|
"Twee keer zoveel
rusthuisbewoners overleden tijdens de coronacrisis als normaal!"
Misschien heeft u op 10 juni deze spectaculaire kop van VRTNWS gemist?
Het zou kunnen, want onze corona-aandacht was begin juni al danig aan het verslappen.
Wat vermoedelijk precies dé reden was om nog eens met een sensationele headline
uit te pakken.
Ik heb het wél gezien, en ik ben onmiddellijk aan het rekenen gegaan.
Mijn conclusie was: "Dit is onmogelijk.
Dit kan nooit kloppen."
Fake-news, dus. Alweer. Ik moet toegeven dat de bewering in het
artikel zélf meer genuanceerd was, en geloofwaardiger. Maar het is de headline
die blijft hangen bij de mensen.
Eigenlijk is er in de voorbije periode niets anders geweest dan een
opeenvolging van spectaculaire titels. Herinnert u zich al die sensationele berichten
over de dramatische toestanden in de
woonzorgcentra?
Op 7 april: Alle bewoners en
medewerkers van zwaar getroffen
woonzorgcentrum Westervier in Brugge worden getest op coronavirus.
Op 9 april: Helft van bewoners woonzorgcentra Villa Rosa en 't Meiland in
Sint-Truiden blijkt besmet.
Op 10 april: "Verschrikkelijk
als we mensen hadden kunnen redden": prof ethiek Devisch over 4 op 10
coronadoden in zorgcentra.
Op 14 april: Meer dan de helft van de coronadoden komt op het conto van de
woonzorgcentra. Voeg daarbij het tekort aan degelijk beschermingsmateriaal voor
bewoners en personeel en een gebrek aan opgeleid personeel, en je hebt een
grote cocktail van miserie en ellende.
Op 15 april: In de Leuvense
rusthuizen Booghuys en Edouard Remy zijn 40 mensen besmet met het
coronavirus. In die twee woonzorgcentra samen zijn al 20 bewoners
overleden aan het virus.
En ook nog: Drie vierde van personeel en bewoners woonzorgcentrum Wachtebeke is besmet met
coronavirus
En: 17 procent van de 11.000
tests die de afgelopen vijf dagen bij personeel en bewoners van woonzorgcentra
zijn afgenomen, is positief.
Op 20 april: Het leger zet in
Aalst 6 medische specialisten in die zorgpersoneel extra opleiden om het
coronavirus beter te bestrijden.
Op 22 april: In woonzorgcentrum
De Maretak in Halle zijn sinds het begin van de coronacrisis 38 mensen
overleden. Dat is bijna een derde
van het totaal aantal bewoners.
Op 30 april: Nodeloos doden
gevallen in woonzorgcentra. Men heeft de bewoners zonder bezoek gezet, en het
personeel zonder beschermingsmateriaal of richtlijnen.
En dan op 3 mei: 7 procent van geteste bewoners van woonzorgcentra besmet met coronavirus
Ondertussen is men er, na veel geklungel, toch in geslaagd om in de
woonzorgcentra iedereen getest te krijgen. En wat blijkt nu? Van de bewoners is
4 procent besmet, wat eigenlijk in lijn
ligt met de resultaten voor de totale bevolking.
Terwijl dat dus volgens Wouter Beke ongeveer drie weken daarvoor (op 3
mei) 7% zou geweest zijn. En op 15
april was er zelfs nog sprake van 17%.
Waar zijn al die besmette patiënten opeens naar toe? Of waren de eerste
paniekerige cijfers gewoon zwaar overdreven? (Of simpelweg gelogen?)
"En die massale sterfte in de
woonzorgcentra dan?" hoor ik u vragen.
Ja, ik heb daar ook met verbazing en verbijstering naar zitten kijken.
Ik was ervan overtuigd dat ondertussen minstens de helft van de kamers in de
woonzorgcentra zouden leeg staan. Maar ik heb mijn oor eens te luisteren gelegd
bij Marc Van Ranst: "In België wordt elke
dode geteld waarvan vermoed wordt dat er corona in het spel is geweest. Op die
manier komt bijna iedereen die in een woonzorgcentrum sterft in die
statistieken terecht."
Wat vermoedelijk ook verklaart waarom op 10 juni de "oversterfte" in de woonzorgcentra opeens
weer alarmerend hoog zou zijn: "Twee keer
zoveel rusthuisbewoners overleden tijdens de coronacrisis als normaal."
Als je weet dat maar 4% van de bewoners in de woonzorgcentra besmet
was, en dat het sterftecijfer van besmette patiënten bij corona tussen 5 en 6%
ligt, dan kom je aan een sterftegraad van 0,24 %. Zélfs als we zouden aannemen
dat het sterftecijfer bij oudere mensen tot 4 keer hoger zou liggen dan het
gemiddelde, dan kom je aan 1 échte "corona-dode"
op 100 rusthuisbewoners. Over de hele periode. Het lijkt me sterk dat hierdoor
het aantal overlijdens zou verdubbeld zijn.
Bij het verzorgend personeel is zelfs maar 2% besmet, of besmet geweest, volgens de laatste metingen. Dat is
nog een stuk lager dan het landelijk gemiddelde. En niet iedere besmette
verzorger is ook écht ziek geworden. Vanwaar dan die aangrijpende berichten
over "al die besmette
verzorgers" die tóch moesten gaan werken, ziek of niet?
Tja, ik begrijp het dus niet goed. Waarom die paniek-scènes? Vanwaar
die dramatische beelden? Vanwaar die hartverscheurende reportages?
Eigenlijk grotendeels "fake",
dus. Er waren in de meeste woonzorgcentra geen noodsituaties. Er waren vooral beelden
van noodsituaties. En die werden zwaar uitvergroot. Omdat de media een
nieuwe impuls nodig hadden om de kijker te blijven boeien. Omdat de overheid
moest kunnen bewijzen dat de situatie héél ernstig was, en dat de onmenselijke
vereenzaming van die oudjes écht wel nodig en verantwoord was.
Mijn respect en waardering voor het verzorgend personeel in
ziekenhuizen en in de woonzorgcentra, en evengoed bij de thuisverpleging,
blijft onveranderd hoog. Die "sensatie"-berichtgeving
doet daar niets van af. Maar als ik vóór deze crisis nog iets van vertrouwen
had in de media en in de politiek, dan is dat ondertussen wel compleet
verzwonden.
|
