Sinister

Vrijdag 29 mei, rond de middag: opeens een schreeuwerige kop op alle nieuws-sites: "Parket gaat Bart De Pauw vervolgen." Zowel bij de VRT als bij De Morgen of bij Knack: "Breaking news!"

Mijn irritatieniveau schiet bij zo'n bericht onmiddellijk naar fase rood, en mijn tenen krullen op. Is dat "wereldnieuws"? Is dat iets wat bij de hoofdpunten van het nieuws moet vermeld worden? Is het überhaupt nieuws?? Ik ken de exacte cijfers niet, maar ik vermoed dat het parket elke dag tientallen, zo niet honderden mensen in vervolging stelt. Zonder dat daar iets over te horen of te lezen valt in de media. Maar nu dus wel: "Parket wil Bart De Pauw voor de rechter brengen!"

Tja, het corona-onderwerp heeft stilaan alle aantrekkingskracht verloren en daar is niets sensationeels meer over te vertellen. Er moeten dus andere "sensationele" berichten gevonden worden. Want daar draait het uiteindelijk allemaal om, toch? De kijkcijfers, hee!

Als de VRT écht om sensationele "headlines" verlegen zit, dan wil ik wel een aantal suggesties doen: "Balorige jongeren leggen zitbank bij Merelbeekse visvijver vol met sigarettenpeuken!" of "Gentbos in Merelbeke is verloederd tot een stort vol cola- en bierblikjes!" De nieuwswaarde hiervan is minstens even groot als die over Bart De Pauw. Hij is toch gewoon een mens zoals u en ik, of niet? Géén wereldleider, géén politiek boegbeeld, géén maffiabaas. Over u en mij zal er geen "breaking news" verschijnen als wij zouden vervolgd worden. Over Bart De Pauw dus wel. En daarmee wordt het leven van de man al bij voorbaat helemaal kapot gemaakt, ook al zou hij later onschuldig blijken. Maar dat is voor de sensatiebeluste media geen punt.

En waarvoor moet Bart De Pauw voor de rechter? "Voor belaging en elektronische overlast." Ik weet zelfs niet eens wat ik me daar moet bij voorstellen. Valt het bombarderen van Twitter met tientallen onnozele tweets ook onder "elektronische overlast"? Misschien moet het parket dan ook die twitter-verslaafde man in vervolging stellen?

Kijk, ik ben géén fan van Bart De Pauw. Ik vind hem arrogant over komen, en ik heb het niet voor die zelfvoldane grijns. En het lijkt me iemand die denkt dat hij zich alles kan veroorloven.

Maar eigenlijk heb ik geen recht van spreken: ik ken de man niet eens. Misschien speelt hij op tv gewoon een arrogant en zelfvoldaan typetje, en is hij in werkelijkheid een zachte en bescheiden man? En zélfs al zou hij ook écht arrogant en zelfvoldaan zijn, is dat dan een misdaad? Zo ja, dan moet een kwart van de mannen in België aangeklaagd worden. Te beginnen met Elio Di Rupo of Paul Magnette. Of Dries Van Langenhove.

Maar goed: hij zou een aantal vrouwen, medewerksters, lastig gevallen hebben met seksueel getinte sms-jes of ongepaste toespelingen. Enfin, de voorwaardelijke wijs mag ik wellicht laten vallen; ik ga ervan uit dat hij die feiten ook werkelijk gepleegd heeft. Hij heeft zich met andere woorden gedragen als een onvolwassen puber. Het is het soort puberaal gestuntel van 13- of 14-jarige jongens die de aandacht van de meisjes hopen te trekken door hen te plagen, of door onhandig geflirt, of door te pronken met op het internet verworven "kennis" over de seks. Bart De Pauw is in het puber-stadium blijven steken, zo veel is wel duidelijk. Maar dat geldt minstens voor 10% van de (Belgische) mannen. Moeten die dan allemaal door het parket vervolgd worden?

Ik weet het wel: voor de vrouwen in kwestie zal dat allemaal zeker onaangenaam en lastig en vervelend geweest zijn. En de voorvechters van de vrouwenrechten zullen mij verwijten dat ik die voorvallen wil minimaliseren.

Maar mijn punt is eigenlijk: is dit voor onze justitie nu echt een prioriteit waar men de (uiterst) schaarse middelen wil voor aanwenden? Als ik bedenk dat die verkrachter daar in het Antwerpse vrij kon rondlopen, met het dramatische gevolg dat we kennen, wegens "gebrek aan middelen en personeel", dan begrijp ik niet dat er voor de kinderachtige fratsen van Bart De Pauw wél middelen en personeel zijn. Als ik bedenk dat slechts in 4% van de meldingen van verkrachting een veroordeling volgt, dan begrijp ik niet waarom die zaken niet méér prioriteit en middelen krijgen? Is de beweging voor vrouwenrechten méér begaan met een onnozele sms van Bart De Pauw dan met een verkrachting? En hoe zit het met het lakse beleid tegenover intra-familiaal geweld, of tegenover incest? Of tegenover genitale verminking? Allemaal zaken die volgens mij zowel voor de feministische beweging als voor justitie hoog op de prioriteitenlijst zouden moeten staan.