Even terug naar begin november 2020: de nieuwe (gedeeltelijke)
lockdown. Eén van de maatregelen was het verbod op erediensten. Allemaal met
de bedoeling onze contacten zo veel mogelijk te beperken.
Een aantal Joodse organisaties hebben daar bezwaar tegen aangetekend
bij de Raad van State, omdat dit verbod "disproportioneel"
was, en strijdig met "de vrijheid van
eredienst". (Ik had nog nooit over de "vrijheid
van eredienst" gehoord, moet ik toegeven. Godsdienstvrijheid, dat wel, maar Vrijheid van eredienst?) De Raad van State heeft hen begin
december gelijk gegeven, en vanaf 13 december 2020 mochten erediensten dan weer
wél. Zij het, na overleg van de Minister van Justitie met de vertegenwoordigers
van alle geloofsgemeenschappen, beperkt tot maximaal 15 aanwezigen.
In het vooruitzicht op Kerstmis, het op één na belangrijkste feest van
de katholieke kerk, zijn een groep katholieke priesters ook naar de Raad van
State gestapt om een (tijdelijke) uitzondering te vragen op die beperking tot
15 aanwezige gelovigen. Ze zullen gedacht hebben: "Wat de Joden kunnen, kunnen wij ook..." Maar helaas: ze zijn op een "njet" gebotst. Blijkbaar hebben
katholieke priesters niet diezelfde overtuigingskracht als de rabbijnen.
De joodse gemeenschap in Antwerpen heeft die katholieke démarche met argusogen
zitten aanzien, en zij meenden niet te moeten wachten op die laatste uitspraak
van de Raad van State. Ze dachten: "Laten
we er maar vanuit gaan dat het in orde komt voor de pastoors." En ze hebben
al direct de daad bij het woord gevoegd: op de Sabbatviering van 26 december
waren er 77 biddende mensen in een Antwerpse synagoge. Nét iets meer dan de
afgesproken beperking tot 15 personen. Zoals dat blijkbaar in ons
corona-geteisterd land het "nieuwe
normaal" is: de politie werd getipt, en is een blikje komen werpen. Waarna
de volwassen aanwezigen allemaal een corona-boete van 250 euro mochten
ophoesten. Maar volgens de advocaat van de Joodse gemeenschap in Antwerpen was
de tussenkomst van de politie niet terecht, en gaat het hier duidelijk over
antisemitisme vanwege de corona-politie.
Wat de Joden mogen, kunnen wij ook, moet de Sikh-gemeenschap in ons
land gedacht hebben. En zie: in de buurt van Sint-Truiden hebben die ook een
belangrijke eredienst georganiseerd. Met een 40-tal aanwezigen. Uiteraard heeft
een bezorgde burger ook hier de politie op de hoogte gebracht. Resultaat: nog
eens 32 corona-boetes in de spaarpot. En een verontwaardigde Sikh-gemeenschap.
Nu vraag ik me toch af: moet er bij een "eredienst" een officiële "bedienaar"
van één of andere geloofsgemeenschap aanwezig zijn? Kan je een "eredienst" organiseren met alléén maar
leken, zonder priester of dominee of rabbijn of imam? Ik weet het eigenlijk
niet. Staat dat vermeld bij de corona-richtlijnen? Ik denk het niet.
En dus heb ik dé oplossing gevonden voor mijn nakend lockdown-feestje:
ik maak er een "eredienst" van.
Zolang we dan niet met méér dan 15 samen komen, kan niemand mij iets maken.
Laat de politie maar komen.
"Meneer, we hebben een melding
ontvangen van een alerte burger dat er vrij veel auto's aan uw oprit geparkeerd
staan. Hoeveel mensen zijn er hier eigenlijk aanwezig? Mogen we eens binnen
komen kijken, alstublieft?"
(Ja, ze moeten het wel schoon vragen! Anders mogen ze niet binnen.)
"Kom
maar gerust binnen, agenten."
"Oei, meneer... Ik vrees dat we
toch een probleem hebben, want ik tel in totaal 15 personen. U weet toch dat u
maar 1 persoon binnen mag ontvangen?"
"Ja
maar, meneer de agent. Dit is hier een eredienst, hee... Het is een religieuze
bijeenkomst. En dan mogen we met 15 zijn, toch?"
Waarna de agenten teleurgesteld zullen afdruipen. Ze zullen ergens
anders de corona-pot moeten zien te spijzen.
Maar als ze willen, kan ik hen altijd
een paar buren aanwijzen waar ze duidelijk met veel te veel aan het feesten
zijn.
|