|
Donald Trump en Joe Biden zijn in de ultieme eindsprint van de
verkiezingscampagne in overdrive gegaan. Beiden zijn de laatste week bezig met
een wereldtournee door de Verenigde Staten van Amerika, waar zelfs The Boss in zijn "glorie dagen" tegenop zou gezien hebben.
Zou ik de enige zijn met de vraag: "Hoe doen die mannen dat?"
Donald Trump is 74 jaar oud. De man lijdt aan ernstig overgewicht, en
ondanks zijn stoere beweringen heeft hij een wankele gezondheid. Hij heeft bovendien
Covid-19 doorgemaakt, en we weten dat die ziekte extreme vermoeidheid kan
veroorzaken, nog lang na de "genezing".
Joe Biden is er al 77, hij heeft last van hartritmestoornissen, en hij ziet er
fragieler uit dan een verdord takje.
En tóch toeren die beide bejaarden elke dag opnieuw het hele land
rond. Met het vliegtuig naar plaats A, daar een bruisend optreden verzorgen, en
dan weer het vliegtuig op naar plaats B voor een volgend optreden, enzovoort.
Hoe doen die dat? Geen enkel topfit jong mens zou dat helse ritme kunnen
volhouden, geen enkele gezonde jongvolwassene zou dat kunnen bolwerken. En die
ouwe knarren wel?
De Verenigde Staten van Amerika is trouwens het enige land ter wereld
waar mensen van gevorderde leeftijd met elkaar op die manier de strijd moeten
aangaan voor het presidentschap. Zoiets vind je nergens anders. Er zijn nog
landen met hoogbejaarde leiders, dat is waar. Maar die zijn stokoud geworden
als president. Meestal omdat ze de macht die ze in hun jongere jaren veroverd
hadden, niet meer willen afgeven en stelselmatig de verkiezingen manipuleren.
Of omdat er simpelweg geen verkiezingen zijn, en ze dan maar blijven zitten tot
hun dood. En er is in Rome ook een breekbare oude man de baas, maar die werd
gewoon voorgedragen door een elitegroepje even oude kardinalen.
In Amerika moeten die senioren wél de baan op. En hoe!
Dat kunnen ze, denk ik zo, alléén volhouden met zware doping. Doping
die in om het even welke sport al lang verboden is, of waar de sporters nog
niet eens van gehoord hadden. De beide heren hebben volgens mij een volledige
apotheek en een uitgebreide medische staf mee in hun gevolg.
Zodra 's avonds de laatste
camera verdwenen is, strompelt de presidentskandidaat naar zijn slaapkamer. Ondersteund
door twee sterke mannen omdat zijn benen hem niet meer kunnen dragen. Het
eerste wat moet gebeuren, is het toedienen van zuurstof, want zijn longen
pompen nog amper, met een laatste restje energie. Eens de amechtige man
voldoende hersteld is om weer zelfstandig te ademen, wordt hij uitgekleed en in
bad gestopt. En daarna in bed gezet om te eten. Waarbij hij vloeibare voeding
krijgt, want hij heeft niet meer de kracht om te kauwen. Een flesje met een
speciale proteïne-shake wordt aangeboden, en met een rietje kan de kandidaat
zijn voedsel opzuigen. Daarmee komt hij natuurlijk de volgende dag niet door,
en daarom volgt daarna een bloedtransfusie: elke avond wordt vers,
zuurstofrijk, bloed toegediend via een vaste katheder in zijn bovenarm. Als de uitgeputte
man dan eindelijk weer een beetje kleur krijgt, wordt hem een slaapmiddel
ingespoten waardoor hij prompt in een diepe slaap valt. En de volgende morgen
krijgt hij een nieuwe spuit om weer wakker en alert te worden. Als ontbijt
volgt een nieuwe shake met extra vitamines en energiesupplementen. Aangevuld
met een flinke dosis amfetamines. En na nog een ferme spuit Epo kan de toekomstige
president gewassen en aangekleed en geschminkt worden om als een fit veulen de
massa weer tegemoet te kunnen treden. Al moet hij tussen twee optredens door in
het vliegtuig toch elke keer opnieuw wat opgelapt worden: een uurtje aan de
zuurstof, een nieuwe Epo-spuit en een grote slok Ketonen (met een glas whisky
om de slechte smaak door te spoelen). Vooraleer het vliegtuig landt wordt de
schmink weer bijgewerkt, en met een stralende glimlach stapt de man met een
stevige tred de pers en het publiek tegemoet.
Als je het mij vraagt: wie van beiden ook president wordt, de
vicepresident zal niet lang werkloos blijven...
|
