Ik blijf keer op keer met verbijstering de bizarre kronkels van onze "wereldleiders" ontdekken. En ik raak er
meer en meer van overtuigd dat intelligentie géén vereiste is om president of
eerste minister te worden.
Neem nu het probleem van de bijna exponentiële bevolkingstoename op deze
wereld.
Op dit moment zijn er naar schatting 7,7 miljard mensen op onze
planeet, tegen 2050 zouden dat er al 9,7 miljard zijn, en tegen 2100 om en bij
11 miljard. Waarbij de groei trouwens het sterkst is in arme landen, waar er nu
al alarm geslagen wordt over voedseltekorten en ondervoeding. (Bij ons in
Europa is de bevolkingsaangroei bijna stilgevallen, en zouden we in 2100 zelfs
met minder zijn dan nu.)
Kan de Aarde dit gigantisch aantal mensen blijven voeden en aan de
toenemende nood aan voorzieningen blijven voldoen? Heeft onze Aarde nog genoeg
reserves en potentieel om de behoeften te dekken van dat immens aantal
(veeleisende) bewoners? Het lijkt er sterk op van niet. Vorig jaar, in 2019,
viel "Earth Overshoot Day" al op 29
juli, en die dag lijkt elk jaar vroeger te vallen. Dat wil zeggen dat we vorig
jaar op 29 juli het totaal van de natuurlijke rijkdommen dat de
Aarde in een volledig jaar kan opbrengen, al hadden opgebruikt. Op 29 juli was ons "budget" voor het hele jaar dus al op. Het is alsof je
als gezin elke maand opnieuw méér zou uitgeven dan je kan verdienen: dat loopt
gegarandeerd fout af. (Al lijkt dat voor sommige landen niet op te gaan: die
mogen ongeremd méér blijven uitgeven dan er verdiend wordt, en de oplopende
schulden worden opgevangen door geld bij te drukken.)
Dat kan dus niet blijven duren.
Ofwel moeten we allemaal minder gaan "consumeren" (minder energie, minder voedsel, minder grondstoffen),
ofwel moeten er spoedig minder hongerige en veeleisende individuen op Aarde
rondlopen.
Voorlopig kunnen we ons wellicht nog proberen te behelpen door dát wat
er wél nog is, beter en eerlijker te verdelen. Want van die 9,7 miljard
aardbewoners in 2050 zou de helft lijden onder een ernstig tekort aan basisvoorzieningen,
terwijl ongeveer 10% zou zwelgen in overschot en verkwisting. Maar hoe dan ook
zal het binnen héél korte tijd allemaal "op"
zijn. Volgens het rapport "Limits to
Growth" van de "Club van Rome",
geschreven in 1972, zou onze beschaving in de loop van de 21ste eeuw
in elkaar stuiken als we verder doen zoals we bezig zijn, en zouden we terug
gekatapulteerd worden naar het beschavingsniveau van de vroege jaren 1900. Om
dat te vermijden, zouden we drastisch minder moeten gaan consumeren (of
verkwisten), én zou het aantal monden dat moet gevoed worden, moeten dalen
in plaats van te blijven stijgen.
En wat komen de leiders van landen zoals Venezuela of Hongarije nu
vertellen?
"Méér kindjes maken!"
Zij willen hun landgenoten aansporen om méér kinderen op de wereld te
zetten. Terwijl we overduidelijk al met te veel zijn.
In Hongarije is het premier Viktor
Orban erom te doen de nood aan migranten te kunnen afbouwen, en toch het
aantal beschikbare arbeidskrachten op peil te houden. Want die migranten, die
verpesten onze Westerse cultuur en onze Europese identiteit, en die wil Orban niet meer in zijn land. Maar als
hij al die migranten buiten jaagt, die "untermenschen"
die het superieure Europese ras komen belagen, dan moeten er méér kleine
Hongaartjes gemaakt worden. Dat lijkt wel verdacht veel op de boodschap van een
Duitse wereldleider uit de late jaren 1930. En dat hij daarmee tegelijk ook de
mentaliteit van "de vrouw aan de haard"
uit de vorige eeuw wil promoten, maakt het allemaal nog absurder. Maar Viktor komt er wél mee weg, en is
ontzettend populair in eigen land. Het zal mij benieuwen hoe ze er over 50 jaar
zullen over denken, als de Aarde helemaal "op"
zal zijn.
In Venezuela is het president Nicolas
Maduro die, de slogan van zijn aartsvijand Trump indachtig, voor zichzelf
uitgemaakt heeft: "Let us make Venezuela
great again!" En dus moeten zijn onderdanen méér kindjes maken. En hij ziet
het écht wel groots: om goed te zijn zou elke vrouw er zes kinderen ter wereld moeten brengen om het bevolkingsaantal weer
op peil te krijgen. Want iedereen die er de kans toe ziet, probeert het land te
ontvluchten omdat het kreunt onder corruptie en armoede, en zijn land loopt
leeg. Als absurde boodschap kan zoiets wel tellen, vind ik. Des te meer omdat
de bevolking in Venezuela nu al lijdt onder voedseltekorten en dreigende ondervoeding.
Ik ben wel niet helemaal zeker of mannen zoals Orban en Maduro gewoon
oerdom zijn, dan wel onvoorstelbaar cynisch?
|