Ons Liese heeft onlangs de "zesde
ziekte" doorgemaakt. Iets wat bijna alle baby'tjes mogen ervaren, vermoed
ik; het "hoort" er nu eenmaal bij.
Voor wie de tel zou kwijt geraakt zijn: de mazelen zijn de "eerste ziekte", roodvonk is de "tweede ziekte", rodehond is de "derde ziekte", de ziekte van "Filatov-Dukes" is de "vierde ziekte", "Erythema Infectiosum" is de "vijfde
ziekte", en "Erythema Subitum" is
de "zesde ziekte". Ik heb er geen
idee van wie die "rangschikking"
opgemaakt heeft, of waar die zou op gebaseerd zijn, maar die klassering zou al ergens in de
negentiende eeuw ingevoerd zijn. Op "roodvonk"
na zijn dat allemaal virale
infecties.
Een mens staat er niet bij stil hoe véél verschillende virussen er wel
rondzwerven. Constant op de loer naar een kans om ons aan te vallen en ons ziek
te maken. Het gaat niet over "enkele
honderden" of "enkele duizenden",
maar over vele tienduizenden. Al bij
al is het een klein mirakel dat wij niet allemaal heel ons leven lang ziek rondlopen!
Blijkbaar zijn wij van nature heel goed gewapend in de strijd tegen die
virussen. En soms krijgen we een beetje hulp van de wetenschap.
De meest besmettelijke virussen hebben ons al te pakken wanneer we nog
een baby zijn. Al kunnen die ons nog héél weinig maken zolang we moedermelk
drinken. Op één of andere manier is moedermelk blijkbaar een wondermiddel tegen
virale en andere infecties. Ik vraag me af waarom geen enkel farma-bedrijf ooit
op het idee gekomen is om eens uit te vissen wát er nu precies in die
moedermelk zit waardoor we immuun blijven voor allerlei ziektes. Misschien kan
daar hét element uit gehaald worden dat we ook op latere leeftijd kunnen
blijven gebruiken om alle virussen van ons af te slaan? (Het alternatief dat we
heel ons leven moedermelk zouden blijven drinken, lijkt me niet echt werkbaar...)
Maar zodra we van de borst af zijn, hebben we prijs: het mazelenvirus,
het rubella-virus, het "parvo-virus"
(dat de "vijfde ziekte" veroorzaakt),
het virus dat ons met de "zesde ziekte"
opzadelt, het "paramyxo-virus" dat de "bof" teweeg brengt, het varicella-zoster virus (dat verantwoordelijk
is voor de waterpokken). En niet te
vergeten: het poliovirus.
Sommige van die ziektes zijn relatief onschadelijk, en dus moeten we
die als kind dan maar gewoon ondergaan. Hoe erg het soms ook moge zijn, voor
het kind zelf én voor de ouders: de hoge koorts, de jeuk soms, het ellendige
gevoel, enzovoort. Andere zijn zó gevaarlijk dat we onze toevlucht genomen
hebben tot de wetenschap om ons afweersysteem van kleins af aan te activeren met
de hulp van een vaccin: de mazelen, polio, rode hond, bof, hepatitis B, het Rota-virus,
difterie (of kroep), kinkhoest, tetanus, pneumokokken (die een
hersenvliesontsteking kunnen veroorzaken), HPV (Humaan Papilloma Virus, wat
baarmoederhalskanker kan veroorzaken).
En dan zijn er nog de vele verkoudheidsvirussen, en aanverwanten
(influenza, RSV, enzovoort), waar we hebben leren mee leven, en waarvan we met
quasi zekerheid kunnen zeggen dat die ons ooit wel eens, of zelfs af en toe, te
pakken zullen krijgen. En dan moeten we dat gewoon "uitzieken".
Feit is dat geen enkel van die ontelbare virussen er ooit in geslaagd
is de wereld te doen stilvallen, of de manier waarop we leven en met elkaar om
gaan, compleet overhoop te gooien. Tot voor kort. Tot vóór het Sars-CoV-2 virus. Dat is het énige virus
dat zó'n immense impact heeft gehad en waar zó veel aandacht naar uit gegaan is.
Covid-19 is sowieso wereldwijd de meest gehypte ziekte aller tijden, véél
sterker dan bijvoorbeeld kanker of AIDS.
Als je dan bedenkt dat ook dit jaar weer, in 2021, ongeveer 9,6 miljoen
mensen aan kanker zullen sterven, en aan AIDS naar schatting bijna 800.000
mensen, dan is het verschil in media-aandacht echt wel onthutsend.
|