Het is best wel grappig hoe kinderlijk gelukkig de leden van een
natuurvereniging wel zijn als nieuwe of verdreven of bijna uitgestorven
diersoorten zich weer manifesteren in België. Dat was zo voor de wolven die van
harte welkom werden geheten, dat was zo voor de lynx, dat is zo voor de bevers.
Maar helaas is de nuchtere realiteit dat er bij ons nauwelijks plaats is voor een samenleven van wilde dieren met de mens. De
slachtpartijen die door wolven aangericht worden onder de schapen en koeien, is
een schrijnend symptoom van de onvermijdelijke spanningen. (En de
slachtpartijen onder de wolven door automobilisten evenzeer...) Maar zelfs de brave bevers veroorzaken enorme problemen waar ze zich
vestigen. Het verhaal van de bever-familie in Dilsen-Stokkem is eigenlijk best
wel aandoenlijk en vertederend. Ook al zullen de plaatselijke bewoners het
minder appreciëren. Blijkbaar woont daar in de buurt een ijverige beverfamilie,
en die hebben, zoals bevers verondersteld worden te doen, een dam gebouwd in de Vrietselbeek, zodat de ingang van
hun "burcht" veilig beschermd onder
water kwam te liggen. Het gevolg was, helaas, dat de beek achter de dam droog
kwam te liggen en het rottend afval op de bodem in open lucht kwam. Gevolg:
onaangename geur in de mooie wijk. Waarop de bewoners naar de gemeente zijn
gestapt om het euvel te verhelpen. Het probleem was natuurlijk dat de bever
een "beschermde diersoort" is: je mag
geen bevers doden of vangen, en je mag ook zijn "bouwsels" niet beschadigen. Maar de gemeente heeft, in overleg met
de provincie, beslist om tóch een opening te maken in de dam van de bevers, om
de bewoners te helpen van die stank af te raken. Waarop de bevers de hele
familie bij elkaar geronseld hebben om het onheil te herstellen. En de volgende
morgen was de dam weer dicht, en de beek weer afgesloten. Tot grote frustratie
van de mensen in de buurt. Voorlopig heeft de bever dus gewonnen, maar ik vermoed en vrees dat
hij uiteindelijk toch wel het onderspit zal moeten delven. Want overal waar
mens en dier met elkaar in conflict komen, loopt het uiteindelijk slecht af
voor de dieren. Het zal mij dus benieuwen hoe lang de wolven nog "welkom" zullen blijven in ons land. Het kan natuurlijk nog slechter lopen dan in het onschuldige conflict
met de bevers. Zéker als de mens zich gaat wagen in het territorium van een
wild dier. Zo is het onlangs compleet uit de hand gelopen in een camping op Spitsbergen, een eilandengroep in het
hoge noorden. Daar is eind augustus de campingbeheerder aangevallen door een
ijsbeer. Door het afsmelten van de ijskappen in het Noordpoolgebied krijgen de
ijsberen het alsmaar moeilijker om te overleven en om aan voldoende voedsel te
geraken. Daarom wagen ze zich nu véél frequenter dan vroeger in gebieden waar mensen
leven of waar mensen verblijven. En die confrontatie loopt met zekerheid fout
af voor de mens. En uiteindelijk ook voor de beer, want die werd achteraf
doodgeschoten. Conflicten tussen mens en dier komen jammer genoeg steeds meer voor,
omdat de mens zich alsmaar verder opdringt in de gebieden waar de dieren
voorheen heer en meester waren. Als de mens de leefgebieden van "wilde dieren" systematisch vernietigt
door er landbouwgronden van te maken, of door er grondstoffen te gaan
ontginnen, of simpelweg door alles in brand te steken, dan is het niet
verwonderlijk dat die dieren andere leefgebieden gaan opzoeken waar de mensen
wonen. Zo is vorig jaar nog een vrouw om het leven gekomen in Indonesië na een
aanval door een Siberische Tijger die op zoek was naar een prooi in een
koffieplantage nabij een beschermd bosgebied. En als die mensen dan ook nog eens "het avontuur" willen opzoeken waar die dieren wél nog in volle
vrijheid kunnen leven, zoals op Spitsbergen, dan is de kans op een fatale
afloop reëel. Gezien de ongebreidelde expansiedrang van de mens zal de netelige kwestie
alléén maar acuter worden, vermoed ik. Tot "het
probleem" zichzelf zal oplossen als er geen wilde dieren meer zijn...
|