|
Het is erg spijtig dat Peter Sellers er niet meer is, of Leslie
Nielsen, of Jerry Lewis, want zij zouden perfect geweest zijn voor een hoofdrol
in de allernieuwste James Bond parodie: "The
Man with the Tricky Underpants".
Ik geef het grif toe: het niveau van de humor in deze grappig-bedoelde
film is niet echt hoogstaand; het is eigenlijk platte "onderbroekenlol". Maar in deze sombere tijden vol onheil, is een
beetje humor, hoe boers ook, toch altijd welkom. Niet?
De film is nog niet in de cinema te zien, om de voor de hand liggende
corona-redenen, maar ik wil toch al in grote lijnen het verhaal uit de doeken doen.
Wie van plan is ooit eens de film te gaan bekijken (in 2022 of daaromtrent, als
het een beetje mee zit), en de pret niet vooraf wil laten bederven, kan maar
beter niet verder lezen.
Het gaat over een man, een brave burger in een fictieve dictatuur, die
in opstand komt tegen de boosaardige dictator Vladimir, en een groot deel van de
bevolking achter zich kan mobiliseren. De dictator van dat niet nader genoemd land
kan dat uiteraard niet laten gebeuren, en besluit de gevaarlijke opposant te
laten uitschakelen. Helaas vertrouwt hij die taak toe aan een stel onbenullen:
het soort knoeiers dat bijvoorbeeld in "Home
Alone" uitgeblonken heeft in knulligheid en (overdreven) onhandigheid. Hoe
ze het precies aangepakt hebben om de vijand uit de weg te ruimen, wordt in
de film niet getoond. Wel wordt héél nadrukkelijk een flesje water in beeld
gebracht waar de opstandeling zou uit gedronken hebben. Waarmee gesuggereerd
wordt dat de man vergiftigd werd.
Onze protagonist, "Aleksej" genaamd, stapt nietsvermoedend op een vliegtuigje dat hem naar
één of andere meeting zou moeten brengen. Het plannetje lijkt eerst perfect te
werken. De belaagde held krijgt opeens, kort na het opstijgen al, vreselijke
pijn: de eerste vergiftigingsverschijnselen. Hij schreeuwt het uit! Het is een
kwestie van enkele minuten eer de missie geslaagd zal zijn en de grote dictator
tevreden kan achteroverleunen. Vermoedelijk met een langharige witte kat in de
armen...
Maar dan begint het opeens helemaal fout te lopen. Zoals dat in een
parodie ook hoort. Een aaneenschakeling van onvoorziene en ook totaal
onwaarschijnlijke gebeurtenissen stuurt alles in de war. Vanaf nu wordt het
echte slapstick.
Want het vliegtuig maakt stante pede rechtsomkeer, en de doodzieke
patiënt wordt onmiddellijk naar een ziekenhuis gebracht waar een onwetende arts
hem onmiddellijk begint te behandelen tegen de overduidelijke symptomen van
vergiftiging. Daarna gaat het plannetje helemaal de mist in als de zieke, na
ondoordacht geklungel van een aantal medewerkers van het staatshoofd, naar het
buitenland overgebracht wordt. Naar het land van de vijand (Angela) van de dictator.
En de held geneest daar op spectaculaire wijze in een gespecialiseerde kliniek.
Waarna de hele wereld met een beschuldigende vinger naar de gangsterbende van
de dictator wijst. Die uiteraard alles ontkent.
De rest van het verhaal zou ik eigenlijk niet mogen verklappen, want
de finale "clou" slaat werkelijk
alles! Maar het is té grappig om het niet te vertellen.
Een mysterieus onderzoeksbureau, "Bellingcat"
genaamd (wat natuurlijk subtiel verwijst naar het gezegde "De kat de bel aanbinden"), slaagt erin om het hele complot te
ontrafelen. Of toch bijna: zij hebben de daders kunnen traceren. Maar niet de
methode, want zowat de hele film lang wordt er gefocust op dat flesje water dat
het gif zou bevat hebben. Het einde van de film is dan ook hilarisch en geheel
onvoorspelbaar.
De held van het verhaal wordt door "Bellingcat" ingeschakeld om te bellen met één van de daders, en
zich voor te doen als een hogere officier die de hele operatie moet evalueren.
In het echte leven zal zoiets natuurlijk nooit gebeuren, maar dit is een film,
en dan nog een parodie. En dus gebeurt het wél: de ietwat zwakbegaafde dader
vertelt alles zonder enige schroom aan die onbekende aan de telefoon. Zodat we
op het einde van de film meteen ook te weten komen waar de titel op slaat: het gif was in de onderbroek van de held aangebracht.
Omdat ze geen manier hadden gezien om de man persoonlijk aan te
pakken, hadden de boeven blijkbaar besloten de onderbroek van de gevaarlijke
opposant te vergiftigen. Het idee was dat het gif dan via de anus van de man
tot in zijn darmen zou doordringen, en vandaar in zijn bloed. Waarna hij door
hevige pijnen gekweld een vlugge dood zou sterven omdat zijn zenuwstelsel
volledig verlamd zou raken. En alsof het zo moest zijn: op een kwade dag had de
opposant inderdaad, zoals verhoopt, die bewuste noodlottige onderbroek aangetrokken.
Ik weet het wel: de plot is wel érg vergezocht en ongeloofwaardig.
Maar vergeet niet dat het hier om een parodie gaat. Het is allemaal niet
serieus bedoeld... En dan mag het er af en toe wel een keer zwaar over zijn,
niet?
|
