Sinister

Ik zal het maar eerlijk bekennen: ik ben een fervent Lottospeler. Dat wil zeggen: ik speel elke zaterdag mee met de Lotto, zonder ooit één week over te slaan. Eigenlijk heb ik gewoon een "Lotto-abonnement" waardoor ik automatisch elke zaterdag mee doe aan de Lotto-trekking. Altijd met dezelfde nummers. Vraag me niet welke nummers ik aangekruist heb, ik zou het echt niet weten. Ik weet alléén dat ik blijkbaar 9 vakjes ingevuld heb, want dat zie ik aan de maandelijkse afrekening: 11,25 euro per week. Ik heb er op de zaterdagavond ook geen idee van welke nummers getrokken werden; ik volg dat helemaal niet. Het zou ook niet veel zin hebben, aangezien ik niet eens zou weten of de "juiste" nummers uit de trommel gerold zijn.

Ik speel vooral mee in de hoop ooit eens een paar duizend euro te winnen voor mijn kinderen, om hen te helpen hun dromen te realiseren. Of een paar tienduizend euro. Of misschien zelfs een paar honderdduizend euro. Daar zouden ze heel wat mee kunnen doen.

Maar helaas: het hoogste bedrag dat door de Nationale Loterij al op mijn rekening gestort werd, is iets van 15 euro, als ik me goed herinner. Meestal gaat het over 1,25 euro of een zeldzame keer 7,50 euro ofzo.

En tóch blijf ik "spelen". Voor een deel wellicht omdat ik er niet toe kom om mijn abonnement op te zeggen. Maar toch vooral omwille van de motiverende kracht van de feedback die ik van de Lotto krijg. Het is namelijk zo dat de Nationale Loterij mij sinds kort de zaterdagavond laat, na de trekking, een klein mailke stuurt als ik iets gewonnen heb. En dat motiveert mij om niet op te geven.

Eigenlijk heb ik dan 10 euro verloren, om precies te zijn. De mail zou dus even goed kunnen geweest zijn: "Spijtig, je bent weer 10 euro kwijt..." of "Jammer, je hebt maar 1,25 euro van je inzet terug gewonnen..." Maar dan was ik vermoedelijk al lang afgehaakt.

Nee, zo doen ze dat niet bij de Lotto: ze sturen mij een mail met de "alternatieve" versie van diezelfde waarheid. (Misschien hebben ze dat wel geleerd van Donald Trump's woordvoerster die nu helaas met pensioen gegaan is?)

Ik wil de communicatiespecialisten bij de Nationale Loterij hiervoor een oprecht complimentje geven.

We leven in een tijd waarin vooral harde woorden gesproken en geschreven worden, zowel in de privésfeer als professioneel. Verwijten, kritiek, afkeuring, en zélfs beledigingen voeren dezer dagen de hoofdtoon. We staan allemaal véél te vlug klaar met onze harde woorden. De Sociale Media hebben de trend alléén maar versterkt, omdat daar een gevoel van anonieme onschendbaarheid heerst. En dan krijg je onvoorstelbare toestanden zoals bij die "oorlog" tussen Vlaanderens meest populaire "vloggers". Griezelig eng, wat daar allemaal op het internet gezwierd wordt. Van het allerlaagste allooi, en meestal in een soort Nederlands dat doet vermoeden dat de auteurs de lagere school niet afgemaakt hebben. (Ik begrijp alléén niet waarom daar niet bij ingegrepen wordt en dat soort haatberichten niet geschrapt wordt en de daders geblokkeerd.) Het meest angstaanjagende hierbij is dat het hier over de jeugd gaat, onze "toekomst", de verantwoordelijken van morgen. Ik durf er niet aan te denken!

Maar het zit dieper, denk ik: we zien allemaal vooral de donkere en duistere kanten van de wereld en van de mensheid. Dat is trouwens ook het beeld dat door de media benadrukt wordt. Positieve boodschappen zijn zeldzaam. En van weeromstuit gaan we daar allemaal in mee, en worden we zélf somber en kritisch.

En dan is er die positieve mail van de Lotto: "Tof, je hebt 1,25 euro gewonnen!"

We zouden allemaal méér ons best moeten doen om positieve boodschappen te brengen. Om elkaar eens een complimentje te geven op tijd en stond, een opkikker, in plaats van elkaar af te breken en verwijten te sturen. Zomaar, "omdat het kan."

"Verbeter de wereld, begin met jezelf", zoals wijlen Phil Bosmans in zijn eindeloze naïviteit verkondigde. Wel ja, waarom niet? Een pluimpje, een opsteker, een positief berichtje, het kost ons niets. En misschien kan het helpen om de wereld weer wat meer naar het licht te richten in plaats van naar het donker?