Iedereen heeft al wel eens horen praten over "lobbyisten", vermoed ik. Het klinkt als een bijzonder louche
beroep, maar in werkelijkheid gaat het (meestal) over deftige dames en heren
die politici en/of grote ondernemingen benaderen om een politieke of
commerciële beslissing te beïnvloeden. Om een wet te laten stemmen, of juist niet te laten stemmen. Of om een
belangrijke aankoop in de "juiste
richting" te sturen.
Dat ze daarbij af en toe eens zwaar over de schreef gaan, is blijkbaar
niet te vermijden. Vraag het maar aan Willy Claes, die vermoedelijk nog altijd
nachtmerries heeft over "Agusta". De
belangen die op het spel staan, kunnen dan ook af en toe erg groot zijn.
Iedereen doet het, of laat het doen: "lobbyen". De landbouwers, de zeevissers, de toeristische sector, enzovoort.
Ook nu, tijdens de "corona-crisis",
wordt er volop gelobbyd bij het Nationaal Crisiscentrum en de Veiligheidsraad:
door de evenementen-sector, de cultuurorganisaties, de sportfederaties, de
foorkramers, ... Het hoort er nu eenmaal bij, want de oude wijsheid is ook
vandaag nog altijd geldig: "Wie het
luidste roept, die krijgt het grootste deel."
"Drukkingsgroepen" zijn een
beetje hetzelfde als lobbyisten, maar dan subtieler. Drukkingsgroepen gaan geen politici of verantwoordelijken
rechtstreeks benaderen, maar ze beïnvloeden de "publieke opinie" om op die manier een politicus of een bedrijf
onder druk te zetten.
Het "grappige" aan die
drukkingsgroepen is dat zij dikwijls maar een heel kleine minderheid
vertegenwoordigen, maar omdat ze ontzettend luid roepen en in de media een
gewillig forum krijgen om hun mening uit te schreeuwen, hebben ze wel erg veel
invloed.
De "anti Zwarte Piet"
beweging is daar een heel frappant voorbeeld van.
Geen mens die tot voor kort wakker lag van het concept van een "Zwarte Piet" als helper/assistent/vriend
van Sinterklaas. In het grootste deel van de wereld hadden ze er zelfs nog
nooit over gehoord, laat staan dat het een pijnlijk thema zou zijn. De figuur
van "Zwarte Piet" was, tot voor kort,
eigenlijk alléén bekend in Nederland en België. En dat was al zo sedert het
jaar 1850 of daaromtrent, zonder dat iemand daar ooit een negatieve bijgedachte
aan koppelde.
Tot opeens iemand met erg lange tenen het idee kreeg dat hij/zij zich
daar "beledigd" door voelde. En een hele
machinerie in gang zette om iedereen ervan te overtuigen dat de figuur van "Zwarte Piet" beledigend was voor alle
niet-blanke mensen. Wat er precies zo "beledigend"
zou zijn, niemand die er de vinger kan op leggen, maar dat hoeft niet: eens het
zaad van onverdraagzaamheid en lichtgeraaktheid gezaaid was, kon het weelderig
schieten en zich over de hele wereld verspreiden. Met dank aan de giftige sociale
media.
Ik vermoed dat de impact van het gevoel van "belediging" niet groot genoeg was voor die drukkingsgroep die om aandacht schreeuwde. En dus werd nog een
stapje verder gegaan: er werd overgeschakeld naar het verwijt van "rassendiscriminatie". Geen mens die het
verband tussen de figuur van "Zwarte Piet"
en het probleem van "rassendiscriminatie"
kan begrijpen. Maar ook dat hoeft niet: de aanklacht werd luid uitgeschreeuwd, opnieuw
vooral op de sociale media, en kreeg finaal op alle media een ongenuanceerde weerklank.
En nu is het dus zo ver: "Zwarte
Piet" wordt uit onze leefwereld verbannen. Facebook en Instagram waren de
eersten om voor de luidruchtige drukkingsgroep te zwichten. En kort nadien
volgden anderen, omwille van "de publieke
opinie". Zoals bol.com en Amazon. Die trouwens ook de aanduiding "blank" willen schrappen, en
vervangen door "beige" of zoiets.
Een grote overwinning voor de "anti
Zwarte Piet" drukkingsgroep, want hiermee komt een einde aan "het aanzetten tot discriminatie en haat".
Het zal mij benieuwen hoe sterk de gediscrimineerde niet-blanken in
Amerika hiermee bezig waren, en hoe uitbundig ze deze "overwinning" zullen vieren. Het zal mij vooral benieuwen of deze overwinning ook maar enig verschil zal
uitmaken voor hun leven, voor hun kansen, voor hun veiligheid. Ik vrees er toch
een beetje voor dat het wegtoveren van "Zwarte
Piet" de strijd tegen de rassendiscriminatie geen zier geholpen heeft. De (blanke)
agent die onlangs een weerspannige Afro-Amerikaan tot 7 keer toe in de rug
heeft geschoten, was volgens mijn bescheiden mening in elk geval niet opgehitst
door Zwarte Piet...
Maar de "drukkingsgroep"
heeft wél haar slag thuis gehaald en is erin geslaagd media-aandacht te krijgen.
En dáár was het hen tenslotte om te doen.
|