Zal ik me nog eens aan een voorspelling wagen?
Binnen dit en vijf jaar komt er een alarmerend rapport van een
universitaire werkgroep over het bedroevend lage niveau van ons onderwijs. En
niemand zal begrijpen hoe dat zo gekomen is: "Wat is er toch fout gelopen met onze jeugd?"
Voor het antwoord zal men dan terug moeten naar het gedenkwaardige
jaar 2020. In dat unieke jaar heeft zich namelijk iets héél
bijzonders voor gedaan in de onderwijswereld. Het ministerie van Onderwijs kwam
toen namelijk met een revolutionair idee: "Slechte
punten tellen niet mee. Alleen goede punten
uit de periode van het afstandsleren mogen door klassenraden in rekening
genomen worden."
Het is een
tendens die zich al enkele jaren door zet: Sinterklaas komt elk jaar nóg vroeger
dan het vorige. Maar dit jaar was hij er wel héél erg vroeg bij: eind juni al.
Misschien omdat hij nu alles alléén moet zien te klaren, vermits zijn
assistenten in Europa niet meer binnen mogen. Dit jaar was hij dus
uitzonderlijk vroeg, maar zijn boodschap was wel dezelfde (of toch bijna) als
alle vorige jaren: "Er zijn dit jaar géén
slechte leerlingen!"
Ik heb de
aankondiging toch een paar keer moeten herlezen eer het tot mij kon doordringen:
leerlingen die de laatste drie maanden van het schooljaar al vakantie hadden
genomen, hoeven niet voor hun schooltoekomst te vrezen.
Dat is, in
mijn opinie, een kaakslag voor de jongens en meisjes die wél hun best gedaan
hebben. En het is vooral een kaakslag voor de meesters en juffen die alles gedaan hebben wat ze maar konden
bedenken om hun leerlingen te bereiken en hen te motiveren om ook thuis
toch te blijven studeren.
Het legt
meteen ook een ferme hypotheek op het volgend schooljaar, én de schooljaren
daarna. Want de leerlingen die er hun voeten aan geveegd hebben, die zullen in
september met grote achterstand vertrekken. Om hen niet helemaal te verliezen
zal het niveau dus een beetje moeten zakken, zodat iederéén kan volgen. Zodat
we ook dat schooljaar zullen afsluiten met een "achterstand". Niet alleen voor die enkelingen die er nu van
geprofiteerd hebben maar toch zijn mogen overgaan naar het volgende leerjaar,
maar voor allemaal, ook de goede studenten. De kwaliteit van ons onderwijs zal bijgevolg
nog wat verder zakken, en niemand zal begrijpen hoe dat toch mogelijk is: ooit
behoorde ons onderwijs tot de top van de wereld!
"Maar ja," zal u zeggen "het gaat om kansarme kinderen, en we
moeten zorgen dat die niet het slachtoffer worden van hun kansarmoede."
"Dat is flauwekul," als u mij deze boude
bewering permitteert. Het is niet omdat een kind opgroeit in een "kansarm" gezin dat het per definitie
tijdens deze lockdown-periode niet heeft kunnen studeren, niet heeft kunnen
werken voor school. Het gaat om de motivatie, en die hangt vooral van het kind zélf
af, en heeft weinig met kansarmoede vandoen. Ik ben ook opgegroeid in wat nu
een "kansarm gezin" zou genoemd worden. In een "arm" gezin tout court. En onze ouders hadden heus wel iets anders
te doen dan te zien of we goed aan het studeren waren. En toch heb ik
gestudeerd, en toch heb ik goede resultaten gehaald. En zo zijn/waren er véél
als ik.
Wat men nu
doet, door die toegeeflijkheid tegenover "kansarme"
kinderen, is precies het tegenovergestelde van wat de bedoeling zou moeten
zijn. Die kinderen zullen volwassen worden zonder enige deftige opleiding,
zonder een serieus diploma, zonder een gedegen achtergrond. Want ze zullen de
opgelopen "achterstand" nooit meer
ophalen, wel integendeel: ze zullen meer en meer achterop raken, en op den duur
afhaken. (Tenzij ze hun diploma cadeau krijgen omdat ze "kansarm" zijn.)
Ze zullen
in de werkloosheid belanden, of in slecht-betaalde jobs. En dus in de "kansarmoede". Waarmee de vicieuze cirkel
helemaal gesloten is: ook hun kinderen zullen "kansarm" zijn, en niet aan degelijk onderwijs toekomen (want het
onderwijs moet mild zijn voor kansarme kinderen, en dus de norm wat laten
zakken). En ook de volgende generatie zal opgroeien in "kansarmoede".
Binnen
enkele jaren zal er niet alleen een alarmerend rapport zijn over ons
onderwijsniveau, maar ook een vernietigend rapport over de toename van de
kansarmoede in ons land.
|