar eens benadrukt hoe belangrijk het wel is dat we ons allemaal héél strikt aan de richtlijnen houden. Als slag in ons gezicht kan dat wel tellen, vind ik...