Sinister

De media zijn zowat ontploft op 9 maart, bij het nieuws over de brutale en zinloze moord op een 42-jarige man in Beveren. Niet alléén de reguliere media, maar ook alle sociale media. De reden voor de grote ruchtbaarheid was natuurlijk de jeugdige leeftijd van de daders: jongens van amper 16 of 17 jaar. Maar méér nog dan over de daders, ging het vooral over het slachtoffer: de man was homo. Wat de aanleiding was voor een overvloed aan "regenboog-vlaggen" aan de gevel van diverse gemeentehuizen en zelfs aan de ambtswoning van onze premier.

Is deze moord nu zó veel erger omdat het slachtoffer openlijk homo was? Is niet elke moord zinloos en vreselijk en te betreuren? Ongeacht de geaardheid van het slachtoffer? Elke moord zou verontwaardiging en ontzetting moeten opwekken; elke zinloze daad van geweld zou ten stelligste moeten veroordeeld worden door onze leiders en verantwoordelijken. Of dat nu op een homo of een hetero is, op een blanke of op een zwarte, op een man of op een vrouw.

Mijn punt is dat al die minderheidsgroepen, zoals homo's of zoals de niet-blanken, wél altijd (en terecht) klagen over "discriminatie" op basis van hun geaardheid of huidskleur, terwijl we tenslotte allemaal gewoon "mensen" zijn. Maar ze laten nooit na om het er zélf vingerdik op te leggen dat ze "anders" zijn. Als die "minderheden" willen dat iedereen hen net als ieder ander zou behandelen, zonder onderscheid, zonder elkaar met de vinger te wijzen, zonder elkaar als "anders" te beschouwen, dan zouden ze eens moeten ophouden met altijd maar opnieuw zélf te hameren op hun "anders-zijn". Ik begrijp niet goed waarom sommige homomannen hun geaardheid er altijd zo expliciet dik moeten op leggen als ze tegelijk verwachten om als iedere andere man behandeld te worden?

(In de VRT-quiz "Eén jaar gratis" is één van de deelnemers homo, en in iedere aflevering vindt hij het nodig om dat minstens twee of drie keer expliciet te zeggen en te tonen. Waarom? Dat is toch totaal niet relevant? Als onze geaardheid niets zou mogen uitmaken, dan is benadrukken dat je homo bent, even zinloos als benadrukken dat je schoenmaat 42 hebt.)

Hetzelfde geldt trouwens voor de niet-blanke gemeenschap. Kan iemand mij uitleggen waarom zij uitpakken met een slogan "Black lives matter"? Ik zou eerder zeggen: "All lifes matter". Want elk leven is het waard om geleefd en gerespecteerd te worden. Ongeacht of het een blank dan wel een zwart leven is.

Het stoort mij heel erg dat deze wandaad zo buitensporig veel aandacht krijgt. Véél meer bijvoorbeeld dan de moord in Parijs op een dertienjarig meisje, op 11 maart, door twee leeftijdsgenootjes. Is die misdaad dan minder erg omdat het niet over een homo gaat? Ik denk het niet. Elke moord is erg. En nog des te meer als het slachtoffer een totaal onschuldig kind is en de daders evengoed kinderen zijn.

Misschien weet u niet waarover het gaat, want er is bij ons nauwelijks aandacht voor geweest..... Het slachtoffer was een meisje van dertien jaar dat al een hele tijd zwaar gepest werd, ook en vooral online, door een jongen van haar klas. Nadat ze daarover geklaagd had, is de jongen een tijdje op de school geschorst geweest. Waarop de jongen gezworen heeft zich te zullen "wreken". Samen met een ander klasgenootje, een meisje, heeft hij het slachtoffer naar de boorden van de Seine gelokt. Daar hebben ze het gepeste meisje zwaar toegetakeld en in de rivier gegooid, en het kind is verdronken.

De algemene teneur na die moord in Beveren was dat homohaat één van de grootste problemen van deze tijd is. Maar dat denk ik niet. Het grootste probleem van deze tijd is het totaal gebrek aan normen en respect voor de waarden van een echte "beschaving".

Is homohaat dan niet ernstig te nemen? Jawel, maar ik zou denken dat het eerder een "symptoom" is van een groter probleem: mensen (vooral mannen) die homo's haten, haten gewoon iedereen, en wellicht nog meest van al zichzelf. Het zijn mensen die totaal ontspoord zijn, helemaal de weg kwijt, en die geen enkel houvast meer hebben.

Wat zo verontrustend is aan die moord in Beveren, is bijgevolg niet zozeer de (verondersteld) groeiende homohaat, maar wél het totaal verlies van enig normbesef. Wat trouwens ook die gruwelijke moord in Parijs typeert.

Veel jongeren van vandaag, jongvolwassenen en zelfs ook kinderen, hebben geen enkel normbesef meer. Dat wordt hen ook niet meer aangeleerd of opgelegd. Bij de opvoeding van kinderen ligt de nadruk meer en meer op "vrijheid" en op hun eigen (materieel) welbevinden. Discipline, het naleven van regels, het respect voor de anderen, zelfbeheersing, dat is allemaal naar de achtergrond verdrongen.

Er is ook geen sociale of andere controle meer op de kinderen. Al helemaal niet in de virtuele wereld waar jongeren meer en meer vertoeven. Want daar ben je heel en al anoniem. En zo goed als onschendbaar: je kan er zeggen en doen wat je wil, niemand zal of kan ertegen reageren want je zit verborgen achter een accountnaam. Maar ook in de reële wereld is de sociale controle grotendeels weggevallen in veel gezinnen en families. De ouders hebben geen tijd of geen zin of geen interesse om hun kinderen "op te voeden", en ze laten hun kinderen in de steek onder het mom van "vrije opvoeding". Hoe is het anders te verklaren dat die tieners 's nachts op pad konden gaan in Beveren om hun moordplannen uit te voeren? Het gaat trouwens niet alléén om kinderen uit achtergestelde milieus, want de jongeren die nog niet zo lang geleden in het Antwerpse werden opgepakt bij een nachtelijk "lockdown-feestje" waren duidelijk van gegoede afkomst.

Een beschaving die geen "dwingende" waarden meer kent, en geen normen, is eigenlijk geen beschaving. En ik vrees dat dit stilaan voor onze Westerse wereld de pijnlijke realiteit aan het worden is. Onze "beschaving" is geen gezonde beschaving meer, en bijgevolg gedoemd om binnen afzienbare tijd te verdwijnen...