Sinister

Kent u het verhaal van het laatste militaire slachtoffer van de Eerste Wereldoorlog? Het betreft een Duitse soldaat, een jonge man, die op 11 november 1918 om 11u45 nog getroffen werd door een Amerikaanse kogel. Dat was drie kwartier nadat de bevelhebbers en regeringsleiders de oorlog officieel hadden beëindigd. De dood van die jongen was dus geheel en al vermijdbaar geweest, als de informatie over het einde van de vijandelijkheden de troepen op het slagveld tijdig had bereikt.

Die gedachte overviel mij opeens bij de zoveelste vertraging in de vaccinatiecampagne: "Stel dat ik tussen nu en het moment dat ook ik eindelijk mijn vaccin zal krijgen, alsnog besmet raak?"

Als ik de media en de virologen mag geloven, dan is het virus nu véél gevaarlijker en dodelijker dan bij het begin van de pandemie: véél meer mensen worden véél erger ziek en komen op de Intensieve Zorg afdeling te liggen. Ik moet dus aannemen dat het virus zich aangepast heeft om méér slachtoffers te maken. Vooral dan bij mensen die er in het begin nauwelijks last zouden van gehad hebben. Zoals ik al een paar keer heb gesuggereerd: dit moet bijgevolg een intelligent virus zijn. Dat wordt ook elke keer opnieuw in verhulde termen toegegeven door onze leiders en experten, door uitspraken in de zin van: "Het virus houdt van contacten." Het virus is blijkbaar niet alleen intelligent, maar het heeft ook gevoelens (want het is in staat om van iets te houden). Waarmee mijn stelling opnieuw bevestigd wordt: dit kan géén Aards virus zijn, en dus is het een "Alien".

Hoe dan ook: als ik de pers en de virologen moet geloven (en waarom zou ik aan hen twijfelen, gezien ze het altijd bij het rechte eind hebben?), dan ben ik een vogel voor de kat als ik nu besmet zou raken: ik behoor tot de categorie mensen die tijdens deze "derde golf" in de meerderheid zijn op de Intensieve Zorg afdelingen.

En zo dringt zich onvermijdelijk de rancuneuze bedenking op: "Als ik nu nog besmet zou raken, dan is dat de schuld van de overheid die té lang talmt met de vaccinaties!" Want dan ben ik eigenlijk een slachtoffer van een oorlog die in feite al achter de rug had moeten zijn. Die opmerking is trouwens ook al eens gemaakt door dokter Philippe Meersseman, een longarts/intensivist in het UZ van Leuven. Die heeft vlakaf gezegd dat elke patiënt die nu nog aan Covid-19 zou overlijden, op rekening van de falende vaccinatiecampagne mag geschreven worden: "We weten eigenlijk al sinds april vorig jaar dat een vaccin het enige is wat ons uit de miserie zou helpen. Je zou verwachten dat er op dat moment iemand is die een plan opstelt tegen de zomer. En dat dat onmiddellijk kan starten zodra er een vaccin is, of dat nu januari of februari is. Dat dat vaccin onmiddellijk gegeven kan worden en dat er geen kinderziektes waren. Dat kan in mijn ogen niet zo moeilijk zijn. Het had sneller gekund en sneller gemoeten. Elke patiënt die nu sterft, is er volgens mij een te veel omdat het vaccinatiebeleid gefaald heeft."

Elke nieuwe Covid-dode in 2021 was volkomen vermijdbaar geweest als de overheden efficiënt en daadkrachtig hadden opgetreden. Want, zo krijgen we te horen: "Wie gevaccineerd is, wordt niet meer ziek, en sterft dus niet meer aan Covid-19."

Mensen laten sterven terwijl je hen had kunnen redden, dat heet "nalatigheid" volgens mij. Of erger nog: "Schuldig verzuim!" Als het kwaadaardige virus mij nu nog te pakken krijgt en ik kom te overlijden, terwijl ik ongeduldig op mijn prik aan het wachten was, dan zal ik onze overheden zeker aanklagen. (En al héél zeker nu bovendien gebleken is dat wij begin dit jaar in België zowat 2,5 miljoen vaccins zijn misgelopen doordat onze federale minister van Volksgezondheid een bestelbon had vergeten te tekenen!)

Die "nalatigheid" is des te schrijnender omdat onze verantwoordelijken héél goed op de hoogte zijn van de ernst van de situatie. Want: "Er circuleert nu véél meer virus", volgens de virologen. Het excuus van de "eerste golf", dat we immers niet wisten wat er op ons afkwam, is nu niet meer bruikbaar. Onze verantwoordelijken weten nu héél goed dat de situatie kritisch is, en dat elke verloren minuut er voor iemand één te veel kan zijn. En tóch schiet het vaccineren langs geen kanten op. In de bevolkingsgroep tussen 65 en 84 is nog altijd minder dan 12% minstens één keer ingeënt. Negen op de tien mensen in die leeftijdsgroep, en dat zijn volgens de experten nu de meest kwetsbaren voor deze virusvariant, zijn dus een "vermijdbaar" potentieel slachtoffer.

Een mens zou zich gaan afvragen: "Wie zijn eigenlijk de échte ontkenners?" Diegenen die onomwonden volhouden dat het allemaal niet zo erg is als men ons probeert voor te houden? Of diegenen die zeggen dat het wél heel erg is, maar die tóch niet doen wat volgens hun eigen logica nodig is om mensen die het slachtoffer dreigen te worden van deze "heel ernstige toestand" te redden?