Dat de heer Donald Trump zich nu al een plaatsje in de
geschiedenisboeken veroverd heeft, dat lijdt geen twijfel. Maar als het een
beetje tegen zit, zou zijn vermelding in de Amerikaanse geschiedenis weleens
bijzonder prominent kunnen worden. (Desnoods zal hij zélf wel dicteren wat er
al dan niet in de leerboeken voor Geschiedenis moet of mag opgenomen worden.)
Het zou namelijk best wel kunnen dat Donald Trump de allereerste
president in de Amerikaanse geschiedenis zal zijn die weigert op te stappen als
hij de verkiezingen verliest. Laat daar vooral geen twijfel over bestaan:
Donald Trump wordt hoe dan ook de volgende president van de USA.
(Tenzij Covid-19 daar uiteindelijk nog een stokje voor zou steken? Wat
toch wel bijzonder cynisch zou zijn...)
En daarom zie ik geen andere mogelijkheid dan te schrijven wat tegen
mijn gehele wezen in gaat: "Ik hoop heel
erg dat Donald Trump alsnog de presidentsverkiezingen in zijn land zal winnen,
komende november." Want hoe het scenario zal lopen als hij zou verliezen,
is een nachtmerrie waar ik liever niet aan denk. De angst voor corona die nu
nog altijd door de media aangewakkerd wordt, zal in het niets verdwijnen bij de
angst die over de wereld zal neerdalen als Donald Trump de verkiezingen zou
verliezen. Want dan krijgen we Wit-Russische toestanden, maar wel in het
honderdvoud.
Als Donald zou verliezen, dan blijft hij sowieso aan. (Opnieuw: tenzij
Covid-19 daar anders over beslist...)
Mét de steun van het Federaal Hooggerechtshof (waar hij zopas een hem
goedgezinde meerderheid opgedrongen heeft), mét de steun van de legerleiding,
mét de steun van de Nationale Garde, mét de steun van de politietop. En met de
steun van (bijna) de helft van de Amerikaanse bevolking.
En dát is een eerste reden waarom het véél erger zal worden dan in
Wit-Rusland. Daar is zowat de hele bevolking verenigd tegen een president die
de democratische principes aan zijn laars lapt omdat hij zich aan de macht
vastklampt. De massa die op straat komt, en daar botst met de gewelddadige
reactie van politie en leger, stapt gezamenlijk op, met hetzelfde doel, met
dezelfde ideeën. In de USA zal dat anders zijn. Het land is hopeloos verdeeld
en gepolariseerd, opgesplitst in twee kampen die totaal verschillend denken.
Als de president na een verkiezingsnederlaag tóch aan de macht zou blijven, dan
komen de beide kampen op straat. En dan zullen er niet alleen botsingen zijn
tussen betogers en de ordediensten, dan zullen er ook hevige botsingen zijn tussen de
voor- en tegenstanders.
En dat brengt mij bij de volgende reden waarom het véél erger zal
worden: in Wit-Rusland lopen de protesterende burgers ongewapend op straat, in
de USA heeft iedereen vuurwapens. Vergeten we niet dat er in het land meer
vuurwapens zijn dan er mensen wonen! De confrontaties tussen de beide kampen
zullen onvermijdelijk uitdraaien op gewapende gevechten, op een regelrechte
burgeroorlog. Waarop Donald Trump, zoals ik eerder al eens geschreven heb, niet
anders zal kunnen dan de militaire noodtoestand uit te roepen. Waarmee hij de
facto de eerste "dictator" van de USA
zal worden
En dan zal er ongetwijfeld ook de economische impact zijn, wereldwijd.
Als er in Wit-Rusland chaos is door de opstand tegen de dictator Loekasjenko,
dan is dat niet zo erg voor de wereldeconomie: Wit-Rusland is een economische
dwerg. Maar als de chaos losbarst in de USA, en de economie daar zou
stilvallen, dan heeft dat wereldwijde gevolgen. En als Donald Trump dan
bovendien ook nog eens economische sancties zal uitvaardigen tegen de vele
landen die zijn "herverkiezing" in
twijfel durven trekken, dan stevenen we af op een nooit eerder geziene
instorting van de wereldeconomie. Een depressie waarbij die van de jaren dertig
van de vorige eeuw klein bier zal zijn.
Wie zich nu bevangen voelt door de angst voor het virus, die zal die
angst spoedig kunnen vergeten. Want waar we dan écht bang voor zullen moeten
zijn, is de totale implosie van onze Westerse beschaving en onze fragiele
welvaart.
En dus: laat ons hopen dat Donald Trump de verkiezingen écht wint. Dan
hoeven we alléén maar de volgende vier jaar tandenknarsend zien door te komen...
|