|
Is Allah een wrede en
onmenselijke god? Als je in aanmerking neemt wat zijn meest fanatieke aanhangers
allemaal uitspoken in zijn naam, dan zou je dat haast gaan denken.
In elk geval: wat de "strijders"
van IS, en de Taliban, maar evengoed de islamistische regering van
Saoedi-Arabië, op hun geweten hebben, zogezegd in naam van Allah, dat valt
alléén met het grootste afgrijzen te beschrijven.
Onlangs hebben ze nog maar eens een aanslag gepleegd op een ziekenhuis
in Kaboel, Afghanistan. Op een kraamkliniek dan nog! Ze hebben al wel meer
aanslagen op volkomen onschuldige slachtoffers op hun geweten, maar als je een
aanslag pleegt op een kraamkliniek dan spreken we over "onschuldig in het kwadraat". Het is helaas geen uitzondering meer
dat ziekenhuizen door een bende opgefokte mannen aangevallen en tot puin
herleid worden, en de patiënten zonder mededogen afgemaakt. Of dat scholen
worden aangevallen door fanatiekelingen zoals de lafaards van Boko Haram.
Al zijn het niet alléén die fanatici die zich als monsters gedragen.
Ook de officiële regeringen in die streken gedragen zich onmenselijk, zonder
enige scrupules en zonder enig onderscheid tussen "vijanden" en onschuldige slachtoffers. Artsen Zonder Grenzen
probeert er met de moed der wanhoop om nog enige gezondheidszorg aan te bieden,
maar hun klinieken worden ook door de bommen van diverse regeringen niet
ontzien. Zo hebben de Turken het in 2018 nodig gevonden om een ziekenhuis te
bombarderen in Afrin, Syrië. En de Syrische regering (of moet ik zeggen: de
Russen?) bombardeert nota bene haar eigen ziekenhuizen. In 2016 hebben ze zelfs
zélf verschillende ziekenhuizen in Damascus platgegooid, en later ook nog in de
opstandige stad Aleppo.
En dat allemaal in naam van Allah,
vermoed ik. Een wrede en monsterlijke
god.
Allah vertoont in die zin wel wat trekjes die de oudtestamentische
God, de god van de Joden, ook had: wreed, meedogenloos, onverdraagzaam,
arrogant.
Laat ons niet vergeten wat die God, Jahweh, allemaal op zijn geweten heeft. Hij heeft, volgens de
verhalen in het boek Genesis, een
paar steden volledig platgebrand, met alles en iedereen binnen de muren erbij.
Hij heeft in Egypte een hele generatie kinderen vermoord: alle "eerstgeborenen". Hij heeft zelfs de
volledige wereldbevolking laten verdrinken, op een paar uitverkorenen na.
En ook nu nog heeft hij blijkbaar het lef om een stuk land aan één "uitverkoren" volk toe te wijzen en al
diegenen die er al eerder woonden, te laten verdrijven of opsluiten in een
petieterig stukje niemandsland.
De vernedering van de Palestijnse bevolking, de diefstal van hun
grondgebied, de ijzeren wurggreep van de Gaza-streek, de onbetwiste claim op "het beloofde land", dat alles gebeurt in
naam van Jahweh. Een onverdraagzame
en egoïstische god.
Dit gezegd zijnde: ook de god van de Christenen was in de middeleeuwen
niet bepaald een lieverdje als je bedenkt wat men allemaal in zijn naam heeft
uitgericht.
Ik denk aan de slachtingen van de Kruisvaarders in het "Heilig Land", de folteringen en
martelingen en moorden op de "ketters"
in de inquisitie, de genocide op de oorspronkelijke bewoners in Zuid-Amerika.
Om de recente gruwel van de burgeroorlog in Noord-Ierland niet te noemen.
Nee, het is geen fraai beeld dat op die manier van "god" geschetst wordt.
Maar ik heb een licht vermoeden dat dit allemaal eigenlijk niets met
de aanbeden God te maken heeft, maar wél alles met menselijke hoogmoed,
menselijke wreedheid en menselijke onverdraagzaamheid. En met de uitwassen van
menselijk fanatisme.
|
