Sinister

Al wordt het in de media anders vermeld, we hebben het vorige record van een land-zonder-regering ondertussen al ruim verbroken. De laatste "echte" regering is gevallen op 21 december 2018. Dat is nu (op 30 augustus 2020) dus al 618 dagen geleden. (Het vorige record bedroeg 541 dagen.)

Egbert Lachaert, de man met de eeuwige glimlach, is in stilte bezig met poging elvendertig. Naar verluidt zou hij nu toch, lijnrecht tegen al zijn eerdere vastberaden verklaringen in, mikken op een "paarsgroene" regering. De kans is klein dat het hem zal lukken. Maar het alternatief is: nieuwe verkiezingen. En daar is iedereen, behalve Tom Van Grieken, als de dood voor. Want nieuwe verkiezingen, dat zou de totale blokkering betekenen van ons land zoals het nu bestaat. Voor ons, brave burgers, zou dat vooral betekenen dat er verder niets gebeurt in dit land. Behalve dan dat de staatsschuld alsmaar sneller blijft toenemen (ondermeer door de corona-maatregelen), en dat wij (en onze kinderen) nog tientallen jaren een gigantische schuldenberg zullen mogen/moeten afbetalen. Voor de politici is het natuurlijk véél erger dan voor ons, want zij krijgen geen mooie postjes toebedeeld.

Een paarsgroene regering dus, om de totale stilstand alsnog te vermijden. Goed geprobeerd, natuurlijk. Maar ook dat zal leiden tot een even grote totale stilstand. Want dat zou betekenen dat de N-VA federaal in de oppositie terecht komt, terwijl ze op het Vlaamse niveau de regering leidt. Het staat in de sterren geschreven dat de N-VA dus federaal keihard oppositie zal voeren. Niet alléén omdat zo'n paarsgroene regering héél erg links zal zijn van signatuur, want de stempel van zowel de Socialisten als de Groenen is uiterst links van kleur, en daartegen zal Bart De Wever al zijn duivels ontbinden. Maar ook omdat Bart natuurlijk straffer uit de hoek zal willen komen dan Tom, en dus van weeromstuit nog verder naar "rechts" zal uitwijken. Kwestie van te vermijden dat het Vlaams Belang nóg meer stemmen zou komen inpikken. De paarsgroene regering zal dus op een furieuze Vlaamse oppositie botsen in het federale parlement, en de andere partijen in de Vlaamse regering (Open VLD en wellicht ook CD&V, als we gaan voor "Vivaldi") zullen dag in dag uit met de bibber zitten bij het idee dat ze op een bepaald moment tóch een keer naar de kiezer zullen moeten stappen. En dat wordt voor die twee partijen een waar slagveld. Geen van beide zal de volgende verkiezingen overleven. En de Vlaamse Socialisten al evenmin. Waarna Vlaanderen dus een extreemrechtse, Vlaams-nationalistische en harde politieke klasse zal overhouden.

En ondertussen is er nog altijd de bestaande Vlaamse regering, waar N-VA dus wél deel van uit maakt, samen met CD&V en Open VLD. Hoe die regering nog min of meer harmonieus zal kunnen werken als N-VA op federaal niveau alles zal afkraken wat die andere partijen willen voorstellen, is een raadsel. Of liever: het is geen raadsel, want het zal gewoon niet lukken. Wat dus betekent dat we ook in Vlaanderen compleet tot stilstand zullen komen omdat er in "onze" regering alléén nog maar gekibbeld en gevochten zal worden.

Om kort te gaan: de Vlaamse en Belgische toekomst ziet er in ieder mogelijk scenario alléén maar somber uit. Ons land zal helemaal stil vallen, er zal simpelweg niets meer gebeuren. Onze economie zal achteruit boeren, investeringen zullen uit blijven, kleine ondernemingen zullen failliet gaan, meer en meer mensen zullen in de werkloosheid belanden, en gefrustreerde jongeren zullen zich minder dan ooit gedeisd houden.

Misschien was het al bij al wel een gigantische vergissing toen we in 1830 Willem buiten gejaagd hebben? Als we nu eens heel vriendelijk en beleefd aan de huidige Willem zouden vragen of hij ons alstublieft zou terug willen? Vlaanderen bij Nederland. En dan kan Wallonië een Frans departement worden. En Brussel? Wie weet is Donald Trump wel geïnteresseerd om Brussel van ons af te kopen?