|
27 augustus 2016, Presidentsverkiezingen
in Gabon
Die verkiezingen zijn bijzonder bitsig verlopen, en de strijd was
ongemeen spannend. De zittende president Ali
Bongo Ondimba heeft het uiteindelijk gehaald met een voorsprong van 1,6%,
of welgeteld 5.594 stemmen, op zijn uitdager Jean Ping. Die laatste weigerde zich neer te leggen bij het
resultaat dat op 31 augustus officieel bekend gemaakt werd. Hij hield vol dat
er massaal gefraudeerd was bij de tellingen. Hij had zich trouwens vóór de
officiële uitslag zelf al als overwinnaar uitgeroepen.
Resultaat van de heisa: overal protesten en rellen. Wat uiteindelijk
geleid heeft tot massale straatgevechten en confrontaties tussen voor- en tegenstanders
van de beide heren. Het geweld liep er compleet uit de hand, en het parlement werd
zelfs in brand gestoken.
Tja... Dat gebeurt soms in die Afrikaanse republieken, hee. Die mannen
hebben geen echte democratische traditie, en de (aspirant) machthebbers neigen
nogal eens naar dictatoriale trekjes. Maar goed: het is een ontwikkelingsland,
en mettertijd leren ze nog wel hoe verkiezingen werken in een normaal
democratisch land.
26 november 2017, Presidentsverkiezingen
in Honduras
De strijd voor het presidentschap in Honduras ging tussen de zittende
president, Juan Orlando Hernández, al
sinds 2009 stevig aan de macht (na een militaire staatsgreep), en
oppositiekandidaat Salvador Nasralla.
Die laatste lag bij de eerste voorlopige resultaten een straatlengte voor, maar
dan opeens stokte de telling omdat er "een
probleem" zou geweest zijn met de telcomputers. Toen die computers weer op
gang geraakt waren, keerde het resultaat compleet, en de zittende president
bleek uiteindelijk te winnen. De oppositie weigerde zich bij die uitslag neer
te leggen, en eiste een hertelling.
En ondertussen kwamen de medestanders van de oppositiekandidaat
massaal op straat om te protesteren tegen wat zij "frauduleuze ingrepen" noemden. Het leger en de politie reageerde
daar bijzonder gewelddadig op, met als resultaat uitbarstingen van straatgeweld
en repressie. Balans: minstens 30 dodelijke slachtoffers. De protesten zijn pas
gestopt toen de oppositiekandidaat zijn nederlaag heeft moeten toegeven na
lichte dwang vanuit de Verenigde Staten waar Donald Trump de kant van de zittende
president had gekozen.
Ik weet het wel: Midden- en Zuid-Amerika... Dat zijn "bananenrepublieken", hee. Die hebben
totaal geen ervaring met democratische verkiezingen. Die hebben nog af te
rekenen met de oude tradities van staatsgrepen en dictators. Maar ze zullen het
wel leren, mettertijd. Als ze toekijken hoe het democratisch proces vreedzaam
verloopt in de échte democratieën van deze wereld, dan zullen ze ook wel zo ver
komen. Ooit wel eens, op een dag.
18 oktober 2020, Presidentsverkiezingen
in Bolivia
Amper een jaar na de vorige presidentsverkiezingen moesten ze in
Bolivia al wéér naar de stembus. De verkiezingen van 20 oktober 2019 waren
uitgedraaid op een ware nachtmerrie: volksprotesten, straatgeweld en repressie,
na klachten van fraude en manipulatie van de resultaten. De zittende president
had zich toen voor een vierde keer kandidaat gesteld, hoewel dat volgens de
geldende grondwet (bekrachtigd door een volksreferendum) niet mocht, en hij had
op wonderbaarlijke wijze de verkiezingen nipt gewonnen nadat de tellingen een
hele dag waren stopgezet. Daarop was massaal en gewelddadig straatprotest
uitgebroken, waarna de zelfverklaarde president het land heeft moeten
ontvluchten. En dus kwam er dit jaar een nieuwe poging.
Ik weet het wel: Midden- en Zuid-Amerika... Dat zijn "bananenrepublieken", hee. Die hebben
totaal geen ervaring met democratische verkiezingen. Die hebben nog af te
rekenen met de oude tradities van staatsgrepen en dictators. Maar ze zullen het
wel leren, mettertijd. Als ze toekijken hoe het democratisch proces vreedzaam
verloopt in de échte democratieën van deze wereld, dan zullen ze ook wel zo ver
komen. Ooit wel eens, op een dag.
Ik kan zo nog een aantal voorbeelden opnoemen van landen die het
blijkbaar moeilijk hebben om de democratische principes van eerlijke en
transparante verkiezingen te handhaven. Landen waar één van de beide kandidaten
zich al vroegtijdig tot winnaar uitroept. Of waar de verliezende kandidaat
luidop over "fraude" en "manipulatie" gaat roepen, en weigert
zich bij het resultaat van de stembusgang neer te leggen omdat hij zich
krampachtig aan de macht wil blijven vastklampen. En in sommige gevallen zijn
aanhangers zelfs expliciet oproept om "op
straat te komen" en voor hun kandidaat "te
vechten".
Het is heel recent nog gebeurd in Guinee, of in Ivoorkust. Om er maar
een paar te noemen.
Maar dat zijn natuurlijk landen die nog niet vertrouwd zijn met
democratische verkiezingen. Ontwikkelingslanden met een geschiedenis van
dictatoriale leiders. Bananenrepublieken waar staatsgrepen frequenter zijn dan
verkiezingen. In een volwaardige democratie komt zoiets uiteraard niet meer
voor. Gelukkig maar!
3 november 2020, Presidentsverkiezingen
in de Verenigde Staten van Amerika
Geen commentaar...
|
