|
Er zit dus toch een "Vivaldi"-regering
aan te komen. Als Covid-19 geen roet in het eten gooit. En als er, na veel "marchanderen", een akkoord kan gevonden
worden over de toekomstige premier.
Heeft iemand enig idee waarom men bij de nieuwe regeringscoalitie
spreekt over een "Vivaldi"-coalitie?
Ik niet dus. Naar het schijnt is dat een verwijzing naar het meesterwerk "De vier Seizoenen" van Antonio Vivaldi,
omdat deze coalitie uit vier "kleuren"
bestaat. Volgens de uitvinder van de benaming zou het blauw van de liberalen
verwijzen naar de winter, het groen van de ecologisten zou dan overeenstemmen
met de lente, het rood van de socialisten zou de zomer moeten verbeelden, en
het oranje van de christendemocraten is dan de herfst.
Geef toe dat dit behoorlijk bij het haar getrokken is, want hoe "blauw" voor de winter zou kunnen staan,
of "rood" voor de zomer, is mij een
raadsel. Voor de winter zou ik eerder aan "wit"
denken. En zou dat trouwens geen beter idee zijn? Geef ons een regering met een "witte" partij. "Wit", zoals in "maagdelijk
blank": ongerept, niet gecorrumpeerd.
Hoe dan ook houdt de vergelijking daar op. Want daar waar het vierluik
van Vivaldi's vioolconcerto's uit 1723 als een waar meesterwerk mag beschouwd
worden, met een blijvende waarde en van een tijdloze schoonheid, is die "Vivaldi-coalitie" een misbaksel van een
nooit-geziene lelijkheid en zal die ook geen lang leven beschoren zijn. En daar
waar de vier concerto's één harmonisch geheel vormen, is er tussen de vier
partners in de Vivaldi-coalitie geen
enkele harmonie te bespeuren. Ik ben eens in de geschiedenis gaan terug neuzen:
de verkiezingsbeloften, in 2019, van de 4 Vlaamse partijen in deze coalitie. Ik
heb me daarvoor nog eens door de "Stemtest"
van de VRT geworsteld. Van de 65 stellingen die voorgesteld werden om het
programma van de verschillende partijen te begrijpen en concreet te maken,
waren er welgeteld 26 waarbij de standpunten van de vier partners toen gelijk liepen. Met
andere woorden: bij 60% van de kernwaarden van de (Vlaamse) coalitiepartijen
zijn ze het onderling totaal niet met elkaar eens. De standpunten van de
Franstalige partijen wijken daar soms nog mijlen verder vanaf. Hoe kunnen die
dan allemaal samen een regeringsprogramma uitwerken waar ze hun eigen
kernpunten in terug vinden? Het enige wat de zeven partijen gemeenschappelijk
hebben, is de "noodzaak" om een
regering te vormen, en zo (voorlopig dan toch) verkiezingen te vermijden. Ik
ben benieuwd hoe lang dit huwelijk dan kan standhouden.
En dan is er nog de tomeloze ambitie van George-Louis Bouchez die met
hand en tand het premierschap in zijn partij zal willen houden. Want hoe je het
ook draait of keert, dit avontuur is de "verdienste"
van George-Louis die de poging voor een paars-gele coalitie vakkundig gekelderd
heeft omdat zijn partij daarbij de grote "verliezer"
zou geweest zijn. Eigenlijk wilde George-Louis gewoon nieuwe verkiezingen want
de peilingen leken héél gunstig voor zijn partij, maar hij kon moeilijk vlakaf "Nee" blijven zeggen tegen zijn
vriend Egbert. Als hij zijn zin niet krijgt, dan zie ik het toch nog fout
lopen...
Vivaldi, dus. Zonder de N-VA. Of liever: tégen de N-VA. Het laat zich
raden dat Bart op subtiele wijze wraak zal nemen door alles af te kraken wat
Vivaldi voorstelt, en door in de Vlaamse regering zijn coalitiepartners zo veel
mogelijk in verlegenheid te brengen. Het is trouwens al begonnen met de heisa
rond de nieuwe gascentrales die nodig zullen zijn bij de kernuitstap in het
programma van Vivaldi.
We mogen ons dus aan veel "drama"
verwachten in de komende maanden. Waarom zou een mens nog naar "Thuis" kijken? Of naar "Familie"? Het journaal zal één grote
soap worden.
Tot de dag dat alles compleet geblokkeerd zal zitten, en we opeens toch weer
naar de stembus moeten. Waarna het hele circus nóg chaotischer zal worden.
|
