Juf Maggie was bijzonder blij dat ze de kinderen van haar klas weer op
school mocht ontvangen, na die lange lockdown-vakantie.
Na de gebruikelijke "elleboogjes" om elkaar te begroeten,
besluit ze die eerste voormiddag te besteden aan "corona", zodat de kinderen een beter idee zouden hebben van wat er
écht aan de hand is.
"Weten jullie waarom de school
twee maanden gesloten geweest is?" vraagt ze bij wijze van inleiding.
Daarop ontstaat een groot tumult, want iedereen wil persé een antwoord geven,
en ze roepen en brullen wild door elkaar.
Donald, die de grootste mond heeft van de hele bende, slaagt erin als
eerste aan het woord te komen: "Dat komt
door die corona. Maar bij ons thuis is er helemaal geen corona. Wij nemen
iedere dag een bad in bleekwater, gaan daarna een uur onder de zonnebank, en
nemen een malaria-pilleke vóór het slapen gaan. En niemand is ziek geworden bij
ons. Niemand! Als iedereen gedaan had zoals bij ons, dan was de school nooit
dicht geweest!"
Vladimir begint daarop op zijn lessenaar te bonken, want hij vindt dat
allemaal flauwekul: "Het is de schuld van
de kapitalisten dat er corona is. Bij ons thuis is er geen corona. Wij zijn
allemaal gezond, omdat wij grote en sterke beren zijn. Alléén de
kapitalistische zwakkelingen krijgen corona."
Aleksandr valt hem bij: "Dat is
een verzinsel, die corona. Ik heb nog nooit een corona-beestje zien
rondvliegen. Bij ons thuis is er in elk geval niemand ziek. Wij drinken iedere
dag vier shotjes wodka, en we gaan allemaal samen naar de sauna. En wij zijn
allemaal gezond."
Maar Jair is het daar duidelijk niet mee eens: "Jawel! Er is wél corona. En dat komt doordat die gasten van Greenpeace
het regenwoud in brand gestoken hebben. Daardoor vliegt de corona die in het
Amazone-woud groeit, nu overal rond. Maar bij ons thuis is er ook geen corona,
alléén bij onze buren."
Donald kan het niet goed verkroppen dat hij niet het laatste woord
heeft gehad, en begint op zijn bank te springen, tot de juf hem opnieuw het
woord geeft.
"Corona is een vreselijke
ziekte," verkondigt Donald. "veel
mensen sterven aan corona. Heel veel mensen! Ik heb het zelf gezien. Bij onze
buren is iedereen dood. Maar mijn vader heeft een vaccin gemaakt, en dat gaan
we verkopen. En tegen volgende week is corona weer weg. Terug naar China!"
Wouterke, die achteraan in de klas alléén op een bankje zit, heeft nog
niets gezegd. Hij is een beetje bedeesd, en geïntimideerd door die ruwe
bullebakken die hem altijd pesten omdat hij zo klein is. Maar de juf wil hem
toch de kans geven om ook iets te vertellen. Als ze eindelijk haar klas stil
gekregen heeft, nodigt ze Wouterke uit om zijn verhaal te doen.
"Corona is iets wat de oude
menskes krijgen." begint Wouterke. "Dat komt omdat ze hun tanden kwijt zijn. 's Avonds als ze gaan slapen, of soms gewoon als ze verstrooid zijn, dan hebben
ze hun vals gebit niet in. Zo kan de corona in hun mond binnen vliegen.
Omdat ze geen tanden hebben. Daarom moeten wij elke dag 4 keer flink onze tandjes
poetsen om later, als we oud zijn, onze tanden niet te verliezen. En dan gaan
wij geen Corona krijgen."
Wanneer de hele klas daarop in luid gejoel uitbarst, zucht juf Maggie
eens heel diep. Ze besluit het onderwerp verder maar te laten rusten.
Ze geeft de leerlingen een lees-opgave, zet haar mondmasker op, en
schuift twee stoelen bij elkaar om eventjes te kunnen gaan zitten. Want die
corona-ellende begint zwaar op haar te wegen.
|