|
We hebben het in ons gezin zeker honderden keren gespeeld, "Duizend Kilometer". Toen de kinderen nog
op de lagere school zaten. En zelfs later ook nog, toen ze al twintigers waren.
Iedereen vond het leuk om te spelen, en in tegenstelling tot veel
gezelschapsspellen leidde dit zelden tot de klassieke ruzie omdat iemand
misschien vals had gespeeld of omdat iemand zich in het spel speciaal geviseerd
had gevoeld. Ja, het was, en is, erg leuk, "Duizend
Kilometer".
Minder leuk is het als je in 1000 kilometer file staat aan te
schuiven, zoals in het weekend van 11-12 juli, in Frankrijk. Duizend kilometer
file stond er op de Franse wegen, en allemaal naar het Zuiden. Concreet
betekende dat bijvoorbeeld: vijf uur om van Lyon tot in Orange te raken,
terwijl die 200 km in normale omstandigheden minder dan twee uur kosten. Om zot
van te worden! Stel je voor dat je dan ook nog eens een stel rusteloze kinderen op
de achterbank hebt! De eerste week van je droomvakantie heb je sowieso al nodig
om te bekomen van de reis, en je komt de eerste dagen niet door zonder een
dosis Temesta of Xanax.
Het is wel duidelijk: de corona-crisis is voorbij. In elk geval in de
hoofden van de mensen.
Al enkele weken lang waren de media ons aan het overtuigen geweest dat
het de goede kant op ging, want "de
cijfers dalen", en dat de maatregelen dus mochten versoepelen. De boodschap
is duidelijk goed aangekomen. Het zal vermoedelijk iets moeilijker worden om
binnenkort de boodschap te laten doordringen dat er té vlug versoepeld werd, en
op de verkeerde dingen. En dat de maatregelen weer strikter zullen moeten worden
omdat de cijfers nu toch weer aan het stijgen zijn. Ik ben eens benieuwd welke
politicus die boodschap zal durven brengen.
Maar goed: voorlopig zitten de cijfers nog goed genoeg, en de mensen
mogen weer vrank en vrij rondreizen in Europa. Wat dus blijkbaar in de praktijk
neerkomt op: urenlang in een file vastzitten. In groeiende frustratie en
ergernis. En in een wolk van uitlaatgassen ook.
Eén van de oorzaken van die onverwacht lange files zou zijn dat de
mensen toch een beetje bang zijn om het vliegtuig te nemen, want daar zit je
toch maar dicht opeen gepakt, naast mensen die niet tot je "bubbel" behoren. Maar vergeten we ook de
klimaatboodschappers niet: het vliegtuig mag niet meer voor die "korte" reizen, want ontzettend
vervuilend en nefast voor het milieu. Het zal mij benieuwen wat die mega-files op
langere termijn voor het milieu en voor het klimaat zullen betekenen. Om de
impact op het geestelijk welzijn van de file-slachtoffers niet te noemen.
"Blijf in uw kot!"
Het heeft eventjes nagezinderd, maar het is al weer lang vergeten. En
nu lijkt iedereen zo ver mogelijk van zijn kot
weg te willen. De oproep om in eigen land de vakantie door te brengen heeft
maar matig succes, ondanks een verdienstelijke poging van Pieter. Hoewel we hier
in België door, of dankzij, de opwarming van de aarde stilaan ook neigen naar
een Middellandse-Zeeklimaat.
Voor de warmte of de zon hoef je niet meer naar het Zuiden te trekken.
En tóch blijven de mensen massaal in de files gaan aanschuiven voor een
vakantie "in het Zuiden".
Vermoedelijk voor een deel precies omdát ze te lang "in hun kot" hebben moeten blijven en naar "vrijheid" snakken. En aangezien de politici die speelruimte gegeven
hebben, tegen het advies van de virologen in, pakken de mensen die vrijheid ook
met beide handen.
Al komt die "vrijheid" er
voor veel mensen in eerste instantie op neer dat ze urenlang in een metalen
kooi van zowat twee op anderhalve meter opgesloten zitten en uitlaatgassen
inademen.
Rare wezens, toch, de mensen.
|
