Ik moet het eerlijk bekennen: ik heb het virus Sars-CoV-2 schromelijk onderschat. Maar ik kan als
verontschuldiging aanvoeren dat ik niet de enige was. Ook Wouter Beke gaf
onlangs in het parlement toe dat niemand had kunnen voorzien dat dit virus zó
hard zou toeslaan: "We hebben ons
aanvankelijk collectief mispakt in de aard en de snelheid van het virus en de
impact ervan."
Zowat alle voorspellingen of veronderstellingen, gebaseerd op onze
kennis van andere corona-virussen (zoals MERS en SARS), zijn trouwens fout
gebleken.
Zo is men er altijd vanuit gegaan dat het virus alléén kan
overgedragen worden via de druppels
die we produceren bij het spreken of roepen (of lachen, of zingen). En dat het
bijgevolg voldoende is om op anderhalve meter afstand te blijven, want die
druppels dragen niet ver in de lucht. Maar stilaan komen de experten tot het
besef dat het virus zich ook kan verspreiden via aërosolen, dat zijn microdruppeltjes. En die dragen véél verder dan
die grotere druppels. Wat dus betekent dat die anderhalve meter niet volstaat.
Het zou dus best kunnen dat mensen elkaar tóch besmetten, ook als ze "anderhalvemeteren". Dit virus produceert
blijkbaar ook véél meer "nakomelingen"
dan alle gekende corona-virussen, zodat het bij sommige mensen massaal aanwezig
is in het speeksel, en dus ook veel meer omstaanders tegelijk kan besmetten.
Zo is men er ook altijd vanuit gegaan dat het virus vanzelf minder
actief, en erg loom, zou worden in de zomer, omdat dat voor andere
corona-virussen (en ook voor het Influenza-virus) wél het geval was. Maar dit
virus lijkt zich van zomerse temperaturen of een zomers klimaat weinig aan te
trekken. De dramatische toestanden in Zuid-Amerika zijn daar het pijnlijke bewijs
van.
En men is er ook vanuit gegaan dat ons lichaam na een besmetting
antistoffen zou aanmaken die ons levenslang, of in elk geval een zestal maanden,
zouden beschermen tegen het virus. Maar ook dat klopt niet voor dit
super-virus: het blijkt dat de antistoffen na een paar maanden al weer
verdwenen zijn. En er zijn, tegen alle verwachtingen in, al gevallen bekend van
mensen die een tweede keer besmet geraakt zijn op korte tijd.
Ook de voorspelling dat er ergens in het najaar, oktober of november,
mogelijk een tweede golf zou kunnen aan komen, is door de ijver van het virus
achterhaald. Want die tweede golf is er nu al, eigenlijk zelfs vóór de eerste
golf echt voorbij was.
Maar het moet gezegd: het succes van dit virus is niet alléén zijn
eigen verdienste. De mens heeft er
zelf ook schuld aan.
Omdat we er nooit in geslaagd zijn om tijdig de gepaste maatregelen te
nemen, en altijd achter de feiten zijn blijven aan hollen. Omdat er geen
communicatie, geen overleg, geen samenwerking was om efficiënt op te treden.
Omdat chaos eerder regel dan uitzondering was.
Maar ook omdat de mens nu eenmaal een egoïstisch wezen is dat alléén
aan zichzelf denkt en geen ene moer met een ander in zit. En omdat het
blijkbaar erg moeilijk is om iets verder te kijken dan "vandaag". En dus denken de jongeren dat ze zich alles mogen
permitteren en de richtlijnen aan hun laars kunnen lappen, en feesten ze erop
los wanneer ze de kans zien. En dus denken diverse actiegroepen dat ze het
recht hebben om te gaan betogen, in grote groepen dicht bijeen, want "het is voor de goede zaak". En dus
denken sommige joodse of islamitische gemeenschappen dat het hun voorrecht is
om de vieringen in hun gemeenschappen tóch te laten doorgaan, met velen samen,
dicht bij elkaar. En dus denken de voetbalfans dat de regels niet op hen van
toepassing zijn. (Maar misschien denken voetbalfans en feestende jongeren
helemaal niet?)
Voorlopig is de stand van deze match 1-0 in het voordeel van het
virus. (Of ondertussen eerder al 2-0, vrees ik.)
Maar als we ons allemaal wat meer aan de richtlijnen zouden houden, en
als de verantwoordelijken er eindelijk in zullen slagen om een efficiënte
organisatie en een duidelijke communicatie op poten te zetten, kan de mens de
wedstrijd misschien toch nog winnen.
Al zit het er dik in dat het lepe virus desnoods nog een andere truc
uit de mouw zal schudden.
Het zou mij niets verwonderen als binnenkort zou blijken dat het virus
een oplossing gevonden heeft voor het wegvallen van de handdruk of omhelzing,
en dat ook elleboog-contact zou kunnen zorgen voor de overdracht van besmette
deeltjes.
|