Sinister

Ik moet toegeven dat ik het volgende verhaal maar moeilijk kon geloven. Maar het stond op VRTNWS. Dus zal het wel kloppen, zeker?

Het verhaal gaat over een zevental jongeren, minderjarigen, die het lumineuze idee hadden gekregen om de krokusvakantie te starten met een lockdown-feestje. Ze hadden blijkbaar alles zorgvuldig gepland, en de zaterdagavond waren ze gereed voor een lange vrolijke avond. Jammer genoeg zijn ze tegen de lamp gelopen, en hebben ze politiebezoek gekregen. Waarna ze de hele nacht op het politiekantoor hebben mogen doorbrengen voor ondervraging, en daarna nog een aantal uurtjes in de cel in afwachting van hun voorgeleiding voor de jeugdrechter de zondagmorgen.

De ouders van die veertien- en vijftienjarige jongeren hebben verontwaardigd gereageerd: "Mijn kind heeft in Antwerpen 6 uur in een piepkleine cel moeten wachten, dat is verschrikkelijk." En ook de kinderrechtencommissaris vindt dat eigenlijk niet kunnen: "Veertien- of vijftienjarigen die uren in een cel zitten: dat laat een diepe indruk na."

Dat dit allesbehalve fijn geweest is voor die jongeren, dat geloof ik best. En dat het een diepe indruk zal nalaten, dat zal wel. Maar ik heb zo het idee dat precies dát de bedoeling geweest is: misschien, hopelijk, zullen ze deze les goed onthouden en dit soort idiote uitspattingen in het vervolg achterwege laten.

En sta mij toe om de verontwaardiging van de ouders een beetje belachelijk te vinden. Om te beginnen was het niet zomaar "een zotte inval" van die jongeren, waarbij ze niet goed hadden nagedacht. Het was géén "ongelukje", te wijten aan hun onvolwassen geest. Ze hadden er vooraf goed over nagedacht, en ze hadden dit heel zorgvuldig gepland. Ze wisten dus drommels goed wat ze deden, en ze wisten dat het verkeerd was. En tóch hebben ze het gedaan. Er is bijgevolg sprake van "voorbedachtheid". Dan mogen ze voor mijn part wel een beetje harder aangepakt worden. Eigenlijk hadden de ouders in plaats van hen te bemoederen, hun kinderen er nog een strenge vermaning bovenop moeten gegeven hebben met de boodschap dat ze hopelijk hun lesje geleerd hadden.

Maar dat konden ze moeilijk, want die ouders, of toch een aantal onder hen, wisten van dit plannetje. En dan wordt hun houding wel erg hypocriet... Ze waren vooraf op de hoogte, en ze hebben hun kinderen geen strobreed in de weg gelegd. Dan moeten ze achteraf niet zitten klagen dat hun kinderen hard aangepakt worden. Het enige wat ik hier spijtig aan vind, is dat de ouders niet mee in de cel gestopt werden. Strikt genomen kan hen niets verweten worden, want zij hebben geen feestje georganiseerd, maar in werkelijkheid zijn ze méér dan medeverantwoordelijk. Als hun kinderen dus een hele nacht in de cel hebben moeten doorbrengen, moeten die ouders niet met een boze vinger naar de politie of het gerecht wijzen, maar moeten ze de schuld heel en al bij zichzelf zoeken. Ik vraag me trouwens af hoe veertien- en vijftienjarigen een feestje kunnen organiseren zonder de logistieke en materiële steun van volwassenen? Het kan bijna niet anders dan dat de ouders, of toch een paar van hen, het feest voor hun "kinderen" georganiseerd hebben. Hoe zouden die jongeren anders een locatie gevonden hebben voor hun feest? Hoe zouden ze aan de nodige drank en/of snacks geraakt zijn? Ik zie een veertien- of vijftienjarige nog niet direct aan de slag gaan om alles in orde te brengen...

Ik zou die ouders dus aanraden om er verder maar braaf het zwijgen toe te doen, en het hele voorval zo rap mogelijk te vergeten. Liever dan er al te veel ruchtbaarheid aan te geven, met het risico dat iemand eens gaat uitzoeken hoe de vork écht aan de steel zat.

En de reactie van de kinderrechtencommissaris? Die was voorspelbaar, natuurlijk. Een kinderrechtencommissaris moet nu eenmaal de kant van "het kind" kiezen, en de "kinderen" beschermen tegen de uitwassen van een keiharde volwassen aanpak. En uiteraard pleit de kinderrechtencommissaris voor een "preventieve aanpak", eerder dan "repressie". Maar dan vraag ik me toch af welke "preventieve aanpak" hier gekund had? En zélfs de kinderrechtencommissaris kan niet om die ene waarheid heen: "Naar ik verneem waren de ouders grotendeels op de hoogte van dit feestje van hun kinderen. Het is dan ook mede hun verantwoordelijkheid dat de kinderen de coronamaatregelen opvolgen. Ze zijn beiden verantwoordelijk."

Ik heb het eerder al eens opgemerkt: zolang we het foute gedrag van jongeren blijven tolereren en vergoelijken, en hen niet laten voelen dat er pijnlijke consequenties kunnen zijn voor hun daden, zullen ze nooit enige verantwoordelijkheid leren opnemen of erkennen. En zolang de ouders weigeren te accepteren dat hun kinderen gestraft worden voor wat ze fout gedaan hebben, zullen die kinderen blijven geloven dat ze zich alles mogen permitteren.