Zodra ik van mijn corona-kapsel verlost was, en weer kon gaan fietsen
zonder mezelf of mijn tegenliggers in gevaar te brengen, wou ik toch nog eens
op verkenning in Merelbeke.
En het inzicht trof mij al fietsend als een donderslag: ik woon al 36
jaar in Merelbeke, en van de meeste straten die men mij zou noemen, weet ik in
de verste verte niet waar ik ze zou moeten zoeken. Omgekeerd overkomt het mij
regelmatig dat ik op wandel ben en toevallig naar het straatnaambordje kijk, en
verrast moet vaststellen: "Tiens, heet
die straat zó?" Hoewel ik er al honderd keer eerder gepasseerd was.
Nochtans ben ik al vele jaren elke lente, zomer en herfst in en rond
Merelbeke op pad, te voet of met de fiets. Hoe komt het dan dat ik meer dan de
helft van de Merelbeekse straten niet weet liggen? Waarschijnlijk omdat ik bij
het wandelen of fietsen met mijn gedachten helemaal ergens anders zit.
Die gedachten van mij, die beginnen bij het stappen of fietsen binnen
de kortste keren af te dwalen en weg te fladderen naar verre oorden, tot ik verbaasd
moet vaststellen: "Hoe ben ik hier in
godsnaam met mijn gedachten op uit gekomen?"
Het positieve aan die afdwalende gedachten is wel dat ik er af en toe
een blog-stukje aan over houd.
Merelbeke doet nochtans echt wel zijn (of haar?) best om logische
straatnamen te bedenken: er zit een structuur in, en de straatnamen binnen een
zelfde wijk horen effectief bij elkaar.
Zo is er een "vogelwijk",
met straatnamen als Wielewaalstraat,
Reigerstraat, IJsvogelstraat, Lijsterstraat. Leuk, toch?
Er is ook een "bloemenwijk",
met een Anemonenstraat, een Azaleastraat, een Begoniastraat, een Cliviastraat,
een Chrisantenstraat, een Rozenhof en een Tulpenhof. Zalig, niet?
En er zijn "bomenwijken",
met straatnamen zoals Acaciastraat,
Sparrenstraat, Kastanjestraat, Beukenstraat, Wilgenstraat, Olmstraat,
Eikenstraat, Notelaarstraat, en ook Hazelaardreef,
Esdreef, Populierenhof. In een andere wijk zijn het allemaal fruitbomen: Kerselaarstraat, Abrikozenstraat,
Appelstraat, Mispelstraat, Perzikenhof, Boomgaardstraat. Een heerlijke
buurt!
Merelbeke is alleszins een "groene"
gemeente, zó veel is duidelijk: er zijn minstens 35 straten die naar een boom of
een bloem genoemd zijn.
Helaas lossen de straatnamen hun belofte zelden in. In de Kerselaarstraat staan geen kerselaars
waar ik in de zomer vruchten zou kunnen plukken in het voorbijgaan, en in de Mirabellenstraat zijn er geen mirabellen
te vinden. Jammer toch!
Zou dat niet super zijn als je bij een dorpswandeling langs zo'n straat,
af en toe de vruchten zou kunnen plukken die door de straatnaam beloofd worden?
Of als je uit de Tulpenhof zou kunnen
vertrekken met een boeketje tulpen?
Merelbeke heeft ook een aantal straten met "berg" in de benaming. Zoals Bergwegel,
Potaardeberg, Keibergweg.
Ook hier, helaas, bedrieglijke straatnamen: er zijn geen "bergen" in Merelbeke. Ik geef toe dat ik
als 65-plusser af en toe behoorlijk ga zweten als ik zo'n "berg"-straat op rijd, maar in alle
eerlijkheid: de omschrijving "berg"
is zwaar overdreven. Het zijn eerder "heuvels",
of zelfs dat niet: "bulten". We
spreken over hooguit 25 hoogtemeters.
Als Sofie Lemaire dan toch bezig is met het hernoemen van straatnamen,
kan ze misschien ook eens in Merelbeke aan de slag gaan: "Bultwegel", "Potaardebult"
of "Keibultweg" zouden eerlijker
namen zijn, denk ik zo.
(Terloops, als Sofie dit zou lezen: er zijn in Merelbeke amper vier straten
naar een vrouw genoemd.)
Mijn punt was eigenlijk dat veel van die straatnamen erg veelbelovend
klinken, maar aan de attente wandelaar of
fietser nooit geven wat hem of haar beloofd wordt.
Zo heeft een mens altijd wel iets om aanmerkingen over te maken. En is
dat nu niet nét wat we allemaal het liefste doen?
Dit gezegd zijnde: Merelbeke is écht wel een groene gemeente, afgezien
dan van het centrum. En ik kan het iedereen aanraden om er eens te komen
fietsen of wandelen. Als je in Munte op het hoogste punt van de Asselkouter staat, en de moeite neemt om
even rond te kijken, dan kan je alleen maar genieten van al het groen, en van
de vele "bossen" die Merelbeke rijk
is: de Makegemse bossen, het Gentbos, het Sint-Annabos. We hebben zélfs een Kyotobos!
En dus, aan alle liefhebbers van een groene en rustige tocht: Welkom in Merelbeke!
|