Ik had me eigenlijk voorgenomen om geen stukjes meer te schrijven over "het virus". Want ik ben het hele gedoe
méér dan beu!
Maar ik moet mijn gefrustreerde verontwaardiging kwijt...
Ik heb heel lang nogal "nonchalant"
gedaan over deze corona-crisis, omdat ik de verwoestende kracht van dit virus
duidelijk had onderschat. We zijn ondertussen zo ver gekomen dat ik mijn mening
nodig moet bijstellen: de toestand is wel degelijk ernstig en het virus is
moordend.
Ik heb tegelijk ook heel lang mijn bewondering en respect uitgesproken
voor de "experten": de virologen, de
bacteriologen, de infectiologen, de epidemiologen. Ook die mening moet ik nu
bijstellen: het is een stelletje incompetente klungelaars.
Bij iedere nieuwe maatregel, bij iedere bijkomende verstrenging, was
het onwrikbare credo van de experten altijd: "Rekening houdend met de incubatieperiode van de ziekte, zal het effect
van deze nieuwe maatregel pas binnen een tiental dagen merkbaar zijn."
Maar wat zien we nu, de voorbije weken? Elke keer opnieuw staan diezelfde
wetenschappers minder dan twee dagen na het ingaan van een verstrenging al weer
te roepen om nieuwe, hardere maatregelen. "Want
er is geen enkele verbetering merkbaar! Als het zo verder evolueert, stevenen
we af op een catastrofe!"
Uiteraard is er na twee
dagen nog geen effect van de pas getroffen maatregelen. Dat hebben zij ons zélf
altijd met klem voorgehouden: we moesten een beetje geduld hebben vooraleer we
de knik in de curve zouden zien verschijnen. Waarom staan ze dan nu opeens na
twee dagen weer te roepen om strengere acties? "Omdat we binnen de twee weken tegen de limieten zullen aan lopen!"
en "Omdat het vijf na twaalf is!"
Maar was dat niet precies de bedoeling van de laatste reeks maatregelen: ervoor
te zorgen dat het tij zal keren éér we twee weken verder zijn?
Het zou natuurlijk kunnen dat de experten beginnen te beseffen dat de
maatregelen die zij zélf aanbevolen hadden, geen zier uit maken. Waarmee ze
eigenlijk toegeven dat ze "zomaar wat"
verkondigd hebben. Dat ze het eigenlijk zelf ook niet weten, dat ze al bij al
totaal incompetent zijn. En ik vermoed heel erg dat ze hierin gelijk hebben. Ze
zeggen maar wat, ze beweren van alles, maar uiteindelijk weten ze het evenmin
als elk van ons.
Ik blijf het herhalen: in China (maar ook in Hongkong, of in
Nieuw-Zeeland) hebben ze gedaan wat moest gedaan worden, en hier bij ons in het
Westen hebben ze maar wat aan geklungeld.
Op 9 oktober kwam de nieuwe regering al direct met strengere
maatregelen, omdat de virologen gezegd hadden dat die nodig waren. We zijn nu 30
oktober, 21 dagen later, en het effect van die ingreep is onbestaande gebleken.
Het was een maat voor niets. Een "miskleun",
zeg maar.
Een week later, op 16 oktober was de regering daar al met richtlijnen
die véél strenger waren. Want de experten waren twee dagen na de vorige
maatregelen al aan het roepen gegaan voor een straffere aanpak. We zijn nu 30
oktober, 14 dagen later, en het effect van die ingreep is ook nu weer
onzichtbaar. Opnieuw amateuristisch geklungel dus.
Op 23 oktober werd alles nog wat méér ingeperkt, opnieuw nadat de
experten na twee dagen alweer in paniek hadden staan huilen.
Vorige woensdag, 28 oktober, is dan, na nieuw geweeklaag van de experten, zowat alles dicht gegaan in de sport- en cultuursector.
We zijn nu 30
oktober, en er is nóg altijd geen effect merkbaar. Niet van de maatregelen van
9 oktober, en niet van die van 16 oktober. En ook niet van de maatregelen van
23 oktober of die van woensdag. Dat is logisch, want de mogelijke impact van de laatste maatregelen
komt er pas tegen 8 november of zo.
Maar blijkbaar geloven de experten zélf al niet meer dat de maatregelen
iets zullen uit halen, want ze stonden de dag nadien al te schreeuwen. En nu hebben ze een complete lockdown afgedwongen: "Tijd
voor de noodrem!" Want ons gezondheidssysteem is aan het "instorten".
Waarbij ze duidelijk zélf al vergeten zijn dat die noodrem ten vroegste binnen tien dagen
enig effect kan hebben. Hoe dan ook te laat dus, volgens hun eigen prognoses. Want
als de eerdere maatregelen niets uithalen binnen dit en een week, dan is het
schip sowieso gezonken, en dan heeft een lockdown ook geen zin meer: verdrinken
doen we tóch.
En hoe komt het dan dat de Belgische boot aan het zinken is? Volgens
onze nieuwe corona-commissaris is dat de schuld van de "te vroege versoepelingen". Sta mij toe daaraan te twijfelen, want
bijvoorbeeld in Nederland of in Duitsland of in Zweden zijn ze altijd al
soepeler geweest dan bij ons: er is nooit een lockdown geweest in Zweden, en
geen mondmaskerplicht in Nederland. Maar daar is de situatie wél nog beter
onder controle. Misschien ligt de bron van onze miserie trouwens nét bij die mondmaskerplicht?
Zodra die afgekondigd werd, was dat voor veel mensen de "alleenzaligmakende" maatregel, en dacht men dat zowat alles kon en
mocht zolang men maar een mondmasker droeg.
De experten willen dus zélf al niet meer wachten op het resultaat van
de laatste reeks maatregelen. Dat geduld dat ze altijd van ons gevraagd hebben,
kunnen ze nu zélf niet meer opbrengen. Wat alléén maar kan betekenen dat ze er
niet (meer) in geloven. Ze geloven zélf niet eens meer in hun eigen voorstellen
en analyses, en wij zouden hen wél nog moeten vertrouwen?
Hoe verwacht men dan van ons, gewone mensen, dat wij gemotiveerd
zouden blijven om ons aan de strikte maatregelen te houden, als de experten met
al hun geschreeuw duidelijk laten merken dat zij zélf niet eens geloven dat die
maatregelen werken?
Niet dus. Voor mij is de maat al lang vol. De heren en dames virologen
mogen voor mijn part verder kwaken zoals ze bezig zijn, ik luister niet meer.
Ik heb echt geen zin om nog aandacht te besteden aan hun incompetent gezwans of
toe te geven aan hun geklungel. Zij hebben, wat mij betreft, alle recht van
spreken verloren. Ze hebben hun geloofwaardigheid en hun krediet verbeurd. Ik
vertrouw voortaan vooral op het gezond verstand van "de gewone mensen". Dat houdt méér steek dan het irritante geroep en
getier van de zogenaamde experten.
Dat is trouwens ook volgens professor Lieven Annemans,
gezondheidseconoom, precies dé oorzaak van de rampzalige situatie bij ons: veel
mensen zijn onderweg afgehaakt door de "dagelijkse
angstboodschappen" van de virologen. In de visie van professor Annemans
hebben de experten dus, door hun voortdurende bangmakerij, zélf het
corona-graf gedolven waar wij nu met z'n allen in getuimeld zijn. En daar ben
ik het helemaal mee eens.
Alléén zitten wij nu wel met de gebroken potten!
|