|
Meester Filip zat zich al
wekenlang suf te piekeren. Zou hij zijn kindjes tijdens de grote vakantie toch
eens een paar weken naar school laten komen voor een zomerklasje, of niet?
Door de corona-miserie waren ze
het voorbije schooljaar eigenlijk nauwelijks op school geweest, en van het
thuisonderwijs was voor de meesten niet veel in huis gekomen, want ze hadden
het te druk gehad met Facebook en Instagram en TikTok. Meester Filip vreesde
dus voor een grote leerachterstand bij het begin van het nieuwe leerjaar. Te
meer omdat, dat kon hij niet ontkennen, het niveau van dit klasje niet bijster
hoog lag: erg snugger waren de meeste van deze leerlingen niet.
Hij was toch een beetje bang dat
een zomerklasje wéér zou uitdraaien op constant geruzie, en geroep en getier. Zodat
hij ook deze keer niet veel aan lesgeven zou toe komen. Hij had de leerlingen immers
ook gevolgd op sociale media, en hij wist al ongeveer wat hij kon verwachten
(of vrezen).
Zo had hij gezien hoe Gwendolyn
hard geprobeerd had om ruzie te stoken tussen Bart en Paul, in de hoop dat die
ook in de klas hun vete verder zouden uitvechten. Gwendolyn had dat vooral
gedaan omdat Bart haar eerder een keer een "verraadster" genoemd had, en dat
was een sneer die ze niet licht zou vergeten. Bovendien had ze met lede ogen
moeten aanzien dat haar vriendje Egbert liever kameraad was met Bart dan met
haar, en dat wilde ze hen allebei maar al te graag betaald zetten.
Egbert was dan weer hard in de
weer geweest om samen met Georges-Louis en Joachim een nieuw kliekje te vormen
waarbij Bart wél welkom was, maar Paul helemaal niet. Ook dat zou de
klasharmonie niet helpen, bedacht meester Filip met pijn in het hart.
Maar goed: hij besloot de gok te
wagen, en bracht zijn leerlingen samen voor het zomerklasje. Misschien zou het
beter meevallen dan hij gevreesd had.
En zowaar: tot zijn grote
verbazing konden Paul en Bart het uitstekend met elkaar vinden. Dat kwam
natuurlijk vooral doordat Paul ook gehoord had over dat kliekje van Egbert en
Joachim en Georges-Louis, en hij was als de dood dat hij geen enkel vriendje
zou overhouden in de klas. Behalve Conner dan, maar dat was nog maar een kind...
En dus had Paul al zijn eerdere verwijten tegenover Bart ingeslikt, en liet hij
het geroddel van Gwendolyn voor wat het was. Zo werden Bart en Paul opeens
dikke vrienden.
Meester Filip slaakte in stilte
een juichkreet, en hij kreeg al een beetje hoop dat hij die bende
niet-al-te-intelligente egotrippers misschien toch nog iets kon leren.
Maar dat was buiten Paul
gerekend. Want die was niet vergeten dat het trio "Drie Koningen" hem had
willen uitsluiten, en dus wou hij Egbert en Georges-Louis liever niet in hun
clubje, want die waren de aanstokers geweest. Bart wilde Egbert er dan weer wél
absoluut bij, en het eerste meningsverschil tussen de nieuwe gezworen vrienden
zat er al aan te komen. Gelukkig voor meester Filip wilde geen van beiden uit
de boot vallen, en dus kwamen ze tot een akkoord: Egbert mocht er bij, maar
Georges-Louis niet. Dat was trouwens toch maar een vreemde snuiter en een
ruziezoeker, en hij had sowieso al véél te veel noten op zijn zang.
Even leek het voor de klas van
meester Filip dan toch goed te komen, voor één keer.
Maar helaas: Egbert was een heel
schuchtere en stille jongen, en hij besefte al gauw dat hij in die grote
vriendenkring nauwelijks zou mogen meespelen, en dat niemand naar hem zou
luisteren. En dus wilde hij er Georges-Louis absoluut wél bij. Waarop Paul kort
reageerde met "Non!"
Wat daarna volgde, was alweer
een complete chaos zoals meester Filip al bij het begin van het vorige
schooljaar had moeten aanschouwen. En al helemaal toen ook Meyrem en Jean-Marc
zich in het gekrakeel begonnen te mengen.
Meester Filip zag ook nu maar
één oplossing: hij heeft ze allemaal terug naar huis gestuurd. In het najaar
konden ze misschien eens opnieuw proberen?
In een hoekje van de klas zat
Tom vergenoegd te gniffelen bij het aanschouwen van dit nieuwe fiasco.
|
