J.K. Rowling, de geestelijke moeder van Harry Potter, ligt zwaar onder
vuur bij de transgender-gemeenschap. Of toch in elk geval bij de "gender"- of "transactivisten".
We leven blijkbaar in een tijd waarin het verboden wordt om je eigen mening
te verkondigen of om opmerkingen te maken over minderheids- of andere groepen
die zich geviseerd en aangevallen voelen. Zou "onverdraagzaamheid" misschien ook een symptoom zijn van Covid-19?
De onverdraagzaamheid die nu sterk opgang lijkt te maken, en de vele
aanzetten tot censuur, roepen in elk geval herinneringen op aan bange en
griezelige tijden. Als deze trend zich door zet, dan is het corona-virus echt
wel het minste van onze zorgen!
Voor wie het incident niet gevolgd heeft, een korte inleiding.
J.K. Rowling heeft kortgeleden gereageerd op een opiniestuk waarin de
schrijver het had over "mensen die menstrueren".
J.K. Rowling begreep de noodzaak van die omslachtige omschrijving niet, en
suggereerde om gewoon te spreken over "vrouwen",
vermits alléén vrouwen menstrueren.
Terloops: de kern van de zaak was eigenlijk totaal iets anders. Het
ging over de negatieve (sociale en economische) impact van de menstruatiecyclus
bij veel jonge meisjes in ontwikkelingslanden, en hoe de corona-crisis dat nog
verergerd heeft omdat er in veel gevallen, door de lockdown, geen geld meer kan verdiend worden. Er moet dan in de
uitgaven gesnoeid worden, en de kosten voor menstruatie-hygiëne zijn dikwijls
de eerste die eraan moeten geloven. Plan
International heeft daar trouwens ook een oproep rond geplaatst op
Facebook: "Menstrueren
zou voor niemand te duur mogen zijn! Om meisjes in deze situatie te helpen
heeft Plan International daarom 'douchen voor meisjes' opgericht. Hier kunnen
meisjes en vrouwen op een waardige manier hygiënisch omgaan met hun
maandstonden."
Die onschuldig bedoelde opmerking heeft J.K. Rowling zich ondertussen
zwaar beklaagd, want ze had meteen een beschuldiging van "genderfobe" opvattingen aan haar been. "Genderfoob" betekent: "discriminerend
tegenover transgenders". Want, zeggen de "transactivisten": ook sommige "transmannen"
kunnen menstrueren.
(Ik vermoed dat hiermee vrouwen bedoeld worden die in transitie zijn
naar het "man worden". Althans: bij
mijn weten zal een man die zich laat ombouwen, nooit menstrueren, ook niet ná
de transitie.)
De hele discussie is nadien compleet ontaard, en alle pogingen van J.K.
Rowling om zich te verdedigen of om haar standpunt te verduidelijken, waren,
zoals dat meestal gaat bij "activisten",
alléén maar olie op het vuur. Dat J.K. Rowling het onderscheid duidelijk
probeerde te maken tussen "biologisch
geslacht" (waarmee je geboren bent) en "genderidentiteit"
(zoals je je voelt), viel in dovemansoren. Zoals dat altijd gaat bij fanatieke
verdedigers van een standpunt.
Op den duur ging het zelfs over die mannen die zich wél vrouw voelen,
maar (nog) niet de fysieke transitie hebben doorgemaakt. Ook die moeten,
volgens de "transactivisten" als
volwaardige "transgenders" beschouwd
worden. "Een man zal al een vrouw kunnen
worden, door gewoon te zeggen dat hij er een is", schreef J.K. Rowling in
haar verweer. (In België is dat trouwens al het geval.) Wat dus ook inhoudt dat
die mannen zonder schaamte of gêne in vrouwenkleedkamers of damestoiletten of douches
moeten toegelaten worden. Want "in wezen"
zijn ze "vrouw", toch? J.K. Rowling,
die in haar jongere jaren zélf het slachtoffer geweest is van seksuele
agressie, vond dat toch maar een griezelig idee.
Ik moet toegeven dat het wel "goed" gevonden is. Voortaan kan elke man
dus ongestoord in een vrouwenkleedkamer binnen dringen: hij hoeft alleen maar
te verklaren dat hij eigenlijk een transvrouw
is die niet omgebouwd is. Want tenslotte: dat "ombouwen" kost een hoop geld, en wie dat niet kan betalen, hoeft
zich dus niet te laten behandelen om toch een volwaardige transgender te zijn.
Weet je: als er mensen zijn, mannen of vrouwen, die zich niet goed
voelen in het lichaam waarin ze geboren werden, dan mogen die zich voor mijn
part gerust laten ombouwen, en/of zich kleden in de klederdracht van het andere "geslacht". Maar stop alstublieft met
die lichtgeraaktheid als iemand daar dan een opmerking over maakt of er bedenkingen
en vragen bij heeft! De transactivisten
klagen over "discriminatie", net
zoals tegenwoordig bijna iedereen, en ze willen aanvaard worden zoals ze zijn.
Stop dan met de heisa rond het fenomeen! Als ik op tv kom, dan zal ik niet
beginnen met de mededeling: "Ik ben géén
transgender!", maar om één of andere reden hebben transgenders altijd de
behoefte om met véél nadruk te verkondigen dat ze wél "transgender" zijn. Als je niet speciaal behandeld wil worden,
benadruk dan niet dat je "speciaal"
bent.
Dit gezegd zijnde: in mijn bescheiden opinie is heel dat "transgender"-gedoe een typisch "welvaartsfenomeen". Bijna iedereen voelt zich wel ontevreden met
wie hij/zij is; bijna iedereen zou graag "anders"
zijn dan zoals hij/zij geboren is. Tja, daar moeten we allemaal leren mee
leven, niet? Maar mensen die al alles
hebben, die géén onvervulde verzuchtingen meer hebben, die willen dan nóg meer.
Die hebben tijd en ruimte, en de middelen, om nóg meer te willen. Wie in
armoede leeft, en van alles tekort komt in zijn/haar dagelijks bestaan, die
ligt er écht niet wakker van of hij/zij een man of vrouw is "in het verkeerde lichaam". Die is al
blij als hij/zij een dak boven het hoofd heeft, een bed om in te slapen, een
maaltijd per dag. Het is de ziekte van onze welvaartsmaatschappij dat mensen nooit tevreden zijn, ook niet met wie
ze waren bij hun geboorte.
En daarmee heb ik mezelf vermoedelijk ook toegevoegd aan de klasse van
de "transfoben".
Maar mijn punt is vooral, ik herhaal het graag nóg een keer, dat ik
mijn hart vast houd voor het soort maatschappij waar we naartoe evolueren: een
maatschappij waarin egocentrisme en onverdraagzaamheid en lichtgeraaktheid
centraal staan. Als dát "het nieuwe
normaal" wordt, dan ziet het er slecht uit voor onze toekomst.
|