De coronacijfers schieten de laatste tijd de hoogte in. In ons land,
en eigenlijk in bijna heel Europa. En dus, zeggen onze leiders en onze BV's,
moeten de maatregelen nóg strenger worden. Want hun aanpak werkt, als we die
maar strikt genoeg toepassen. De "modellen"
tonen immers aan dat die aanpak de juiste is.
En wat als deze aanpak nu eens totaal niet werkt? Wat als de coronacijfers als een raket de hoogte in
schieten ondanks, of precies dóór,
de manier waarop de "crisis" bij ons
aangepakt wordt? Heeft men die bedenking al eens gemaakt? Want al bij al: we
leven al méér dan drie maanden met bubbels
en mondmaskers en afstand. En het
helpt geen zier: de cijfers zijn evengoed al sinds midden juli aan het stijgen,
en het gaat alsmaar sneller. Waar haalt men dan de illusie dat deze aanpak
goede resultaten oplevert?
Als het niet loopt zoals de modellen voorspellen, dan moet het aan de
mensen liggen, zeker? Het zijn wij die niet goed bezig zijn!
Weet je: ondanks mijn kritische bedenkingen houd ik me al van in het
begin rigoureus aan de richtlijnen. Sterker zelfs. Ik kom nooit buiten, tenzij
om tussen de velden te gaan wandelen, en één keer per week om mijn boodschappen
op te halen (met mondmasker) bij de Colruyt. Ik ben al in zes of zeven maanden
bij niemand meer op bezoek geweest, en ik ontvang ook geen bezoek behalve mijn
kinderen en kleinkind. En ik heb al in méér dan zeven maanden met niemand nog "nauw contact" gehad.
Zo zijn er héél veel voorbeeldige mensen die méér dan hun best doen.
En nu komt men zeggen: "Luister jongens,
jullie zijn niet goed bezig! Jullie zijn zelfs heel slecht bezig, en dus moeten
de maatregelen strenger worden. En jullie moeten allemaal véél meer je best
doen, want anders komt er tóch weer een lockdown!"
Wel, dan zeg ik, en al die anderen die al maanden lang bezig zijn om
alle richtlijnen consequent en heel strikt te volgen: "Een welgemeende Fuck You!" Het maakt toch allemaal geen reet uit.
En trouwens: stél dat een nóg verdere verstrenging van de maatregelen
de cijfers weer zou doen zakken. Dat zou dan alleen maar betekenen dat die
strenge maatregelen voor altijd
zouden moeten aangehouden worden. Want blijkbaar springen de cijfers weer de
hoogte in zodra men de aanpak versoepelt. We zijn dus voor altijd de pineut...
Ik heb het gevoel dat men een mug wil doodschieten met een kanon. En
niet alléén schiet men daarmee vooral alles dood of kapot rond de mug, het lijkt er sterk op dat men helaas nét die mug niet raakt. Al negen maanden lang legt
men, met enige variatie in de gestrengheid van de toepassing, maatregelen op
aan de hele bevolking, die dat uiteraard ondertussen méér dan beu is en er geen
bemoedigend resultaat van ziet. Terwijl men zich had moeten concentreren op de "doelgroep": diegenen die écht besmet
zijn en diegenen die met een besmet iemand in contact zijn geweest. Het heeft
geen zin om te verbieden dat 20 (of 100 of wat dan ook) gezonde, niet besmette,
mensen samen zouden komen: geen van hen zal het virus verspreiden. Men viseert
in België 11 miljoen mensen, terwijl er hooguit 200.000 in het oog hadden
moeten gehouden worden.
En waarom denk ik dat het een betere aanpak zou (geweest) zijn om de
maatregelen te beperken tot zij die besmet zijn of een besmettingsrisico hebben
gelopen? Omdat die aanpak wél werkt.
Het bewijs daarvan is te merken in China. En evengoed in bijvoorbeeld
Nieuw-Zeeland. Daar hebben ze zich van bij het begin gericht op de besmette
mensen: wie besmet is, moet onmiddellijk in quarantaine, en wie met een besmet
persoon in contact is gekomen, die moet zich laten testen en ook in quarantaine
gaan in afwachting van het resultaat van de test. Voor de rest mag ieder gezond
mens gaan en staan waar hij wil. En zie: er zijn geen nieuwe besmettingen meer
in China, en er zijn géén besmettingen meer in Nieuw-Zeeland. De enkele
besmette personen die er nog zijn, hebben die besmetting buiten het land
opgelopen, en zijn in quarantaine gezet.
In China, of in Nieuw-Zeeland, zijn ze waar wij, zoals het nu gaat,
nooit meer zullen raken: bij "het oude
normaal".
Waarom doen wij het niet op die manier? Waarom moet bij ons iedereen onder de knoet gehouden
worden? Omdat onze leiders en experten niet eens weten wie besmet is en wie
niet. Omdat ze van bij het begin de verkeerde aanpak gekozen hebben, en
nagelaten hebben zich te concentreren op de risico-gevallen, op de (mogelijk)
besmette personen. En nu lopen we hopeloos achter de feiten aan, en we krijgen dit
nooit meer onder controle. Want er lopen
duizenden besmette mensen rond die het zelf niet eens weten. Die zullen
duizenden anderen blijven besmetten, die op hun beurt... enzovoort. Geen enkele
maatregel kan dat verhinderen.
Dus kunnen we misschien maar beter het kanon opbergen, lijkt mij. Want
de kanonskogels raken alles... behalve de mug.
En misschien moeten we dan maar gewoon ons leven hervatten "als vroeger". Kijk maar naar Zweden:
daar hebben ze nooit een kanon gebruikt, en daar zijn nauwelijks nog
besmettingen te noteren. In België waren er op 11 oktober 2020, 7950 nieuwe
(geregistreerde) besmettingen; in Zweden: 0.
(En zeggen dat wij, België, Zweden ooit "rood" gekleurd hebben...)
|