|
De iets oudere lezers zullen zich ongetwijfeld nog die oude
science-fiction tv-serie, uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, herinneren: "De man van zes miljoen".
Voor wie iets te jong is om de reeks gezien te hebben: het gaat over
een astronaut die na een crash meer dood dan levend uit een supersonisch
vliegtuig gehaald wordt, en weer opgelapt wordt met "bionische implantaten": zijn linkeroog, zijn rechterarm, zijn beide
benen. Later is dat concept trouwens nog eens opnieuw opgepikt, maar dan nóg
straffer: in de "Robocop" films.
Waarom zes miljoen dollar zou gespendeerd worden om één mensenleven te
redden, is mij een raadsel. Met zo'n bedrag zouden véél mensen kunnen geholpen
worden, lijkt mij. Maar goed: het leverde spannende tv op, en de "bionische" man bleek een superheld te
zijn die recht deed geschieden en ook de meest vernuftige boeven te snel af
was. Al bij al was dat geld dan misschien wel goed besteed?
Maar ondertussen is "zes miljoen"
een peulschil vergeleken met de bedragen die betaald, of gevraagd, worden voor
een voetballer. De extravagante "koopsom"
van 222 miljoen euro voor de heer Neymar ligt nog niet zo ver achter ons, en nu
is er ook Lionel Messi, "de man van 700
miljoen".
Daar kan een normaal mens toch niet bij? Ik durf trouwens te
betwijfelen of dat geld even goed en nuttig besteed is als die 6 miljoen dollar
voor Steve Austin, de "bionische" man.
Begrijp me niet verkeerd: ik heb een enorme bewondering voor Lionel Messi als voetballer. De man is
ongelooflijk getalenteerd, en voor mijn part mag hij met dat bijzondere talent
wel een centje extra verdienen. Tenslotte verdienen ook zangers of acteurs of
schrijvers een mooie duit aan hun talenten. Maar dat iemand, een voetbalclub,
700 miljoen euro zou moeten betalen om Messi in zijn/haar club binnen te halen,
dat is er toch een beetje over, vind ik. Ik vermoed dat die extreme transfersom
nu wel nét bedoeld is om iedereen af te schrikken, in de veronderstelling dat
niemand zo'n extravagant bedrag zal willen betalen. Maar je weet maar nooit in deze
gekke wereld: 222 miljoen was ook een absurd bedrag, en die zijn wél betaald.
Door iemand die simpelweg niet meer weet wat gedaan met al zijn/haar rijkdom. Een
oliesjeik, als ik me niet vergis. Wat bijzonder schrijnend en zelfs misdadig
is, als je weet dat de "gewone"
inwoners van die oliestaatjes in pure armoede en ellende leven.
Maar we moeten de voetbalwereld nu ook niet als enige met de vinger
wijzen. Er gebeuren nog wel meer onbetamelijke transacties voor bedragen die
wij zelfs niet eens kunnen vatten.
Wat te denken van de 383 miljoen euro die betaald werd voor een
schilderij dat (mogelijk, maar niet eens met zekerheid) van de hand van
Leonardo Da Vinci zou zijn? De koper was, inderdaad, een sjeik: Abdullah bin Mohammed bin
Farhan al-Saud. Het schilderij zit
vermoedelijk ergens in een kluis weggestopt, want het is na de veiling nooit
meer gezien. "Weggegooid geld dus",
als je het mij vraagt.
Of wat te denken van de 11 miljoen dollar die
voetbal-superster Cristiano Ronaldo betaald heeft voor zijn Bugatti? De auto
kan tot 400 km per uur halen, en zit na 2 seconden al aan een snelheid van 100
km/u. Compleet zinloos dus. "Weggegooid
geld!" En al helemaal als je weet dat Ronaldo al een uitgebreide collectie
van dat soort superdure auto's in zijn garage staan had.
Maar het kan uiteraard nog gekker: we
herinneren ons de aankoop van een aan-de-muur-gekleefde banaan, die daarna
prompt verorberd werd door een "performance
artist". Dat grapje heeft toen toch ook 120.000 dollar gekost, en dat was
letterlijk "weggegooid".
Om maar te zeggen: we leven in een wereld van
extravagante rijken die liever hun geld verkwisten dan er iets positiefs mee
aan te vangen. En dát in een wereld waarin nog nooit eerder zó veel nood
geweest is die al bij al relatief gemakkelijk zou kunnen gelenigd worden. Met 700
miljoen zouden we al een heel eind op weg komen.
En ja, de hele wereld mag dan wel een hekel
hebben aan Bill Gates, maar zijn 37 miljard dollar voor de ontwikkeling van corona-vaccins
zijn in elk geval beter besteed dan die 383 miljoen voor een schilderij dat
niemand nog ooit te zien zal krijgen.
|
